Από την Αντωνία Λαζαράκη, Μαιευτήρα – Γυναικολόγο.
Αχ, αυτά τα γλυκάκια!
Tι νόστιμα που είναι και τι μεγάλος πειρασμός, ιδιαίτερα με τις λιγούρες της εγκυμοσύνης! Όμως είναι απαγορευτικά για την έγκυο, η οποία πρέπει να ακολουθεί μια ισορροπημένη διατροφή, χωρίς ζάχαρη και με μειωμένη πρόσληψη τόσο υδατανθράκων (γιατί ό,τι έχει αλεύρι στο σώμα μας μετατρέπεται σε ζάχαρη) όσο και λίπους. Με τη βοήθεια του γιατρού ή του διαιτολόγου μας οργανώνουμε ένα υγιεινό διαιτολόγιο και παρακαλούμε το σύντροφo και τους οικείους μας να μας βοηθήσουν να το ακολουθήσουμε.
Η εγκυμοσύνη προκαλεί αστάθεια στο μεταβολισμό των υδατανθράκων, αντίσταση στην ινσουλίνη και τάση για υπογλυκαιμία αν μείνουμε πολλή ώρα νηστικές. O διαβήτης της κυήσεως είναι μια πάθηση που συνήθως ανακαλύπτουμε με την καμπύλη σακχάρου μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας. Η έγκυος, χωρίς να έχει κάνει δίαιτα κάποιες ημέρες πριν και αφού έχει ξεκουραστεί το προηγούμενο βράδυ, πηγαίνει το πρωί στο εργαστήριο νηστική – προσοχή: νεράκι πρέπει να έχει πιει! Εκεί, αφού γίνει η πρώτη λήψη αίματος για τη μέτρηση της γλυκόζης, πίνει 75gr γλυκόζη διαλυμένη σε νερό – ευτυχώς πια υπάρχουν χυμοί με την αντίστοιχη συγκέντρωση σε διάφορες γεύσεις, που είναι πιο εύγευστοι. Στη συνέχεια, ξαναμετράμε τη γλυκόζη 1 και 2 ώρες μετά. Όλο αυτό το διάστημα η έγκυος πρέπει να παραμείνει χαλαρή στο χώρο, χωρίς να φάει και να καπνίσει –νερό μπορεί να πιει–, για να δούμε πώς ανταποκρίνεται το σώμα στη φόρτιση. Καλό είναι να έχει μαζί της ένα βιβλίο ή το tablet της για να περάσει η ώρα πιο εύκολα. Ο διαβήτης κυήσεως απαντάται συχνότερα στις παχύσαρκες γυναίκες άνω των 30 ετών, όταν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό διαβήτη, όταν συνυπάρχει σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, αν έχει προηγηθεί γέννηση παιδιού πάνω από 4 κιλά ή νεκρού εμβρύου, αν είχε παρουσιαστεί σε προηγούμενη κύηση, σε υπέρταση κυήσεως… Κάποιες φορές αντιμετωπίζεται με δίαιτα αυστηρή, τακτικά γεύματα και σωματική άσκηση. Συχνά χρειάζεται ινσουλίνη. Χαπάκια για το σάκχαρο δεν χορηγούνται στην κύηση γιατί μπορεί να προκαλέσουν τερατογένεση στο 1ο τρίμηνο και δεν μπορούν να ρυθμίσουν επαρκώς το σάκχαρο. Πάντα πρέπει να παρακολουθούμε καθημερινά το σάκχαρό μας, σύμφωνα με τις οδηγίες του διαβητολόγου μας. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρείται ρυθμισμένο για την ομαλή ανάπτυξη του εμβρύου, τον τοκετό και την υγεία της γυναίκας. Ο διαβήτης της κυήσεως μπορεί να προκαλέσει αποβολή, ανωμαλίες στο έμβρυο, υδράμνιο (παθολογική αύξηση του αμνιακού υγρού), πρόωρο τοκετό, μακροσωμία (παχουλό μωρό), δύσκολο τοκετό με τραυματισμό και της μητέρας και του παιδιού –γι’ αυτό συχνά επιλέγουμε τον τοκετό με καισαρική τομή–, υπέρταση και προεκλαμψία στη μητέρα ή αιφνίδιο θάνατο του εμβρύου λίγες ημέρες πριν από τη γέννησή του. Τονεογνόμπορείναπαρουσιάσει υπογλυκαιμία,ίκτερο,αναπνευστική δυσχέρεια και αργότερα παχυσαρκία και διαβήτη τύπου ΙΙ. Συνήθως μετά τον τοκετό ο μεταβολισμός του σακχάρου ομαλοποιείται. Σε ένα ποσοστό που μπορεί να φτάσει στο 50%, μπορεί να αναπτυχθεί διαβήτης σε μεγαλύτερη ηλικία στη γυναίκα, γι’ αυτό καλό είναι να το παρακολουθεί συχνά.
Συστήνω στις μέλλουσες μανούλες να ξεκινούν μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή νωρίς, πριν από την εγκυμοσύνη, ώστε να έχουν προετοιμάσει το σώμα τους για τις αυξημένες ανάγκες της κυήσεως.