Αυτή η λίστα δεν έχει τα αυτονόητα Stranger Things, ούτε την viral Wednesday, ούτε καν το classic Gossip Girl που μπήκε πρόσφατα στο Netflix (πολλοί οι κύκλοι άλλωστε για ένα καυτό Σαββατοκύριακο). Εδώ έχουμε feelgood σειρές που ok μπορεί να μην κάνουμε απαραίτητα engage με αυτό που βλέπουμε (άλλωστε ποια τα κοινά σημεία των high school με τα δικά μας λύκεια;) αλλά περνά τόσο ευχάριστα η ώρα που μέχρι και ο “Κλέων” ξεχνιέται.
Sex Education
Tα λόγια είναι περιττά γι’ αυτό το μικρό αριστούργημα εφηβικής σοφίας, που έκανε πρεμιέρα το 2019, ΄έβγαλε τρεις σεζόν- όνειρο, πήρε το 8.3 του στο IMDb και 95% στο Rotten Tomatoes, μάς έμαθε αναλυτικά σχεδόν τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες αλλά κυρίως μάς θύμισε τις ανασφάλειες, το bullying, τις διεκδικήσεις της επαναστατικής μας νιότης, τους έρωτες και πώς στο καλό τους εκφράζαμε ή δεν τους εκφράζαμε στον φόβο της απόρριψης, για να βλέπουμε τελικά σήμερα αυτή τη σει-ρά-ρα με το υπέροχο καστ της, το τόσο σύγχρονο χιούμορ, την αισθητική, τις μουσικές της και να νοσταλγούμε τα χρόνια της μιας κάποιας αφιλτράριστης αθωότητας. Πάμε για ένα σερί τριών κύκλων γιατί έρχεται και ο τέταρτος, με το πολυαναμενόμενο τρέιλερ του που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες.
The Politician
Ryan Murphy εγγύηση πάντα. Πόσο μάλλον με μία εφηβική πολιτική σάτιρα με πρωταγωνιστή τον βραβευμένο με Tony, Ben Platt. Το στόρυ απλό: ο Platt υποδύεται τον Payton, τον υιοθετημένο γιο μιας ζάπλουτης οικογένειας που στόχος του είναι να γίνει Πρόεδρος της Αμερικής, κάνοντας λίγη προθέρμανση από την προεδρία του μαθητικού συμβουλίου. Η μητέρα του Payton, η πάλλαμπρη, αστεία και τόσο high fashion Gwyneth Paltrow είναι αποφασισμένη να στηρίξει την επιτυχία του με κάθε τίμημα.
Στη σειρά παρακολουθούμε την προεκλογική καμπάνια βήμα- βήμα με τις ίντριγκες, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, τα απροσδόκητα, τα σκάνδαλα, τα ρουσφέτια αλά Αμέρικα και τους έρωτες να πορεύονται παρέα στην πλοκή, με μια αισθητική- πραγματικό σχολείο για όποιον της αφιερωθεί σε αυτά τα μόλις 15 επεισόδια.
Heartstopper
Όποιος τη δει, λογικά δεν θα ξαναπεί “γεια” με τον ίδιο τρόπο. Βασισμένη στο webcomic της Alice Oseman, η βρετανική σειρά που αγαπήθηκε για όλους τους σωστούς λόγους (8,7 η βαθμολογία της στο IMDb για την ιστορία), ακολουθεί τον Charlie, έναν ανοιχτά ομοφυλόφιλο μαθητή, καθώς ερωτεύεται τον Nick, έναν straight (;) δημοφιλή παίκτη ράγκμπι έναν χρόνο μεγαλύτερό του.
Μια υπέροχη ιστορία που κάνει την καρδιά να ζεσταίνεται και δείχνει με τόση τρυφερότητα και ρεαλισμό πώς είναι να αποδέχεσαι αυτό που είσαι αλλά και τον τόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι αγαπημένοι μας άνθρωποι σε συτόν τον καθόλου εύκολο δρόμο της αποδοχής. Φοβερό soundtrack και μια δεύτερη σεζόν που την περιμένουμε πως και πως στις 3 του Αυγούστου.
Grand Army
Πέντε μαθητές στο μεγαλύτερο δημόσιο λύκειο του Μπρούκλιν παλεύουν για να πετύχουν, να επιβιώσουν, να απελευθερωθούν και να πάρουν το μέλλον στα χέρια τους. Καλά μέχρι εδώ. Οριακά και αδιάφορα. Κάθε άλλο όμως. Γιατί σε αυτά τα εννέα επεισόδια, βλέπουμε τα όρια της εφηβικής φιλίας ενώ παράλληλα τίθενται σημαντικά ζητήματα για το τι είναι κακοποίηση και πώς λέγεται το “όχι”, για όσα μπορεί να κάνει ένας έφηβος ώστε να βρει τη θέση του στο σύνολο, για τον ρατσιμό, για τις τοξικές σχέσεις, τα σόσιαλ που ναι, καταστρέφουν κόσμο, μια σειρά που δεν εξωραϊζει τίποτα. Αντιθέτως, λέει σκληρές αλήθειες και αποκλείεται μετά από κάποια- αν όχι όλα τα- επεισόδιά της να μην εγείρει πολλά ερωτήματα επικοδομητικά για μια και δυο ή και περισσότερες ωραίες κουβέντες. Δεν είναι feelgood αλλά είναι τόσο ρεαλιστική που αξίζει τον κόπο. Ειδικά για γονείς εφήβων. Kρίμα που δεν υπήρξε δεύτερη σεζόν.
