Πολλοί περίμεναν ότι το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας θα πήγαινε φέτος στο 1917 και ότι τα Παράσιτα θα έφευγαν με το Όσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας (όπως έχει μετονομαστεί πλέον το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας). Ωστόσο, τα Παράσιτα έφυγαν και με τα δύο, γράφοντας ιστορία στον θεσμό. Είναι η πρώτη φορά που κερδίζει την κορυφαία διάκριση της Ακαδημίας μία ταινία που δεν έχει ως βασική γλώσσα τα αγγλικά, ενώ ήταν η πρώτη φορά που η Νότια Κορέα έφτασε στις υποψηφιότητες. Και, βέβαια, είναι η πρώτη φορά που τα βραβεία Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας πηγαίνουν στο ίδιο έργο.
Σύμφωνα με την παράδοση των Όσκαρ, τις στατιστικές και τα προγνωστικά, η ταινία του Bong Joon Ho είχε ένα βασικό μειονέκτημα: κανένας από τους ηθοποιούς της δεν ήταν υποψήφιος για βραβείο. Από την άλλη, το ίδιο μειονέκτημα είχε φέτος και το 1917. Και, ναι μεν το 1917 ξεχώρισε σε Golden Globes, BAFTA κ.ά., όμως τα Παράσιτα είχαν κερδίσει το βραβείο για το σύνολο του καστ στα SAG Awards, δείχνοντας ότι συγκέντρωναν την προτίμηση των ηθοποιών. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, επίσης, είχαν πάρει Χρυσό Φοίνικα στις Κάνες, αν και τα ευρωπαϊκά φεστιβάλ είναι υπόθεση πολύ διαφορετική από τα Όσκαρ.
Τελικά, τα Παράσιτα ήταν υποψήφια στα Όσκαρ σε έξι κατηγορίες, από τις οποίες κέρδισαν στις τέσσερις: Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσία, Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας και Πρωτότυπου Σεναρίου (Original Screenplay). Ήταν επίσης υποψήφια για Καλύτερη Σκηνογραφία (το πήρε το Once Upon A Time…In Hollywood) και Καλύτερο Μοντάζ (το πήρε το Ford Vs Ferrari).
Ο Bong Joon Ho, που είχε την ιδέα για τα Παράσιτα και ήταν συμπαραγωγός, συν-σεναριογράφος και σκηνοθέτης, έχει γυρίσει και ταινίες χολιγουντιανών προδιαγραφών, με βασική γλώσσα τα αγγλικά και γνωστούς ηθοποιούς, όπως ήταν το Snowpiercer, του 2013, στο οποίο έπαιζαν μεταξύ άλλων ο Chris Evans, ο Jamie Bell, η Tilda Swinton και ο πρωταγωνιστής των Παράσιτων Kang-ho Song. Πώς κατάφερε τώρα να κάνει τη διαφορά, επιμένοντας μάλιστα στη μητρική του γλώσσα;
Κάτι που μάλλον συνέβαλε στην επικράτηση της ταινίας από τη Νότια Κορέα ήταν η διεύρυνση της λίστας των ψηφοφόρων για τα Όσκαρ, που έγινε τα τελευταία χρόνια. Το 2015 και το 2016 η Ακαδημία είχε κατηγορηθεί ότι οι υποψηφιότητες ήταν πολύ «λευκές». Έκτοτε, προσπάθησε να διευρύνει τη βάση της συμπεριλαμβάνοντας μέλη από τις επονομαζόμενες «μειονότητες». Τον τελευταίο χρόνο, κλήθηκαν 842 νέα μέλη, από 59 χώρες. Έτσι, μια ταινία χωρίς κανέναν αναγνωρίσιμο δυτικό σταρ κέρδισε την εύνοια της πλειοψηφίας. Δεν πρέπει επίσης να αγνοούμε τη δυναμική που είχε δείξει πέρσι μια άλλη ταινία, το Crazy Rich Asians, που δεν έφτασε στα Όσκαρ αλλά διακρίθηκε στο box office.
Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι η ιδέα πάνω στην οποία έχτισε την υπόθεση ο Bong Joon Ho ήταν ευρηματική, για ένα θέμα παγκόσμιο: τις ταξικές διακρίσεις και τον καπιταλισμό, που παρά τις διαφορές από χώρα σε χώρα, έχουν οικουμενική απήχηση.
