Πριν ακόμα καθίσεις στη θέση σου για να παρακολουθήσεις την παράσταση Το Όνομα του Ρόδου στο θέατρο Altera Pars, νότες από μεσαιωνικές μελωδίες και σιωπηλές φιγούρες με μοναχικά ράσα σε ταξιδεύουν νοερά αιώνες πίσω στον χρόνο. Περισσότερο όμως από οτιδήποτε άλλο, σε ταξιδεύει το ίδιο το σκηνικό της Λαμπρινής Καρδαρά, που καταφέρνει να αναπαραστήσει με επιτυχία την αίσθηση ενός μοναστηριού. Κόντρα στη στατικότητά του, όσο η παράσταση εξελίσσεται το βλέπεις να αλλάζει, να κρύβει και να αποκαλύπτει σημεία, χτίζοντας μπροστά στα μάτια σου τους λαβύρινθους μέσα στους οποίους εκτυλίσσεται μια αστυνομική ιστορία.
Βρισκόμαστε στις αρχές του 14ου αιώνα και ο Γουλιέλμος της Μπάσκερβιλ (Μίλτος Δημουλής) φτάνει με τον μαθητευόμενό του Άντσο σε μια απομονωμένη μονή βενεδικτίνων. Καθώς προσπαθούν να διερευνήσουν τις συνθήκες ενός ανεξήγητου θανάτου, νέοι φόνοι έρχονται να εντείνουν το μυστήριο. Τα θύματα συνδέονται με ένα σπάνιο βιβλίο, που ενδέχεται να είναι ο χαμένος δεύτερος τόμος της «Ποιητικής» του Αριστοτέλη, και τα πρώτα σημάδια δείχνουν ότι συμβαίνει κάτι που ξεπερνάει τα ανθρώπινα μέτρα. Μέχρι το τέλος, όλα έχουν βρει την εξήγησή τους και ο Γουλιέλμος μπορεί να συνεχίσει το ταξίδι του.
Η βάση φυσικά είναι το ομότιλο βιβλίο του Umberto Eco, που κυκλοφόρησε το 1980, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε δεκάδες χώρες του κόσμου και έγινε ταινία το 1986 από τον Ζαν-Ζακ Ανό, με τον Σον Κόνερι στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το 2011, όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή του πώς του είχε φανεί η κινηματογραφική μεταφορά, ο Eco είχε πει: «Ένα βιβλίο όπως αυτό είναι σαν ένα club sandwich, με γαλοπούλα, σαλάμι, ντομάτα, τυρί, μαρούλι. Μια ταινία είναι υποχρεωμένη να διαλέξει μόνο το μαρούλι ή το τυρί, αφήνοντας εκτός όλα τα υπόλοιπα – τη θεολογική πλευρά, την πολιτική πλευρά. Είναι καλή ταινία».
Κάτι ανάλογο ισχύει για τη θεατρική διασκευή, την οποία υπογράφει ο Stefano Massini, διευθυντής του ιστορικού Piccolo Teatro του Μιλάνο. Η ραχοκοκαλιά του βιβλίου είναι εκεί, αλλά πολλά στοιχεία αναγκαστικά έχουνε μείνει εκτός. Αν το δει κάποιος που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο, δεν μπορεί να συλλάβει το βάθος και την πολυπλοκότητα της σκέψης του συγγραφέα. Αν το δει κάποιος που το έχει διαβάσει, ενδεχομένως να απογοητευτεί με τις αναγκαίες απλουστεύεις. Αν, πάντως καταφέρεις να τα αποσυνδέσεις, η παράσταση από μόνη της είναι ένα ενδιαφέρον εγχείρημα.
Ο σκηνοθέτης Michael Seibel αξιοποιεί στο μέγιστο ό,τι έχει στη διάθεσή του και δίνει ευφάνταστες λύσεις σε πολλά σημεία. Ο σχεδόν 20μελής θίασος προσφέρει κάποιες πραγματικά άρτιες ερμηνείες, αλλά δεν είναι κάτι που μπορείς να το πεις για το σύνολό του. Συνολικά, πάντως, εκείνο που αποκομίζεις είναι ότι στην αναμέτρηση με ένα μεγάλο έργο, η συγκεκριμένη παραγωγή κινείται με αξιοπρέπεια και σεβασμό τόσο στον τίτλο με τον οποίο καταπιάνεται όσο και στο κοινό.
Παίζουν (με σειρά εμφάνισης): Δημήτρης Μπικηρόπουλος, Μίλτος Δημουλής, Αντώνιος Αντωνιάδης, Δημήτρης Νικολόπουλος, Γιάννης Πολιτάκης, Κωνσταντίνος Συράκης, Παναγιώτης Σπηλιόπουλος, Στέλιος Γεράνης, Αντώνης Αντωνάκος, Ara Bogosian, Παναγιώτης Δαβιδόπουλος, Μαρίνος Ορφανός, Σάκης Τσινιάρος, Αλέξανδρος Ζαχαρέας, Πασχάλης Μερμιγκάκης, Μανώλης Δεστούνης, Νατάσα Κορομβόκη, Νίκος Πανόπουλος.
Altera Pars, Μεγάλου Αλεξάνδρου 123, τηλ.: 210 3410011
Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στις 21:00
Προπώληση: VIVA.GR
