Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερα χαρίσματα κατάφεραν να ξεχωρίσουν στον επαγγελματικό στίβο, να χτίσουν αυτοκρατορίες και να γίνουν το απόλυτο συνώνυμο της επιτυχίας,αφήνοντας τους άλλους πολλά χιλιόμετρα πίσω τους ;
Υπάρχει ένα χάρισμα που μπορεί να κάνει το μέτριο πρώτο και τον πρώτο μέτριο: Το να επιλέγεις τους κατάλληλους συνεργάτες , αυτούς που μπορούν να μεγιστοποιήσουν την παραγωγικότητα της επιχείρησής σου , να συμπληρώσουν τις δικές σου ατέλειες και να ξεκλειδώσουν τις δικές σου παραγωγικές δυνάμεις αποτελεί sinequa non όρο μιας επιτυχημένης επαγγελματικής πορείας . Ιδιαίτερα στα σύγχρονα παγκοσμιοποιημένα επαγγελματικά περιβάλλοντα ο συνασπισμός δυνάμεων είναι όσο ποτέ αναγκαία προϋπόθεση όχι απλά της επιτυχίας αλλά και της ίδιας της επιβίωσης.
Όταν τα σύγχρονα task απαιτούν πολύπλευρες γνώσεις , διαπραγματευτικές ικανότητες , εξειδικευμένο management και strategic planning τότε η επιλογή των κατάλληλων συνεργατών είναι πρόκριμα επαγγελματικής επιτυχίας.
Το να επενδύεις όμως στους καλούς συνεργάτες δεν είναι για όλους τόσο εύκολο όσο ακούγεται . Όσο περισσότερο ικανός είναι κάποιος τόσο περισσότερο διστάζει να εμπιστευτεί τους γύρω του. Επιμένει να πιστεύει πως είναι ο ένας και μοναδικός , η κορυφή των κορυφών και είτε προτιμά να εργάζεται μόνος ή συνηθέστερα υποβιβάζει τους συνεργάτες του αντιμετωπίζοντάς τους ως υπαλλήλους. Και αυτό δημιουργεί στο δυναμικό μιας επιχείρησης ή ενός γραφείου ή μιας ομάδας παρατεταμένο αίσθημα άγχους και πίεσης που ενισχύεται από την αίσθηση των συνεργατών πως δεν αμείβονται όσο θα έπρεπε .
Δεν είναι τυχαίο πως οι πλέον επιτυχημένοι εμπιστεύονται τους συνεργάτες τους , δημιουργώντας τις πλέον παραγωγικές συνθήκες εργασίας και το καταλληλότερο πλαίσιο αμοιβής. Ακολουθώντας το μοντέλο του tolerate failure- reward efficiency που επιτάσσει την ανεκτικότητα της αποτυχίας και την επιβράβευση της αποτελεσματικότητας οι επιτυχημένοι άνθρωποι επενδύουν στους συνεργάτες τους χωρίς να ξεχνούν πως η περιουσία μας είναι οι άνθρωποι που έχουμε δίπλα μας !
ΑΠΟ ΤΗΝ Θεοδώρα K. Μιχαλολιάκου
