Ηλικιακός ρατσισμός και hate speech

Έχει η μόδα ηλικιακό πρόσημο;

Σε όλες τις ηλικίες και σε όλες τις εποχές οι άνθρωποι βιώνουν κάποιου είδους ρατσιστική συμπεριφορά. Στις μικρότερες ηλικίες ο ρατσισμός ακούει στο όνομα αμφισβήτηση. Η νεότητα συνέχεται συχνά με την απειρία, την αμέλεια, την επιπολαιότητα, το λάθος… Οι νέοι πασχίζουν να αποδείξουν ότι διαθέτουν τις απαιτούμενες δεξιότητες και συνακόλουθα ότι μπορούν να σταδιοδρομήσουν στον επαγγελματικό στίβο. Ο ηλικιακός ρατσισμός όμως καλά κρατεί οδηγώντας στην απαξίωση του ταλέντου, της δημιουργικότητας, της φρέσκιας ματιάς στην ζωή και την κοινωνία…

Και ενώ η νεότητα είναι μάλλον τροχοπέδη στον εργασιακό χώρο, εκεί όπου ο νέος πρέπει να ξεκινήσει από πολύ χαμηλά αμειβόμενος με πενιχρούς μισθούς, στον κόσμο της ομορφιάς και της λάμψης  είναι σύμβολο επιτυχίας και ευτυχίας. Τείνουμε να πιστεύουμε πως ο νέος είναι ακμαίος, ελκυστικός, σαγηνευτικός. Η σαγήνη της νεότητας επιτρέπει τα πάντα, δεν έχει περιορισμούς και στεγανά. Ο νέος μπορεί να ντυθεί όπως θέλει και να αναδείξει την θελκτική πλευρά του χωρίς να βιώσει ρατσιστικές συμπεριφορές και κυρίως χωρίς να καταστεί αντικείμενο αρνητικού σχολιασμού. Μια γυναίκα στην ηλικία των είκοσι δύοετών μπορεί να επιλέξει ένα αποκαλυπτικό σύνολο ή έναν τολμηρό χρωματικό συνδυασμό, ακολουθώντας τις πιο extremeτάσεις της μόδας. Είναι όμως αυτός ένας τρόπος έκφρασης της νιότης; Άραγε η μόδα έχει ηλικιακό πρόσημο;

Ας πάρουμε το παράδειγμα μιας μεγαλύτερης γυναίκας: Πώς φανταζόμαστε μια γυναίκα στην ηλικία των πενήντα δύο ετών; Η στερεοτυπική αντίληψη της γυναικείας ομορφιάς και μόδας οδηγεί σε μια αρκετά συντηρητική θέαση της μέσης ηλικίας. Μια κυρία μέσης ηλικίας είναι μια κυρία με ταγέρ και πουκάμισο ή τέλος πάντων μια γυναίκα που ακολουθεί ένα πιο κλασσικό ενδυματολογικό στυλ.

Kαι αν μια γυναίκα έχει την δική της ταυτότητα, το δικό της διαφορετικό στυλ που δεν γνωρίζει ηλικία; Για πολλούς φαντάζει παράξενο, παράταιρο ένα alternative look σε μεγαλύτερη ηλικία. Για πολλούς ο μεγαλύτερος άνθρωπος είναι κάτι σαν ξεφτισμένη μπογιά και όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο ανθεί ο ηλικιακός ρατσισμός και το hate speech. Συγκεκριμένες τάσεις ομορφιάς ταυτίζονται με συγκεκριμένες ηλικίες και η γυναίκα γίνεται αντικείμενο χλεύης όταν εκφεύγει από τα παραδεδεγμένα.

Πολύ κοντό, πολύ αποκαλυπτικό, πολύ κακόγουστο για την ηλικία της ακούγεται να λέγεται συχνά. Πόσο ρατσιστικά άραγε μπορεί να είναι αυτά τα σχόλια; Πόσο παράλογοι γίνονται οι άνθρωποι όταν πιστεύουν πως η ελευθερία της έκφρασης περιορίζεται σε ορισμένες ηλικίες; Όταν πιστεύουν πως η χαρά της ζωής, ο έρωτας και οι απολαύσεις είναι προνόμιο των νέων.

Άλλωστε τι θα πει νεότητα; Είμαι όσο αισθάνομαι είναι μια τολμηρή απάντηση στους hatersκαι τελικά μια τολμηρή απάντηση στη ζωή. Νεότητα είναι οι στιγμές της ζωής μας που αισθανόμαστε δυνατοί , λαμπεροί, ελεύθεροι να εκφραστούμε όπως εμείς θέλουμε και όχι το έτος γέννησης σε μια ταυτότητα. Νεότητα είναι πάθος για ζωή, έμπνευση, συναίσθημα και όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται να τη βιώσουν πολλές φορές στη ζωή τους.

theodoramichaloliakou@gmail.com

byΘεοδώρα Μιχαλολιάκου