Ο Νίκος Μουτσινάς μετά από πέντε χρόνια ολοκλήρωσε τo «Καλό Μεσημεράκι». Μα, όμως, τι κλαυθμός και
οδυρμός ήταν αυτός στην τελευταία εκπομπή του! Τι παρέλαση τηλεαστέρων, μουσικών αστέρων, ηθοποιών αστέρων, σκέτων αστέρων αδιευκρίνιστης δημοσιότητας ήταν αυτή! Από την Έλλη Στάη και τη Νατάσσα Μποφίλιου στην Ελένη Μενεγάκη και από τον Σάκη Ρουβά και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου στην Παπαρίζου και σε τραγουδίστριες κοπέλες ωραίες που δεν ξέρω, την κυρία Γιούσεφ να χορεύει πάνω στη σπάλα του Νίκου, το Γωγουλίνι Γαρυφάλλου και πολλούς άλλους! Το σύμπαν τσέπης της ελληνικής τηλεόρασης ήταν εκεί, κεφάτο μεν, κλαίγοντας δε, επειδή αφήνει το show του μεσημεριού ο Μουτσινάς, που δεν έκλαιγε καθόλου, τουναντίον χαμογέλαγαν και τα τσιγκελωτά μουστάκια του.

Προς στιγμήν αγριεύτηκα! Μωρέ, μη και τον βρήκε τίποτα τον άνθρωπο –χτύπα ξύλο!– και κάνουν όλοι έτσι; Μπας και τα κατάφερε και βρήκε το κόλπο και βγαίνει νωρίς στη σύνταξη; Μπας και φεύγει κι αυτός απ’
την Ελλάδα κι έρχεται προς τα δω, στην Εσπερία, μετανάστης της κλέφτρας ξενιτιάς που τα παλικάρια κι εμάς τις κοπελάρες παίρνει; Αλλιώς πώς εξηγείται τόσο θριαμβικό anthem, τόσος κλαυθμός και οδυρμός και τόσο παρακάλι να μην το κάνει αυτό; Ο Μάρκος Σεφερλής, μάλιστα, γονάτισε και τον ικέτευε να μην αφήσει την εκπομπή του! Παιδιά, μήπως όλο αυτό είναι to much και over acting στα όρια του γκροτέσκ;

Πραγματικά ξεχωριστός ο Νίκος Μουτσινάς. Ευφυής, με ενσυναίσθηση, με χιούμορ, με θεατρική κουλτούρα που όσο να ’ναι αν μαθανεις ακόμα και παπαγαλία στις σχολές τόσους κλασικούς και το σπουδαίο θεατρικό λόγο κάτι σου μένει για να ξεχωρίσεις και κάνεις τη διαφορά στην παρουσίαση και στους αστέρες της, που ο ίδιος έχει χαρακτηρίσει «ένα μικρό χωριό». Και η εκπομπή ήταν συμπαθητική σε ένα μεγάλο μέρος.

Τραγουδάκια, ο ταλαντούχος Νίκος με τις γκριμάτσες και τις ατάκες του, σχολιάκια για ρούχα δανεικά και εμφανίσεις κυριών, παλιακά σαν στήλες lifestyle παρωχημένων περιοδικών μόδας. Θέλω να πω πως δεν άνοιξε τρύπα στη γεωγραφία της τηλεόρασης και φίδι μαύρο που μας έφαγε τώρα που δεν φωνάζει η Βάνια «Μούτσιιιι… Μούτσιιιι». Μια ευχάριστη εκπομπή ήταν, όχι σατιρική σαν αυτές του Λαζόπουλου ή της «Ελληνοφρένειας», που η πολιτική και η κοινωνία δέχονταν βαθιές νυστεριές! Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το τηλεοπτικό «μικρό χωριό» κριτικάρονταν απαλά, σχεδόν χαϊδευτικά, διότι είναι και όλοι φίλοι μεταξύ τους.

Επιστρέφοντας στον Νίκο Μουτσινά και στο μοιρολόι σύσσωμης της ελληνικής τηλεόρασης και του τραγουδιού για την απώλεια μιας καθοριστικά ανώδυνης εκπομπής, βρίσκουμε λογικά και ώριμα κριτήρια
στον ίδιο για την επιλογή του. Σε συνεντεύξεις του σε ανύποπτο χρόνο είχε πει: «Κάποτε θέλεις να διασκεδάσεις, να γεμίσεις με κέφι, να ανέβεις. Άλλη φορά θες να καθίσεις σπίτι, αβγό, κέλυφος, να θυμηθείς τη μήτρα, στην ησυχία, μόνος σου, ν’ ακούς το γκλου γκλου μες στο κεφάλι σου. Άλλοτε θες να βρεθείς με
κόσμο, να συζητήσεις, να ανταλλάξεις απόψεις. Κάποτε θες –που θέλω πολύ– να πας ένα ταξίδι, να ανοίξει λίγο το μάτι σου, να δεις και παραέξω τι γίνεται, να φύγει το πλάνο, ν’ ανοίξει, γιατί το πλάνο έχει στενέψει
πια, βλέπουμε πολύ κοντά πια.» Γιατί, εν πάση περιπτώσει, θέλει να σταματήσει εδώ γιατί έτσι του! Δεν έκρυψε πως βρίσκει την εποχή πολύ μαύρη και άγρια, πως η μαυρίλα είναι πια αδιανόητη, πως ο κορονοϊός έκανε κοντινό πλάνο ευθύνης και φόβου σε όλους μας και πως σ’ αυτό το πλαίσιο ο ίδιος δεν μπορεί συνέχεια να είναι μέσα στο κέφι, τα γέλια και την τρελή χαρά. «Όλοι οφείλουμε στον εαυτό μας να σκεφτούμε και να ξεκουραστούμε, γιατί κουβαλάμε μεγάλο βάρος», έχει πει σε δύο τουλάχιστον τηλεοπτικές συνεντεύξεις του.

Αξιολογώντας και ιεραρχώντας τις αξίες και τα προσωπικά του ζητούμενα, αφού κατέκτησε το στόχο-όνειρό του για ένα stand-up comedy καθημερινό –κομμένο και ραμμένο πάνω του– και έπιασε μεγάλα νούμερα –που μετά είδε να πέφτουν αισθητά–, αναθεωρεί, βάζει άλλες προτεραιότητες και πάει γι’ άλλα. Ας πάψει ο θρήνος του χορού της δραματικής μας τηλεόρασης στο καλοκαιρινό στάσιμο. Ο ίδιος ομολογεί πως, αφού έκανε ψυχανάλυση για εφτά χρόνια και αυτοβελτίωση για πέντε, κατέκτησε μια αργή ενηλικίωση χάνοντας τη μάνα του, αποκαθιστώντας την ύπαρξη του πατέρα στη ζωή του και βάζοντας τις λέξεις «αδέλφια»
στην καθημερινότητα. Εξελίχθηκε, άλλαξε, υπάρχει σε μια άλλη εκδοχή του εαυτού του. Υποθέτουμε πως και ο ίδιος θα βαριέται να κρίνει πώς έπεσε το μεταλλικό μίνι στη Στικούδη, για παράδειγμα, που κουκλάρα είναι.

Μπορεί, λοιπόν, οι stars, οι διασημότητες της χώρας, να θρήνησαν, αλλά το κοινό μάλλον το έχει σίγουρο πως με τη νέα σεζόν θα δει τον Νίκο Μουτσινά σε μια άλλη εκπομπή, ίσως πιο ξεκούραστη για τον ίδιο και με περισσότερο πλουσιοπάροχη αμοιβή. Άλλωστε, «με όλα αυτά που μας περιμένουν, οι καιροί είναι σκοτεινοί και ακόμα σκοτεινότεροι», έλεγε ο ίδιος στη συζήτησή του με τη Νατάσσα Μποφίλιου, άρα δεν είναι κακό να εξασφαλίζεις μεγαλύτερα κασέ για να πληρώνεις άπλετο ρεύμα και να φωταγωγήσεις τα σκοτάδια.

Τώρα, στ’ αλήθεια θα λείψει το «Καλό Μεσημεράκι» και ο Νίκος Μουτσινάς στο τηλεοπτικό κοινό; Όχι ως
προσωπικότητα, που είναι χαρισματικός και με ό,τι κι αν καταπιάστηκε, καλλιτεχνικό ή επικοινωνιακό, τα έβγαλε πέρα. Όχι. Ως προϊόν ενός μέσου αχόρταγου, με εύκολες λύσεις, με προχειρότητά συχνά, που αναδεικνύει πρόσωπα για να αναζητήσει και να καθιερώσει άλλα με την ίδια ευκολία; Όλοι ξέρουμε την κορυφαία αλήθεια πως «εσύ δεν λείπεις από την τηλεόραση, αλλά αυτή λείπει από σένα».

Με τη νέα σεζόν, άλλες τηλεοπτικές συνήθειες θα εξαφανίσουν κάθε προηγούμενη και θα μείνει μόνο
η μνήμη στις ρετρό τηλεοπτικές στήλες και στη Bικιπαίδεια. Μα τι λέω; Ήδη από την επόμενη μέρα η εφήμερη
συνήθεια θα έχει αντικατασταθεί και κάθε θέμα θα έχει ξεχαστεί. Η τηλεόραση εκ των πραγμάτων θέλει την παρουσία για να θυμόμαστε την ύπαρξη του star.