Όσο η κοινωνία προοδεύει τόσο ο ανθρώπινος πολιτισμός εξελίσσεται, οι ανισότητες γεφυρώνονται , τα ανθρώπινα δικαιώματα καθίστανται κεκτημένο, το μορφωτικό επίπεδο αναβαθμίζεται, ολοένα και περισσότερο εμπεδώνεται η πίστη στην ιδέα της ενότητας και το ιδεώδες του ανθρώπου. Η έννοια της προόδου φαντάζει εν πολλοίς αυτονόητη , μια αναγκαία συνθήκη που φέρνει η εποχή των τεχνολογικών επιτευγμάτων και των επιστημονικών ανακαλύψεων .
Ο άνθρωπος του εικοστού πρώτου αιώνα μπορεί να περηφανεύεται πως αύξησε το προσδόκιμο ζωής, βελτίωσε τις υποδομές υγείας, ανέπτυξε πληθώρα τεχνολογικών επιτευγμάτων και έθεσε τις βάσεις μιας άνετης , τεχνολογικά προηγμένης ζωής και καθημερινότητας .
Αυτό είναι το ιδανικό της προόδου , της αναβάθμισης του βιοτικού επιπέδου , της τέλειας ζωής όπως κατανοείται το 2024: Τεχνολογική πρόοδος , υψηλό επαγγελματικό status, υψηλές αποδοχές και free spirit .
Ζούμε όμως πράγματι στην εποχή της προόδου ή υπάρχουν τάσεις στην καθημερινότητά μας που μας γυρίζουν αρκετά χρόνια πίσω : Ας σκεφτούμε τι συνέβαινε σε παλαιότερες εποχές όπου οι άνθρωποι ήταν απολύτως δέσμιοι της γνώμης των άλλων . Μην κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις για να μη σε σχολιάσουν στη γειτονιά , την οικογένεια και τον κοινωνικό σου κύκλο. Μην γίνεις καλλιτέχνης γίνε επιστήμονας , μην τυχόν και δεν παντρευτείς κάνε οικογένεια , μην αποκλίνεις από τους τύπους ακολούθησε τους κανόνες .
Και στη δίκη μας εποχή ; Υπάρχουν στερεότυπα και κοινωνικές επιταγές ; Θα έλεγε κανείς πως σίγουρα η κοινωνία έχει αποβάλλει τα περισσότερα από αυτά . Κι όμως δεν είναι αλήθεια . Παλαιότερα οι άνθρωποι φοβόντουσαν ότι θα τους κρίνει αρνητικά η γειτονιά ή ο κοινωνικός τους κύκλος . Τώρα η κακιά γειτόνισσα είναι οι followers στο instagram , το Facebook ή το TikTok. Άλλη εποχή , ίδια η εγγενής ανάγκη του ανθρώπου για αποδοχή . Είναι αυτό που λένε το χρήμα πολλοί εμίσησαν την δόξα ουδείς. Οι άνθρωποι πασχίζουν να φαίνονται χαρούμενοι , πετυχημένοι και ευτυχισμένοι και ενδιαφέρονται πολύ περισσότερο για την προβολή της ευτυχίας τους παρά για την αληθινή κατάκτηση της . Εγκλωβίζονται μέσα σε μια εικόνα απόλυτης τελειότητας που αποτελεί τη μάστιγα της εποχής μας και αδυνατούν να παράξουν ευτυχία . Ακόμη και οι πιο εναλλακτικοί δεν ξέρουν μέσα τους αν η διαφορετικότητά τους είναι μια συνειδητή επιλογή ή αν υπακούει στην ανάγκη τους να δείξουν πως ξεχωρίζουν από την μάζα κερδίζοντας ένα διαφορετικό είδος κοινωνικής αποδοχής . Τελικά όλοι με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο επηρεάζονται από το φαίνεσαι ακόμη και αν δεν το συνειδητοποιούν. Μόνος τρόπος απελευθέρωσης από τα δεσμά της τελειότητας ο επαναπροσδιορισμός των αξιών της ζωής . Κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που καλείται να κερδίσει ο αληθινά προοδευτικός άνθρωπος !
ΑΠΟ ΤΗΝ Θεοδώρα K. Μιχαλολιάκου
