Σε ποια γειτονιά μεγάλωσες;
Μεγάλωσα στην Κηφισιά. Κλασικό παιδί βορείων προαστίων.
Σε ποια περιοχή μένεις;
Στην Κυψέλη.
Βρίσκεις εύκολα πάρκινγκ;
Τους πρώτους μήνες το προσπαθούσα, τελικά νοίκιασα μια θέση σε πάρκινγκ και ηρέμησα. Αλλά δεν είναι μόνο η Κυψέλη που έχει τον μύθο. Και το Παγκράτι δύσκολο είναι. Γενικά, το να ζεις σε δρόμους με παρκαρισμένα αυτοκίνητα και από τις δυο πλευρές είναι ασφυκτικό. Τελευταία που μετακόμισα σε πεζόδρομο, έχει αλλάξει όλη μου η καθημερινότητα.
Πού θα ήθελες ιδανικά να ζεις στην Αθήνα;
Είναι κάτι που το σκέφτομαι πολύ τελευταία. Επειδή μεγάλωσα στα βόρεια προάστια με ιντρίγκαρε το κέντρο. Με την πρώτη μου παράσταση στο Εθνικό, μετακόμισα κέντρο. Είμαι 17 χρόνια κέντρο. Και τώρα σκέφτομαι κάποια επιστροφή. Όχι τόσο βόρεια. Προς το Ψυχικό, τη Φιλοθέη, κάπου εκεί. Νιώθω έτοιμος γι’ αυτό.
Ποιο θεωρείς το πιο γραφικό σημείο της πόλης;
Το ιστορικό τρίγωνο. Έχει το πιο ωραίο φως. Ακρόπολη, Σύνταγμα, Πλάκα. Το είχα για πιο τουριστική περιοχή, αλλά τελικά είναι και μια πολύ ωραία γειτονιά.
Τι αγαπάς στην πόλη;
To ότι έχουμε τον ωραιότερο καιρό. Και όταν έξω είναι όλα τόσο φωτεινά, όλα φαίνονται καλύτερα. Ακόμη και οι δύσκολες μέρες.
Τι δε σου αρέσει στην πόλη;
Δε μου αρέσει να κοιτάζω τα αρνητικά. Γύρισα μόλις από τη Σεούλ που είναι το άλλο άκρο. Ένας λαός στο σήμερα, με παρελθόν, παρόν, μέλλον, και απίστευτο σεβασμό για το σύνολο. Με αίσθηση ασφάλειας και μεγαλύτερη έγνοια για την ομορφιά. Αυτό το χύμα που έχουμε εμείς, όπου «τα πάντα μπορούν να συμβούν», σαφώς έχει μια αίσθηση ελευθερίας, αλλά νιώθω ότι σε μένα δε λειτουργεί πια. Σήμερα θέλω κάτι πιο οργανωμένο, πιο σωστό, πιο ασφαλές. Στα πάντα. Ακόμη και στον τρόπο που πετάμε τα σκουπίδια, στο πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους. Όλο αυτό το κλίμα της τσίτας, της αγένειας, δεν το αντέχω. Ίσως γι’ αυτό να θέλω να μετακομίσω. Στην Κυψέλη δε μου αρέσει που ακόμη και οι θέσεις των αναπήρων είναι πιασμένες, που τυχαία θα ξεπροβάλλει κάτι όμορφο, αυτό το άναρχο δε με εκπροσωπεί σ’ αυτή τη φάση που είμαι. Όσο κι εγώ αλλάζω την αντιμετώπιση του εαυτού μου, των σχέσεων μου, της δουλειάς μου, και περνάω από το τυχαίο και το «ό,τι γίνει» στο πιο συνειδητό, θέλω και γύρω μου να υπάρχει μια ηρεμία και μια ψυχραιμία.
Αν ερχόταν ένας τουρίστας πού θα τον πήγαινες βόλτα
Θα του έκανα το ισοσκελές τρίγωνο των ναών, Ακρόπολ η, Σούνιο, Αφαία στην Αίγινα. Που ήταν και ο πυρήνας των ξεναγήσεων από τα ‘80s. Αυτό το ξέρω από τη μητέρα μου που ήταν ξεναγός. Οι τρεις πιο καλοδιατηρημένοι ναοί, που αντιλαμβάνεσαι και το ενεργειακό τους πεδίο. Επίσης, θα τον έφερνα στην Κυψέλη, ειδικά τώρα που αποκτάει ένα πιο πολιτισμικό χαρακτήρα κι ένα πολύ ενδιαφέρον mix.
Πού έχεις φάει το καλύτερο γλυκό/burger/πίτσα/σουβλάκι της πόλης;
Γλυκό στο «Flake» στην Κυψέλη, στην οδό Σποράδων, με αγαπημένο το orange cinnamon roll. Burger στο Σύνταγμα στο «Ekiben Kitchen», πίτσα ακριβώς απέναντι από το σπίτι μου, στο «Lisa pizza», με υπέροχη ιταλική ζύμη, και σουβλάκι στον «Κώστα», στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, κλασική, διαχρονική αξία.
Από πού βλέπεις το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα της πόλης;
Από οπουδήποτε νότια. Γιατί το ηλιοβασίλεμα θέλει θάλασσα οπωσδήποτε.
Κάτι που ανακάλυψες πρόσφατα στην Αθήνα και σε ενθουσίασε;
Είμαι ένας άνθρωπος που του αρέσουν οι αλλαγές. Μέσα σ’ ένα σταθερό πλαίσιο. Και σαφώς η πόλη αλλάζει, αλλά εγώ αλλάζω ίσως πιο γρήγορα και δεν ενθουσιάζομαι εύκολα πια.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου σινεμά;
Τρελαίνομαι για θερινό. Το «Ριβιέρα» στην παλιά μου γειτονιά στα Εξάρχεια, και το «Μπομπονιέρα» στην Κηφισιά, από το οποίο έχω παιδικές μνήμες.
Ποιο είναι το μέρος που προτιμάς να πας για χαλαρό ποτό το βράδυ;
Δεν πίνω καθόλου, αν βγω θα πάω στο «Έπρεπε» στην Κυψέλη, ή σε κάποιο πάρτι. Αλλά επειδή δεν είμαι του «να βγω να χαλαρώσω», ή θα πάω σε κάποιο κάλεσμα, ή δε θα βγω καθόλου.
Βγαίνεις μόνος σου;
Πολύ συχνά. Πάω σινεμά, θέατρο, ή θα συναντήσω κάποια παρέα, κι επίσης γυρίζω και μόνος μου τις περισσότερες φορές.
Σε ποια λαϊκή ψωνίζεις;
Στην Καλλιδρομίου, και στη βιολογική του Αρσακείου, στο Ψυχικό.
Τι θέα έχεις από το μπαλκόνι σου;
Τον πεζόδρομο της Φωκίωνος, γεμάτο με δέντρα.
Όταν θες να φας καλό φαγητό, πού θα πας;
Στον Πειραιά για γαρίδες, καραβίδες, οστρακοειδή. Αυτά είναι τα φαγητά που μου αρέσουν.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου θέατρο στην πόλη;
Το Εθνικό Θέατρο, όσο και το θέατρο «Πορεία», και το θέατρο «Θησείο», για συναισθηματικούς λόγους. Εκεί έχω δουλέψει το περισσότερο, είναι σαν να είναι παλιά μου σπίτια.
Πού θα πας για φαγητό στις 4 το ξημέρωμα;
Πουθενά. Μετά τις 12, ό,τι φας θα μείνει στο στομάχι. Είμαστε και ηθοποιοί, έχουμε και συνέχεια γυμνές σκηνές στην παραλία, οπότε πολύ προσεκτικά.
Αν η πόλη είχε soundtrack ποιο θα ήταν;
Τελευταία ακούω πολύ Μαρίνα Σάττι. Και το αγαπημένο μου είναι το «Είμαι καλά», με θετικές δηλώσεις της Κατερίνας Σαλακά. Είμαι καλά και όποιος το πιστέψει και οποίος δεν το πιστέψει.