Του Κουτρούλη ο Γάμος είναι ένα έργο που άνετα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί φολκλόρ και άκρως παρωχημένο. Όμως είναι και ένα έργο που αν το δεις με σύγχρονο μάτι, με έναν πιο βαθύ και ουσιαστικό τρόπο, μπορείς να κάνεις θεατρικά θαύματα. Και η Σμαράγδα το έκανε. Το έργο μιλάει για μια Ελλάδα όπου κυριαρχεί η πόζα, το τι δουλειά κάνεις, σε ποιον κοινωνικό κύκλο έχεις επαφές και πόση εξουσία και επιρροή  διαθέτεις. Μια Ελλάδα διαποτισμένη από το σύνδρομο της εικόνας και τις ιδιότητες που αναγράφονται στην επαγγελματική σου κάρτα.

Η ηρωίδα (που υποδύεται η ίδια η Σμαράγδα) δέχεται προξενιό από έναν ταπεινό ράφτη από τη Σύρο( Νίκος Κουρής), αλλά εκείνη ονειρεύεται κάτι παραπάνω για κείνην. Για την ακρίβεια το όνειρό της είναι να παντρευτεί έναν ισχυρό άντρα. Έτσι ο ταπεινός ράφτης προσπαθεί με τη βοήθεια του υπηρέτη του να γίνει πολιτικός.

Το έργο του Αλέξανδρου Ρίζου Ραγκαβή, γραμμένο το 1845, μιλάει για μια ελληνική πραγματικότητα που μοιάζει τόσο με τη σημερινή. Στη φετινή του εκδοχή  παίζεται στη γλώσσα που γράφτηκε, με κάποιες περικοπές (το αυθεντικό είναι δυόμισι ώρες, ενώ η παράσταση στο Βασιλάκου διαρκεί 1 ώρα και 45 λεπτά) και στην κυριολεξία ανθίζει και πάλι.  Η παράσταση διανθίζεται με πολλά τραγούδια σε μουσική Μίνου Μάτσα, αρκετές χορογραφημένες σκηνές δράσης και πολλά εμβόλιμα στοιχεία, όπως ο σουρεαλιστικός εφιάλτης του ήρωα με τη σκηνή να μετατρέπεται σε ένα τεράστιο τσίρκο και η τελευταία σκηνή της αποκάλυψης, που γίνεται μια έκρηξη και από την οροφή πέφτουν σαν βροχή εκατοντάδες τσαρούχια.

Να πας να το δεις γιατί είναι φρέσκο, είναι επίκαιρο, έχει 16 ερμηνευτές επί σκηνής, έχει τη σφραγίδα του κλασικού αλλά δεν του λείπει και το απαραίτητο fun.

ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ:  Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου, Προφήτου Δανιήλ 3 & Πλαταιών, Κεραμεικός