Τα περισσότερα σχόλια έχουν επικεντρωθεί στη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας και τον στολισμό που ανέλαβε το Ίδρυμα Ωνάση, οπότε ας ξεκινήσουμε από εκεί. Η ιδέα να προταθεί μια εικαστική εγκατάσταση έχει ενδιαφέρον και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να την απαξιώνουμε. Είναι όμως αυτό που χρειαζόταν ένας από τους πιο νευραλγικούς κεντρικούς δρόμους της Αθήνας για να μας βάλει στο πνεύμα των Χριστουγέννων; Καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του αλλά υπάρχουν και ορισμένα αντικειμενικά δεδομένα, όπως ότι πρόκειται για έναν δρόμο στον οποίο κυκλοφορούν συνεχώς αυτοκίνητα και -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- ο στολισμός δεν πρέπει να τους αποσπά την προσοχή. Το βράδυ, όταν πια τα οριζόντια αυτά φώτα αλλάζουν χρώματα με εντυπωσιακούς είναι η αλήθεια συνδυασμούς, είναι δύσκολο να μην αποσπαστεί η προσοχή ενός οδηγού που περνάει από κάτω. Ωραίο είναι αν είσαι πεζός να κάτσεις να τα χαζεύεις, όχι όμως όταν η προσοχή σου πρέπει να είναι στο τιμόνι.

Την ημέρα, πάλι, όταν το φυσικό φως εξουδετερώνει το εφέ των προηγμένων φωτιστικών σωμάτων, αυτό που βλέπουμε μόνο είναι οι λευκές γραμμές που έχουν επικριθεί τόσο πολύ. Ήταν προτιμότερα τα απλά πεζά αστέρια που βλέπαμε για μια δεκαετία; Όχι απαραίτητα, αλλά και η φετινή εγκατάσταση δεν είναι κάτι που θα θελήσουμε να ξαναδούμε ούτε καν του χρόνου. Καλή η πρόθεση, αλλά άστοχο το αποτέλεσμα.

Πέρα από τους μεγάλους δρόμους και τις χορηγίες που έγιναν σε σύμπραξη με την ιδιωτική πρωτοβουλία, ο δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης στις πρώτες γιορτές της θητείας του έβαλε επιχείρησε να κάνει τη διαφορά. «Στόχος μας ήταν να φωτίσουμε και να δώσουμε άρωμα γιορτών και στις γειτονιές πέρα από το κέντρο», δήλωσε ο ίδιος. «Τον πετύχαμε. Στολίστηκαν δεκάδες δρόμοι και πλατείες που ήταν ξεχασμένες τα Χριστούγεννα και κάθε χρόνο θα στολίζουμε ακόμη περισσότερες. Γιατί φέτος η Αθήνα είναι στολισμένη περισσότερο από ποτέ και η ατμόσφαιρα των γιορτών, της ζωής και της εμπορικής κίνησης μοιράζεται παντού».

Έτσι, δεκάδες λεωφόροι, δρόμοι και πλατείες και στις επτά Δημοτικές Κοινότητες της πόλης, που είτε δεν είχαν φωτιστεί ποτέ στο παρελθόν είτε ο στολισμός τους ήταν υποτυπώδης, γέμισαν φως και λάμψη, ανάμεσά τους η Αχαρνών, η Αχιλλέως, η Ιπποκράτους, η Λιοσίων, η Ιερά Οδός από τις γραμμές του τρένου ως την Σπύρου Πάτση, η πλατεία Εξαρχείων, ο πεζόδρομος της Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη, η Χρεμωνίδου και η πλατεία Μεσολογγίου στο Παγκράτι. Ως πρώτο δείγμα γραφής, λοιπόν, ο απολογισμός δεν μπορεί παρά να είναι θετικός.