H Evangelia, η δασκάλα που έγινε pop star, βάζει φωτιά στα charts και δεν είναι one-hit wonder.
Από τον Γιάννη Τσιούλη
Η Evangelia έχει καταγωγή από την Κρήτη και μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσεϊ της Αμερικής, αλλά το κορίτσι αυτό μόνο κλισέ δεν είναι. Το νεότερο μέλος της οικογένειας της Panik Records έχει ήδη εκατομμύρια ακροάσεις στα τραγούδια της στο Spotify και το YouTube, είναι φεμινίστρια και είναι εδώ για να φέρει ξανά στο παγκόσμιο μουσικό προσκήνιο την ελληνική παράδοση με τον πιο σύγχρονο τρόπο. Η καλλονή που έβαλε φωτιά στη σκηνή του MadWalk μαζί με την Ελένη Φουρέιρα συστήνεται στο Down Town.
Πώς είναι να μεγαλώνεις μεταξύ Κρήτης και Garden State;
Είναι δύο διαφορετικοί κόσμοι. Από τη μία στην Κρήτη έμενα με τη γιαγιά μου στο χωριό, όπου είχαμε ελιές, αμπέλια και πρόβατα, εκεί που οι άνθρωποι χαιρετούν τους αγνώστους και κερνούν ρακές τους ξένους. Από την άλλη, στο Νιου Τζέρσεϊ, μόλις 45 λεπτά έξω από τη φασαρία και την ένταση της Νέας Υόρκης, μεγάλωσα σε μια κοινωνία με γρήγορους ρυθμούς, άσπλαχνη αντιμετώπιση και ανελέητο ανταγωνισμό. Είμαι προϊόν αυτής της αντιπαράθεσης.
Ποιο στερεότυπο για τους Έλληνες της Άμερικής νιώθεις ότι είναι εντελώς λάθος αλλά αναπαράγεται συνέχεια;
Eίναι γενικά λάθος προσέγγιση να βάζουμε ταμπέλες στους ανθρώπους. Οι Έλληνες της ομογένειας δεν είναι όλοι ίδιοι. Παλαιότερα υπήρχε το στερεότυπο της Βασιλειάδου –η «θεία από το Σικάγο»–, αργότερα οι σκηνές από το «Γάμος αλά ελληνικά» συντέλεσαν στη δημιουργία νέου μοντέλου, που όμως απέχει πολύ από την αλήθεια. Καταρχάς, υπάρχουν διαφορετικές γενιές Ελλήνων και ο χρόνος ύπαρξης μιας εθνικής ομάδας στο εξωτερικό από μόνος του είναι καταλυτικός παράγοντας στην εξέλιξη και τη διάσπαση μιας κοινωνικής εθνοπολιτισμικής ομάδας. Ουσιαστικά, το ερώτημα είναι «τι σημαίνει να είσαι Αμερικανός;». Είναι πολύ πιο εύκολο να απαντηθεί. Είτε πρόκειται για παντελή αφομοίωση είτε για μετανάστες πρώτης γενιάς με στενές σχέσεις με την πατρίδα τους, η διαφορετικότητα είναι αυτό που καθορίζει τον αμερικανικό λαό.
Ύπάρχει μεγάλη ζήτηση για καλλιτέχνιδες με folk στοιχεία στον ήχο τους, όπως η Rosalia. Σε ενδιαφέρει να προσανατολιστείς σε διεθνή καριέρα ή ο στόχος σου είναι το ελληνικό κοινό;
Ο στόχος μου είναι να με αγαπήσει το ελληνικό κοινό, αλλά δεν είναι ο μόνος. Το όνειρό μου είναι να κάνω διεθνή καριέρα. Θέλω να εισάγω ελληνικά στοιχεία στην pop μουσική ώστε να ακουστούν σε σημεία του κόσμου που δεν έχουν ξανακουστεί.
Γιατί επέλεξες να μείνεις στο LA;
Επέλεξα το LA μαζί με το σύντροφό μου Jay Stolar (είναι και παραγωγός και συνεργάτης μου) όταν άρχισε η καραντίνα. Πριν, μέναμε στην NYC και πηγαινοερχόμασταν. Η Καλιφόρνια μου αρέσει για πολλούς λόγους, οι πιο σημαντικοί εκ των οποίων είναι βιοποριστικοί – είναι το κέντρο του κόσμου όσον αφορά στη show business. Αλλά δεν είναι αμελητέο το κλίμα, και πολύ περισσότερο το φως! Μου θυμίζει το φως του ελληνικού ουρανού – αντλώ έμπνευση και δύναμη από αυτό.
Διάβασα κάπου ότι ήσουν δασκάλα πριν ασχοληθείς με το τραγούδι. Πώς προέκυψε η μετάβαση στο τραγούδι;
Πίστευα ότι είχα μια μεταδοτικότητα που θα μεταφραζόταν με επιτυχία στο επάγγελμα της παιδαγωγού. Λατρεύω τα παιδιά και ανέκαθεν είχα καλή επικοινωνία μαζί τους. Η αλήθεια είναι ότι ένα τέτοιο επάγγελμα σε επιλέγει, δεν το επιλέγεις. Παρ’ όλ’ αυτά, ήταν κρυφό μου όνειρο να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη μουσική και το τραγούδι, και ενδόμυχα ήξερα πάντα ότι ήταν κάτι παραπάνω από χόμπι. Μπορεί και να επρόκειτο περί κρίσης ηλικίας, αλλά βρέθηκα σ’ ένα σημείο της ζωής μου που έπρεπε να αποφασίσω «ή τώρα ή ποτέ». Δεν ήθελα να μετανιώσω για πράγματα που ΔΕΝ έχω κάνει στη ζωή, και χρονικά –σε αυτή τη δουλειά τουλάχιστον– έκλεινε το «παράθυρο». Δεν σας κρύβω ότι είχα άγχος, ίσως και ανασφάλεια, με το ρίσκο που έπαιρνα αφήνοντας τη σταθερότητα της εργασίας μου, αλλά ήταν τόσο αφοπλιστική η δημιουργική ένταση που γρήγορα ξέχασα τους ενδοιασμούς μου και μπόρεσα να διοχετεύσω όλη την ενέργειά μου στη νέα μου καριέρα.
Σε είδαμε στο MadWalk να τραγουδάς με την Ελένη Φουρέιρα και μετά να βγάζετε και σε ντουέτο το τραγούδι «Φωτιά».
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη! Η συνεργασία προέκυψε καθώς και οι δύο είμαστε στην οικογένεια της Panik Records. Νιώθω τεράστια τιμή που η Ελένη του «Fuego» ερμήνευσε τη δική μου «Φωτιά» στα ελληνικά μαζί μου. Καταλαβαίνετε πόσο ανέβηκε η θερμοκρασία επί σκηνής και το feedback που πήραμε από το κοινό ήταν πολύ θερμό. Οι γυναίκες της γενιάς σου διεκδικούν φεμινιστικά ουσιαστική ισότητα. Πώς νιώθεις για όλα τα κινήματα που διεκδίκησαν και κέρδισαν αλλαγές στην κοινωνία; Η συζήτηση για τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία κρατά πολλές δεκαετίες. Είναι ένας συνεχής αγώνας, πολλές φορές με μικρές και άλλοτε με μεγάλες νίκες. Ο φεμινισμός ΕΙΝΑΙ ισότητα. Και η ισότητα ΕΙΝΑΙ φεμινισμός. Σημαντικοί σύμμαχοι στους αγώνες αυτούς είναι και οι άντρες φεμινιστές. Είναι πρώτη φορά στην ιστορία των κινημάτων αυτών που βλέπουμε (μερική, έστω) συμπαράσταση από το άλλο φύλο, παράλληλα όμως έχουμε πολύ δρόμο να διανύσουμε ακόμα για να φτάσουμε την ουσιαστική ισότητα. Θέλω να είμαι αισιόδοξη, αλλά είμαι ρεαλίστρια και πιστεύω ότι οι μάχες που δίνουμε σήμερα το πιο πιθανό είναι να αποφέρουν καρπούς για τις επόμενες γενιές, όπως ισχύει και για το έργο των Gloria Steinem, Sojourner Truth, Betty Friedan, Simone de Beauvoir και της δικιάς μας Κρητικιάς Καλλιρρόης Σιγανού Παρρέν, για να αναφερθώ σε ένα πολύ μικρό δείγμα.
Τι σου αρέσει περισσότερο στη δουλειά της pop star και τι σε κουράζει ή σε κάνει να πλήττεις;
Μου αρέσει η δημιουργική διαδικασία. Όχι μόνο για τα τραγούδια και τα βιντεοκλίπ, αλλά και για το κομμάτι της προώθησης στα social media γιατί είναι συνδεδεμένο με το brand που θέλεις να δημιουργήσεις. Ενθουσιάζομαι με την ιδέα ότι συνεργάζομαι με ταλαντούχα άτομα και ότι γεννάμε κάτι καινούργιο. Έχω εντυπωσιαστεί με τον επαγγελματισμό αυτών των ανθρώπων αλλά και με τον αμοιβαίο σεβασμό. Τελικά δεν είναι τόσο καιροσκόποι οι άνθρωποι της showbiz όσο τους παρουσιάζουν. Αλλά αυτό που μου αρέσει μακράν περισσότερο είναι να τραγουδάω σε κόσμο. Είναι απαράμιλλη η θετική ενέργεια που αποκομίζω από τα live. Από την άλλη, ενώ λατρεύω να συνομιλώ με τους fans μου στα social media, όταν είμαι συνεχώς «συνδεδεμένη» είναι εξουθενωτικό.
Είσαι στην αρχή της καριέρας σου. Πώς ονειρεύεσαι τα επόμενα χρόνια;
Έχω φτιάξει ένα χάρτη με σταθμούς στη μουσική. Σιγά σιγά αυτό το πλάνο γίνεται πραγματικότητα κι ας μην ξέρω πώς ακριβώς θα πραγματοποιηθεί ο κάθε στόχος. Ελπίζω να φτάσω στο σημείο να έχω μια πραγματικά διεθνή καριέρα. Η αλήθεια είναι ότι κάνω μεγάλα όνειρα, που φτάνουν μέχρι και στα Grammys. Ξέρω ότι για να τα καταφέρω χρειάζεται υπομονή, επιμονή και σκληρή δουλειά και ότι έχω αρκετό δρόμο μπροστά μου. Ελπίζω πως θα παραμείνει σύμμαχός μου η μούσα Ευτέρπη για πολύ καιρό ακόμα για να παραμείνω δημιουργική.
Ποιο όνομα του ελληνικού τραγουδιού είναι για σένα δικαιολογημένα στην κορυφή;
Στην κορυφή για μένα βρίσκεται η Χάρις Αλεξίου. Είναι μία από τις αγαπημένες μου φωνές. Όταν τραγουδάει μπορείς να νιώσεις το πάθος της να ηχεί μέσα στην καρδιά σου. Για μένα είναι δικαιολογημένα από τις κορυφαίες τραγουδίστριες της Ελλάδας.
Φωτογραφίες: Jay Stolar
