“Oι γυναίκες θα πρέπει να είναι κυρίαρχες της σεξουαλικότητάς τους”, είχε πει η Beyoncé στο παρελθόν. «Υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τη σεξουαλικότητα, τα οποία εξακολουθούν να επιμένουν. Οι άντρες είναι ελεύθεροι και οι γυναίκες όχι. Αυτό είναι τρελό. Τα παλιά μαθήματα περί υποταγής και ευθραυστότητας μάς έκαναν θύματα. Οι γυναίκες είναι πολύ περισσότερα από αυτό.

Μπορείς να είσαι επιχειρηματίας, μητέρα, καλλιτέχνις και φεμινίστρια –ό,τι θέλεις– και να είσαι ακόμα σεξουαλικό ον. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.» Σήμερα βλέπουμε γυναίκες να ντύνονται με το πιο sexy outfit της ντουλάπας τους και να νιώθουν πιο ενδυναμωμένες από ποτέ. Γιατί ξέρουν ότι το σώμα και η σεξουαλικότητά τους τούς ανήκουν. Γιατί η σεξουαλική ενδυνάμωση και η απελευθέρωση των γυναικών συζητιέται όσο ποτέ άλλοτε. Πλέον, οι γυναίκες απεκδύονται την καταπίεση και το συντηρητισμό αιώνων, απενοχοποιούνται και φορούν ό,τι γουστάρουν στην πασαρέλα που αποκαλούμε ζωή. Χωρίς να κομπλάρουν. Αυτό σημαίνει πως όταν φοράνε δωδεκάποντο τακούνι και ένα αποκαλυπτικό φόρεμα, όχι απλώς δεν είναι υποταγμένες στο male gaze και στα στερεότυπα, αλλά ντύνονται για πάρτη τους. Γιατί έτσι νιώθουν καλά και βγαίνουν μπροστά ορίζοντας την έκφρασή τους και διαγράφοντας το στεγανό της αντικειμενοποίησης των σωμάτων τους από τους άλλους.

Φεμινισμός σημαίνει να είμαι αναπολογητικά η εαυτή μου. Να εκφράζομαι και να ντύνομαι όπως θέλω χωρίς να υπακούω σε οποιοδήποτε κατεστημένο και, κυρίως, να μη βγαίνω από το ένα «κουτί» που έχει φτιάξει η κοινωνία για εμένα για να μπω σε ένα άλλο. Να είμαι όσο sexy θέλω –κι ας είναι παραπάνω απ’όσο αντέχει ο πολύς ο κόσμος, τι να κάνουμε;– και να μη δίνω δεκάρα τσακιστή για το αν θα φορέσω σουτιέν κάτω από το τοπάκι μου ή όχι. «Πού μπορούν να κοιτάξουν τα κορίτσια για να βρουν γυναίκες οι οποίες ενδυναμώνονται μέσω της αυτοδιάθεσής τους αποφασίζοντας οι ίδιες πότε και πώς θα εκφράσουν το sexiness τους;» είχε αναρωτηθεί η ηθοποιός Emily Ratajkowski και πήρε την κατάσταση στα χέρια της. Μαζί με άλλες ηθοποιούς, τραγουδίστριες, μοντέλα και γυναίκες κάθε κλάδου έχει δημιουργήσει τη sexyslutty-and-unapologetically-me «σχολή». Οι εγγραφές είναι ανοικτές όλο το χρόνο για όποια το επιθυμεί.

Η αλήθεια είναι ότι ακόμη αντιμετωπίζουμε πολύ ενοχικά και κατασταλτικά τη γυναικεία σεξουαλικότητα ως κοινωνία. Λες και οι γυναίκες δεν είναι σεξουαλικά όντα με επιθυμίες. Ή, μάλλον, λες και είναι κακό που είναι ακριβώς αυτό. Ακόμη και σε old-school φεμινιστικούς κύκλους ακούγονται κάποιες φορές κριτικές για το ντύσιμο και τη γυναικεία έκφραση. Ωστόσο, σε φράσεις όπως «είναι slutty ντύσιμο» ή «γίνεσαι πάλι σεξουαλικό αντικείμενο για τα μάτια των αντρών» απαντάμε ότι (πρέπει να) είναι επιλογή δική μας να είμαστε όσο sexy θέλουμε, όταν το θέλουμε και για τη δική μας ευχαρίστηση. Το διακύβευμα εδώ είναι η πλήρης και απόλυτη αυτοδιάθεσή μας. Άλλωστε, είναι χρήσιμο να κάνουμε τη διάκριση για το πότε ένα ρούχο ή ένα look (π.χ. το γοβάκι στιλέτο ή το make-up) είναι καταπιεστικό σε συστημικό επίπεδο, όμως σε προσωπικό επίπεδο μπορεί να αποτελεί μέσο ενδυνάμωσης και ελευθερίας.

Είναι γεγονός ότι η απόλαυση του sexiness μπορεί να είναι φεμινιστική πρακτική και αποτελεί προέκταση του «my body, my choice». Την ίδια ώρα, ωστόσο, καλό είναι να βλέπουμε ότι το μοντέρνο φεμινιστικό κύμα που έχει αναδυθεί και επανοικειοποιείται τη λέξη «slut» ίσως δεν ακούγεται πολύ ριζοσπαστικό. Η Erica Jong, μυθιστοριογράφος και sex-positive φεμινίστρια, έχει δηλώσει ότι θα ήταν χαρούμενη αν οι κόρες της έσπαγαν
το glass ceiling αντί για το sexual ceiling. «Ας δούμε τη Γερουσία με 50% γυναίκες, ας δούμε γυναίκες σε
θέσεις εξουσίας. Η σεξουαλική ελευθερία μπορεί να είναι το προπέτασμα καπνού για το πόση πρόοδο δεν έχουμε κάνει», είχε τονίσει.

Επίσης, η σεξουαλική απελευθέρωση αφορά συνήθως νέες, λευκές γυναίκες στη Δύση. Μιας και είμαστε όλες μέρος του ίδιου οικοσυστήματος, είναι σημαντικό ο φεμινισμός να είναι διαθεματικός και να προωθεί την κοινωνική αλλαγή για τις πραγματικότητες που βιώνουν γυναίκες και θηλυκότητες του Παγκόσμιου Νότου και των μη δυτικών χωρών. Βέβαια, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι ο φεμινισμός του σήμερα καλώς πράττει
και απορρίπτει τα στερεότυπα του δευτεροκυματικού φεμινισμού των μαμάδων μας.

Γυναίκες, φεμινίστριες και queer άτομα παλεύουμε εδώ και καιρό για να «πάρουμε πίσω» την κυριότητα πάνω στα σώματά μας, την επιθυμία και τη σεξουαλικότητά μας. Βαδίζουμε όλες μαζί στο μονοπάτι επανάκτησης της σεξουαλικότητάς μας, η καθεμία με τον τρόπο της, κόντρα στο male gaze και τον πουριτανισμό. Έτσι, γυναίκες από κάθε χώρο κάνουν ηχηρό reclaim της σεξουαλικότητάς τους και βάζουν το sex positivity –επιτέλους– στο τραπέζι. Στο δρόμο για τη δίχως συμβιβασμούς απελευθέρωση, συντασσόμαστε με τη μαύρη λεσβία ποιήτρια και συγγραφέα Audre Lorde: “Δεν είμαι ελεύθερη όταν οποιαδήποτε γυναίκα είναι ανελεύθερη, ακόμα κι όταν τα δεσμά της είναι πολύ διαφορετικά από τα δικά μου”.