Μία από τις πιο διαχρονικές αρχαίες τραγωδίες, η “Έκάβη” του Ευρυπίδη, σκηνοθετείται από την Ιώ Βουλγαράκη σε νέα μετάφραση που έγινε από την Ελένη Βαροπούλου ειδικά για την παράσταση, συνεχίζει το φετινό της ταξίδι με σημερινή στάση στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη στον Βύρωνα.

ΤΟ ΕΡΓΟ 

Καθημερινά φτάνουν στις οθόνες μας εικόνες από πολέμους, εικόνες αφόρητης βίας και σπαραγμού από κάθε σημείο του κόσμου. Το παράλογο του πολέμου  μοιάζει να αφορά μόνο αυτούς που το ζουν, για όλους τους άλλους περιορίζεται σε μια στεγνή, εικονική και ακίνδυνη πληροφορία. Θάβεται ανάμεσα σε πλήθος ειδήσεων, αποκόβεται από το βίωμα του πένθους. Εξοικειωνόμαστε έτσι με την εικόνα και την πληροφορία της βίας, εκπαιδευόμαστε στον θάνατο αλλά ξεμάθαμε να πενθούμε.

Η Εκάβη στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη ξεκινά ως πρόσωπο από αυτό το σημείο,  από αυτό που έχουμε ξεχάσει, τον δρόμο του θρήνου. Στο πρώτο μέρος του έργου το πένθος, προσωπικό αλλά και συλλογικό, μοιάζει να γεννά τη μεταφυσική του: ζωντανοί και νεκροί βρίσκονται σε διαρκή συνομιλία, ένα αγόρι άταφο ταράζει τον ύπνο της μάνας του, ένα κορίτσι στέκει στο όριο ζωής και θανάτου. Στην Εκάβη τα πάντα συμβαίνουν σε έναν μεταιχμιακό χρόνο, μετά το τέλος του πολέμου. Η βία όμως δεν έχει τελειώσει. Και εκεί ακριβώς, στον χρόνο της μετάβασης, η Εκάβη του πένθους γίνεται η Εκάβη της εκδίκησης, ανοίγοντας μια τολμηρή διαλεκτική με το σήμερα.

ΠΑΙΖΟΥΝ (με αλφαβητική σειρά)

Ταλθύβιος: Ιωσήφ Ιωσηφίδης
Πολυξένη: Μαρίνα Καλογήρου
Εκάβη: Ελένη Κοκκίδου
Οδυσσέας: Θανάσης Κουρλαμπάς
Πολύδωρος: Ερρίκος Μηλιάρης
Θεράπαινα: Ηλεάνα Μπάλλα
Πολυμήστορας: Άκης Σακελλαρίου
Αγαμέμνονας: Αλέκος Συσσοβίτης

ΧΟΡΟΣ

Ασημίνα Αναστασοπούλου
Άρτεμις Βαβάτσικα (μουσικός επί σκηνής)
Ελισσάβετ Γιαννοπούλου
Μαρία Κωνσταντά
Ευσταθία Λαγιόκαπα
Λυγερή Μητροπούλου
Ειρήνη Μπούνταλη
Χρύσα Τουμανίδου
Αμαλία Τσεκούρα