Ας το πάρουμε από την αρχή: μόλις την προηγούμενη εβδομάδα η Ιωάννα Μαλέσκου, αρκετά στενοχωρημένη, αναφέρθηκε σε μία σεξιστική επίθεση που έγινε εναντίον της και μάλιστα από γυναίκα. Κανείς, ούτε η νέα παρουσιάστρια του ΣΚΑΪ δεν αναφέρθηκε στον άνθρωπο που προχώρησε στο σχόλιο και αναφορικά με την εμφάνισή της μία ημέρα πριν, ασχέτως που οι τηλεθεατές γνώριζαν ότι πρόκειται για το πάνελ της Ηλιάνας Παπαγεωργίου και εν μέρει για τον δικό της σχολιασμό. 

Η Μαλέσκου τοποθετήθηκε και έκλεισε το θέμα. Φαίνεται, όμως, ότι η Ηλιάνα Παπαγεωργίου δεν κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη και γιατί το σχόλιο ήταν άστοχο. Έτσι, όταν της ζητήθηκε από πρωινή εκπομπή να πάρει θέση γι’ αυτό που συνέβη, η ίδια απάντησε ως εξής:

«Εγώ ήμουν ξεκάθαρη όπως είμαι πάντα, με σεβασμό και με αγάπη, και δεν σχολίασα τίποτα άλλο πέρα από το ντύσιμό της. Ο καθένας το βλέπει με τα δικά του μάτια. Εγώ ξεκάθαρα προσπέρασα την εικόνα που είδα και σχολίασα το στιλιστικό μόνο κομμάτι. Είδα την εικόνα στο μόνιτορ και έκανα τη δουλειά μου».   ΟΚ, δεκτό. Όταν όμως την επίσης νεοφώτιστη παρουσιάστρια τη ρωτούν γιατί “θόλωσαν” το ντεκολτέ της παρουσιάστριας -δίκην αστείου- και από τη στιγμή που η Μαλέσκου δεν ήταν γυμνή, ας πούμε, κάτι που θα δικαιολογούσε κάτι τέτοιο, η Παπαγεωργίου, μάλλον ένιωσε αμυνόμενη. Προσοχή: αμυνόμενη. Όχι “θύμα”, όπως είπε. 

«Κακοπροαίρετος δεν ήταν κανείς. Παρουσιάζομαι ως θύτης ενώ είμαι το θύμα, δεν θα ζητήσω και συγγνώμη»….

Ας υποθέσουμε, ότι και οι δύο κυρίες, η κάθε μία από τη δική της οπτική γωνία, θεωρούν ότι έχουν δίκιο. Τι συμβαίνει εδώ; Τα πράγματα είναι πιο απλά απ’ ό,τι φαίνονται. 

Είναι άλλο πράγμα να κρίνεις το στιλ και άλλο πράγμα οι συνεργάτες σου να κάνουν σχόλια για… δύο φίλες, υπονοώντας τα στήθη μιας άλλης γυναίκας. Είναι άλλο πράγμα να λες ότι σ’ αρέσει ή δεν σ’ αρέσει ένα ρούχο κι άλλο να το “χρωματίζεις” με βάση το φύλο του ανθρώπου που το φορά. 

Σε μέρες που όλοι προσέχουμε τι λέμε, οχι λόγω πολιτικής ορθότητας μόνο, αλλά γιατί πλέον ζούμε σε ευέλικτες και ταυτόχρονα ευαίσθητες κοινωνίες, δεν μπορεί κανείς να απομονώνει μέρη του σώματος ενός ανθρώπου και να κάνει πλάκα με αυτό.

Μία κουβέντα για εσωτερικευμένο μισογυνισμό κανέναν δεν θα βοηθούσε αυτή τη στιγμή, από την ώρα που ακόμη δεν έχει γίνει σαφές γιατί ήταν εξόχως ενοχλητικό το σχόλιο. Αλλά και γιατί είναι απολύτως βέβαιο ότι η Ηλιάνα Παπαγεωργίου είναι μια έξυπνη γυναίκα που, λόγω του ανταγωνιστικού κομματιού μιας δουλειάς στην οποία είναι ακόμη φρέσκια, δυσκολεύεται να διακρίνει τις “κόκκινες γραμμές”.

Εκεί, δηλαδή που σταματά ο ανταγωνισμός, γιατί υπάρχει πάντα η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη, αντρική, γυναικεία, ανθρώπινη.