Τι είναι το life coaching;
Κατ’ αρχάς, να διευκρινίσουµε ότι δεν είναι µια επιστήµη, είναι µια τεχνική ενδυνάµωσης. Είναι µια µέθοδος αυτοβελτίωσης, αυτοεπίγνωσης, η οποία στην ουσία βοηθά κάποιον να αξιοποιήσει το εσωτερικό του δυναµικό για να µπορέσει να πετύχει τους στόχους του σε όλους τους τοµείς της ζωής του.
Τι σου ζητάνε;
Υπάρχουν διαφορετικά αιτήµατα στους ανθρώπους. Υπάρχουν άνθρωποι που είναι εντελώς µπλοκαρισµένοι, που τα βλέπουν όλα µαύρα, µόνο χάος µπροστά τους. Άλλοι έρχονται µε συγκεκριµένα αιτήµατα, να διαχειριστούν το διαζύγιό τους, έναν χωρισµό, µια δουλειά, άλλοι θέλουν να κάνουν µια επιχείρηση. Τα πάντα.
Τι εννοείς τα πάντα;
Εµείς δεν αγγίζουµε θέµατα που έχουν να κάνουν µε την ψυχική υγεία ενός ανθρώπου. ∆εν µπαίνουµε στα χωράφια ενός ψυχαναλυτή ή ενός ψυχιάτρου. Επίσης, δεν πολυ-αναλύουµε το παρελθόν που έχει κάποιος, τα παιδικά του τραύµατα ή οτιδήποτε. Εµείς εστιάζουµε στο παρόν και στο τι µπορεί να γίνει στο µέλλον.
Αυτό ακούγεται περίεργο. Αν έρθει ένας πελάτης και σου πει ότι θέλει να χωρίσει, δεν θα θέλεις να µάθεις το γιατί;
Όχι, θα εστιάσω στο γιατί αυτός ο άνθρωπος πήρε την απόφαση να φύγει στο σήµερά του. Θα κάνω µια ανάλυση, θα δω τα δεδοµένα και πώς θα δυναµώσει ώστε να κάνει αυτή την κίνηση. Όπως και το πώς θα διαχειριστεί τα θέµατα που θα προκύψουν µέσα από την απόφαση. Να ξεµπλοκάρει.
Μπορείς να µου εξηγήσεις µε απλά λόγια τι είναι το ξεµπλοκάρω;
Ένας άνθρωπος που έρχεται σε µένα έχει µπλοκάρει σε ένα θέµα ή σε µια σκέψη, νοητικά αλλά και συναισθηµατικά. Οι σκέψεις αυτές που έχεις πάνω στο πρόβληµα και έχουν γίνει εµµονικές είναι που σε έχουν καταβάλει. Άρα, µπλοκάρεις στη σκέψη και µπλοκάρει και το συναίσθηµά σου. Εγώ, µετά, για να µπω στη λύση του προβλήµατος δεν θα δουλέψω µε το µυαλό σου, γιατί εκεί έχεις βάλει το πρόβληµα. Θα κοιτάξω να δουλέψω µε το συναίσθηµά σου πάνω σε αυτό. Γιατί µόνο έτσι το µυαλό σου θα µπορέσει να σκεφτεί λογικά. ∆ηλαδή, να γίνεις εσύ ο ίδιος παρατηρητής αυτού που σε απασχολεί, σε βασανίζει, σε ενοχλεί και σου έχει γίνει εµµονή. Αποδοµώ κατά κάποιον τρόπο τον φόβο του ασθενή, βλέπω τα πραγµατικά γεγονότα, όχι αυτά που σκέφτεται όταν τα βλέπει όλα µαύρα, και ψύχραιµα τον κάνω να δει κάποιες άλλες παραµέτρους τις οποίες δεν τις έβλεπε πριν. ∆εν υπάρχει κάτι που είναι µόνο µαύρο ή άσπρο. Απλώς, σε µια κρίση που τα βλέπουµε όλα µαύρα έρχεται ο ειδικός και σου δείχνει µια λύση που δεν µπορείς να δεις µόνος σου.
Ωραία, αυτό σε µια σχέση µπορεί να λειτουργήσει. Σε ένα επαγγελµατικό θέµα, µια απόλυση, πώς µπορεί να λυθεί;
Μου έχει συµβεί να έχω πελάτη 52 χρονών που έχει απολυθεί και ένα παιδί 24 χρονών που δεν µπορεί να µπει στην παραγωγική διαδικασία. Ο µεν είχε την πεποίθηση πως είναι πολύ µεγάλος και η αγορά θέλει νέους ανθρώπους. Ο άλλος ότι είναι πάρα πολύ µικρός και η αγορά θέλει ανθρώπους µε εµπειρία. Ο ένας δηλαδή πίστευε ότι θα έπρεπε να ήταν ο άλλος για να βρει δουλειά. Και οι δύο ήταν άνεργοι. Τι σηµαίνει αυτό; Ότι οι πεποιθήσεις που είχαν τους αποδυνάµωναν. Το αποτέλεσµα; Πήγαιναν και οι δυο να ζητήσουν δουλειά ζητιανεύοντας. Οπότε, όταν στέκονταν µπροστά στον πιθανό εργοδότη και ζητούσαν δουλειά, η ενέργειά τους δεν ήταν σε «δυναµική». ∆εν διεκδικούσαν. Ζητιάνευαν. Και ο άλλος υποσυνείδητα το εισέπραττε αυτό.
Υπάρχει η ενέργεια; Σαν µεταφυσικό δεν ακούγεται αυτό;
Καθόλου µεταφυσικό. Η ενέργεια που έχουµε περνάει υποσυνείδητα στον άλλον. Ο φόβος, η ανασφάλεια, οτιδήποτε αρνητικό εκπέµπουµε, κατά έναν απροσδιόριστο τρόπο δίνει σήµα σε αυτόν που µιλάµε. Το ίδιο και το αντίθετο, βέβαια. Ο εργοδότης δεν καταλαβαίνει τι ακριβώς συµβαίνει, αλλά στο µυαλό του περνάει η σκέψη «πού να τον πάρω αυτόν τον άνθρωπο στη δουλειά, κουβαλάει χίλια προβλήµατα πάνω του». Γι’ αυτό πιστεύω ότι 30% είναι τα πτυχία και 70% ο τρόπος σκέψης και η αυτοπεποίθηση.
∆ηλαδή, µπορείς να αλλάξεις την αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου;
Φυσικά. Τα πάντα είναι θέµα εκπαίδευσης. Εγώ πριν από επτά χρόνια δεν σκεφτόµουν µε τον τρόπο που σκέφτοµαι σήµερα. Είµαι ένας άλλος άνθρωπος. Το 2008 είχα µείνει άνεργος και τότε ξεκίνησε το δικό µου ταξίδι αυτοβελτίωσης. Είχα σοβαρά θέµατα να λύσω, κλάφτηκα, κατέρρευσα, ήµουν εντελώς αποδυναµωµένος και µετά αποφάσισα να αλλάξω. Να βρω λύσεις. ∆ηλαδή, να σταµατήσω να ρίχνω τις ευθύνες στους άλλους, στις καταστάσεις και σε αυτά που µου συνέβαιναν, και να πάρω την ευθύνη του εαυτού µου. Να καταλάβω πως από µένα ξεκινάνε και τελειώνουν τα πάντα. Αυτό ακριβώς είναι το life coaching. Το να µη βάζεις προσδοκίες και να περιµένεις από τους άλλους να φτιάξουν τα πράγµατα. Να τα φτιάχνεις εσύ.
Μπορείς να τα φτιάξεις χωρίς βοήθεια;
Ο βασικός πυλώνας της ψυχολογίας είναι η µαιευτική. Η µέθοδος του Σωκράτη. ∆ηλαδή, είµαι εδώ για να θέσω τις σωστές ερωτήσεις, ώστε να πάρει ο πελάτης µου τις σωστές απαντήσεις. Μέσα από µια ενδυναµωτική ερώτηση που θα κάνω, θα σου δώσω τη δυνατότητα να βρεις εσύ ο ίδιος την απάντηση στο θέµα σου. ∆εν θα σου πω εγώ τη λύση. Εσύ γνωρίζεις βαθιά µέσα σου πάντα τι πρέπει να κάνεις. Ένας είναι ο βασικός κανόνας: Αλλάζω τον τρόπο σκέψης µου και δηµιουργώ ένα νέο πλαίσιο. Αυτό θα µε οδηγήσει σε καινούργιες επιλογές, νέες συνήθειες, και θα µου φέρει νέα αποτελέσµατα. ∆εν µπορείς να κάνεις το ίδιο πράγµα περιµένοντας διαφορετικά αποτελέσµατα.
Αλλάζει ο άνθρωπος όταν µεγαλώνει ή φτιάχνει αντιστάσεις;
∆εν είναι θέµα ηλικίας το να αλλάξεις. Είναι το πόσο προσαρµοστικός είσαι. Και ειδικά τα τελευταία χρόνια οι ρυθµοί ανάπτυξης είναι υπερδιπλάσιοι από ό,τι ήταν παλαιότερα. Το να ζεις και να µη δέχεσαι τις αλλαγές είναι σαν να ζεις σε µια ουτοπία. Όλα αλλάζουν.
Αυτή την αλλαγή που ζούµε τώρα µε τον κορονοϊό πώς τη βλέπεις;
Το σώµα είναι πιο σοφό από το µυαλό και µας προειδοποιεί πολύ καλύτερα. Το ίδιο ισχύει και µε τη φύση. Ζούµε σε µια κατάσταση εκτάκτου ανάγκης αλλά και άγνοιας. Αυτό σηµαίνει ότι ο καθένας µπορεί να έχει την άποψή του και, το χειρότερο, να τη διαδίδει. Θέλει φροντίδα, θέλει να ακούµε προσεκτικά τις οδηγίες των γιατρών και να µη δίνουµε βάση στον πανικό, στις θεωρίες και στην κινδυνολογία που αναπτύσσεται από παντού. Με λίγα λόγια, σε αυτή την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης νοµίζω ότι οφείλουµε να είµαστε προσεκτικοί στο τι ακούµε. ∆εν πρέπει να πλένουµε µόνο τα χέρια µας, αλλά και το µυαλό µας.