Μετά το Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη που άνοιξε τον δρόμο, έχουμε δει ήδη κάποιες ελληνικές παραγωγές να μπαίνουν δειλά δειλά σε μία από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες streaming στον κόσμο. Μετά τα Bachelor 1, 2 και 3, το ντοκιμαντέρ «Άθως» για το Άγιον Όρος και η «Πράσινη Θάλασσα» της Αγγελικής Αντωνίου, σειρά έχουν τρεις ταινίες του Γιάννη Σμαραγδή για να ξεκινήσουν το ταξίδι τους σε όλο τον κόσμο. Ο λόγος για τις «El Greco», «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι» και «Καζαντζάκης».
Εl Greco (2007)
Η ταινία μας μεταφέρει στον 16ο αιώνα στα νεανικά χρόνια του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου στην Κρήτη που πολιορκείται από τους Ενετούς, . Στη συνέχεια στη μαθητεία του δίπλα στον Τιτσιάνο στη Βενετία και αργότερα στην καλλιτεχνική του καταξίωση στο Τολέδο της Ισπανίας, η οποία συμπίπτει με την σύγκρουσή του με τον ιερωμένο Νίνο ντε Γκεβάρα. Στη μάχη που θα διεξαχθεί ανάμεσά τους, το φως πολεμά το σκοτάδι. Τα όπλα του Γκεβάρα είναι η εξουσία και ο θάνατος, ενώ ο Γκρέκο προτάσσει τους πίνακές του, το φως και τις αξίες του ανυπότακτου κρητικού πολιτισμού που τον γέννησε. Η ταινία El Greco σε μουσική Βαγγέλη Παπαθανασίου, ακολουθεί την περιπετειώδη αναζήτηση του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου ή Ελ Γκρέκο για ελευθερία και έρωτα.
O Θεός αγαπάει το χαβιάρι (2012)
Η ιστορία του πειρατή, που γίνεται πλούσιος έμπορος χαβιαριού, Ιωάννη Βαρβάκη, έτσι όπως τη διηγούνται το 1825 ένας πιστός σύντροφός του σε μια παρέα παιδιών κι ένας διπλωμάτης στον διευθυντή του λοιμοκαθαρτηρίου Ζακύνθου. Ο Ιωάννης Βαρβάκης δεν σταματά να αγωνίζεται για την απόκτηση χρήματος, εξουσίας και πολιτικής επιρροής, για να χαρίσει στο τέλος όλα του τα υπάρχοντα στο όνομα της αγάπης. Η επική αυτή ιστορία βασίζεται στην πραγματική ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη και ξεκινά από τα Ψαρά του Αιγαίου Πελάγους, φτάνει στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης στη Ρωσία, απλώνεται στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας για να καταλήξει στη διχασμένη από εμφύλιες διαμάχες Ελλάδα, κατά την Επανάσταση του 1821.
Καζαντζάκης (2017)
Η πραγματική ιστορία του μεγαλύτερου Έλληνα συγγραφέα του 20ού αιώνα, Νίκου Καζαντζάκη η οποία στηρίζεται πάνω στο έργο του «Αναφορά στον Γκρέκο», το οποίο είναι η αυτοβιογραφία του.