And Just Like That... Επιτυχία ή Φιάσκο;

Ακριβή μου Carrie τι σου έμελλε να πάθεις έξι σεζόν, δύο ταινίες και μία spin-off σειρά μετά! Βλέπεται το «And Just Like That…»; Είναι όντως προοδευτικό; Έχοντας δει οχτώ επεισόδια μπορούμε να απαντήσουμε στα ερωτήματα που δημιουργήθηκαν στους θαυμαστές της σειράς-φαινόμενο.

Το «And Just Like at…» δεν θα έλεγε κανείς ότι ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Το direct sequel μιας κακής ταινίας που σκότωσε το franchise –ναι, το «Sex and the City 2»– ήταν η ηχηρή κυκλοφορία του HBO Max σε μια προσπάθεια να πλησιάσει σε συνδρομητές το Net ix και φυσικά να δώσει στους θαυμαστές αυτό που ήθελαν, δηλαδή περισσότερες ιστορίες από τους θρυλικούς χαρακτήρες της Carrie, της Samantha, της Miranda και της Charlotte. Η παραγωγή ξεκίνησε με το αριστερό, με την ηχηρή απουσία του αγαπημένου χαρακτήρα της Samantha Jones που υποδύθηκε με iconic τρόπο η Kim Cattrall. Επίσης κάποιες διαρροές άφηναν υπόνοιες ότι η σειρά δεν έχει το καλό timing που χρειάζεται μια τηλεοπτική παραγωγή για να γίνει φαινόμενο – όπως άλλωστε και το καλό σεξ, που τόσο αγαπούσε η σειρά σε σημείο να το βάλει και στον τίτλο της. Τι πήγε λάθος και τι σωστά με το «And Just Like at…»; Μία σειρά από ερωτήσεις που απαντήθηκαν μετά την προβολή των οχτώ επεισοδίων του κύκλου θα σας διαφωτίσει.

Ποιο είναι το βασικό πρόβλημα του «And Just Like That…»;

Η δύναμη του «Sex and the City» είναι ότι οι γυναίκες που είδαμε στην οθόνη κατάφεραν να απεικονίσουν το κοινωνικό momentum της εποχής, να δώσουν μια πραγματική εικόνα για τις θηλυκότητες και τις ανησυχίες τους στην αλλαγή της χιλιετίας, ακόμα και στην υπερβολή της, ακόμα κι αν η ιστορία τους ειπώθηκε από την οπτική προνομιούχων γυναικών. Αυτό που είναι εξαιρετικά εμφανές στα πρώτα οχτώ επεισόδια της νέας σειράς «And Just Like at…» είναι ότι οι χαρακτήρες που κάποτε ζούσαν στην εποχή τους τώρα φαίνονται σαν καρικατούρες που τις είχαν φυλάξει με ναφθαλίνη σε μία ντουλάπα και τις απελευθέρωσαν τόσα χρόνια μετά στον κόσμο. Ο κόσμος βίωσε σαρωτικές αλλαγές από την τελευταία φορά που είδαμε τους χαρακτήρες της σειράς και οι άνθρωποι κάθε ηλικίας προσαρμόστηκαν και εξελίχθηκαν σύμφωνα με τους νέους κοινωνικούς όρους. Οι κάποτε φανταστικές γυναίκες του «Sex and the City» στο σίκουελ φαίνονται σαν θείτσες που έχασαν όλα τα τρένα της κοινωνικής αλλαγής, προδίδοντας την ουσία των χαρακτήρων που υποδύονταν, καθώς αντιμετωπίζουν με πολύ άβολο τρόπο τη νέα κοινωνική πραγματικότητα. Οι αμήχανοι διάλογοι γύρω από θέματα που έχουμε λύσει, όπως το Botox, φαντάζουν σαν ληγμένες κονσέρβες και σίγουρα δεν θυμίζουν το σίριαλ που γεννούσε debates στην κοινωνία αποτυπώνοντας πραγματικές ανάγκες όσον αφορά στον προσδιορισμό των γυναικών. Το μεγαλύτερο κομμάτι των επεισοδίων απαρτίζεται από ιστορίες- «γέμισμα» για να ολοκληρωθεί ένα επεισόδιο, οι οποίες λίγο αφορούν το κοινό του «Sex and the City» και ακόμα λιγότερο βοηθούν στο character development των χαρακτήρων.

Μα πού πήγε η Samantha;

Το δημόσιο ξεκατίνιασμα της Kim Cattrall με τη Sarah Jessica Parker, όπου βασικά μόνο η πρώτη έκανε αρνητικά σχόλια ενάντια στην πρωταγωνίστρια του «Sex and the City» και την ίδια τη σειρά, ήταν λογικό να καταλήξει σε άρνησή της να αναλάβει ξανά το ρόλο της Samatha, της απελευθερωμένης σεξουαλικά δυναμικής γυναίκας που αγάπησε το κοινό. Η απουσία της πραγματικής κολλητής της Carrie έπρεπε κάπως να δικαιολογηθεί στο σίκουελ – και έγινε, αλλά με λάθος τρόπο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη το storyline «μετακόμισε στο Λονδίνο και εμφανίζεται μέσω SMS στις δύσκολες στιγμές της Carrie» είναι φτηνό και κακό γράψιμο για να αφήσουν ένα παραθυράκι ανοιχτό σε ενδεχόμενη επιστροφή της ηθοποιού ή του χαρακτήρα αν θελήσουν να κάνουν recast στο ρόλο, ένα ενδεχόμενο που δεν θα ευχαριστούσε καθόλου τους fans. Πραγματικά γενναίο γράψιμο –δεδομένου ότι η νέα σειρά ήθελε να εξετάσει το storyline του αποχωρισμού και της απώλειας– ήταν να «σκοτώσουν» το χαρακτήρα και να δείξουν πώς διαχειρίζονται οι γυναίκες αυτές το τραύμα και τη θλίψη.

Διόρθωσε το «Sex And the City» το πρόβλημα της συμπεριληπτικότητας που είχε;

Η βασική κριτική που έκαναν όλοι βλέποντας σε επανάληψη την αρχική σειρά ήταν η έλλειψη αντιπροσώπευσης διαφορετικών κοινωνικών ομάδων χωρίς κλισέ τρόπο και η αδικαιολόγητη θεώρηση της ύπαρξής μας μέσα από καπιταλιστικές αξίες όπως η κατανάλωση. Πώς μπορείς όμως να διορθώσεις κάτι που είναι ο πυρήνας μιας σειράς; Ποτέ δεν μάθαμε πώς η Carrie με μισθό συντάκτριας περιοδικού μπορούσε να αγοράσει όλα αυτά τα ακριβά ρούχα και να ζει αυτό το lifestyle, αλλά πάντα απολαμβάναμε τη μόδα που βλέπαμε και ίσως ονειρευόμασταν μέσα από τη ζωή της αυτό που πολλοί θέλαμε να ζήσουμε και δεν μπορούσαμε. Σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου η συμπεριληπτικότητα είναι η νέα κανονικότητα και δεν νοείται πια τηλεοπτική εκπομπή χωρίς προοδευτικό κοινωνικά περιεχόμενο, το «And Just Like at…» προσπάθησε άβολα και απέτυχε να μιλήσει για τον πλούτο και τη διαθεματικότητα, επειδή απλώς αυτές οι έννοιες είναι de facto αντίθετες στο DNA της σειράς. Οι κοινωνικές αντιθέσεις και η όξυνση των οικονομικών ανισοτήτων παγκόσμια έχουν οδηγήσει σε μια άλλη θεώρηση της προβολής του πλούτου, κοινώς υπάρχει μια μεγαλύτερη αιδώς και αγανάκτηση γύρω από την απεικόνιση του υπέρμετρου πλούτου στην τηλεόραση, μιας και αυτό αφορά και αντιπροσωπεύει ένα ελάχιστο ποσοστό ανθρώπων στην κοινωνία. Επίσης, ναι, είδαμε επιτέλους στο σίκουελ Αφροαμερικανούς χαρακτήρες, είδαμε queer αντιπροσώπευση, αλλά τίποτα από αυτά δεν φαίνεται οργανικά γραμμένο σε μια σειρά που είναι θεμελιωμένη πάνω στη λευκή κουλτούρα πλούσιων γυναικών χωρίς πολλές υποχρεώσεις και με άπλετο ελεύθερο χρόνο. Το «ρούχο» που φόρεσαν στο «And Just Like at…» είναι δύο νούμερα μικρότερο από το σωστό t και έχει φορεθεί σε τόσο κακό συνδυασμό που θα ήταν στη λίστα fashion faux pas της Carrie. Γιατί ας παραδεχτούμε ότι είναι παράδοξο και αντιφατικό να θέλεις να αγγίξεις τις κοινωνικές ανησυχίες της εποχής μας μέσα από ένα πρίσμα αφθονίας και προνομίου που σίγουρα δεν προσφέρει στις μάζες ο όψιμος καπιταλισμός.

Γελάει, ποιος γελάει είπαμε;

Το χιούμορ ήταν πάντα ένα από τα ωραιότερα στοιχεία του «Sex and the City», έστω κι αν οι πρωταγωνίστριες βίωναν κυρίως δραματικές στιγμές που επικεντρώνονταν εμμονικά
γύρω από τα γκομενικά τους θέματα, παρόλο που οι ίδιες ήταν όμορφες, πετυχημένες, καλλιεργημένες, έξυπνες και ανεξάρτητες γυναίκες. Επικά one-liners και κωμικές καταστάσεις που έκαναν τους φανατικούς να γελάσουν όσο συνέπασχαν με τις ερωτικές απογοητεύσεις και τις περιπέτειες των πρωταγωνιστριών που άξιζαν περισσότερα και καλύτερα, αλλά για προφανείς λόγους –να συνεχιστεί η σειρά– οι σεναριογράφοι τις ανάγκαζαν σχεδόν σαδιστικά να βιώνουν. Στο «And Just Like at…» το κακογραμμένο σενάριο δεν χαρίζεται ούτε στο humour μιας και η έκφραση που το χαρακτηρίζει είναι το «OK Boomer», γιατί είναι παγωμένο και αρκετά όχι αστείο με αποτέλεσμα οι θεατές να κοιτάζονται με αμηχανία στον καναπέ τους παρακολουθώντας ένα νέο είδος non κωμωδίας που θα ονομάζαμε «cringe comedy».

Ποι@ ειναι @ Che Diaz και γιατί ολοι τ@ν αντιπαθούν;

Το «Sex and the City» μέχρι τώρα μας έδινε αντιπαθητικούς αντρικούς χαρακτήρες. Εξάλλου, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οι γυναίκες της σειράς έπεφταν πολύ στους προβληματικούς άντρες που, όσο γοητευτικοί κι αν φαίνονταν, στην πραγματικότητα ήταν τοξικοί και βαθιά προβληματικοί, κάτι που ίσως να ήταν και απόλυτα ρεαλιστικό, όπως θα μπορούσε να πει μια ταλαιπωρημένη από το dating θηλυκότητα. Το «And Just Like at…» σύστησε επιτέλους έναν non- binary χαρακτήρα, τ@ν Che Diaz, ο οποίος κατάφερε να γίνει αντιπαθής από τα πρώτα λεπτά της σειράς και να δημιουργήσει πόλωση. Το νέο αφεντικό της Carrie είναι stand-
up κωμικός που κάνει ένα podcast γύρω από το σεξ, ανταποκρίνεται οπτικά και στυλιστικά σε ένα κλισέ που έχουν κάποιοι για τις queer γυναίκες και δεν θα θέλαμε να δούμε να αναπαράγεται σε μια σειρά σαν κι αυτή, μιλάει εκκωφαντικά και –το βασικότερο όλων– δεν είναι καθόλου αστεί@. Είναι ένας μονοδιάστατος και όχι πολυεπίπεδος χαρακτήρας, που μας κάνει να πιστεύουμε ότι οι δημιουργοί χρειάζονται μαθήματα συμπεριληπτικότητας ή περισσότερη παρέα με queer ανθρώπους.

Γιατί το queer storyline τησ Miranda είναι προβληματικό;

Η Cynthia Nixon, η ηθοποιός που υποδύεται τη Miranda, είναι μια out and proud queer γυναίκα στην πραγματική ζωή. Στο αρχικό «Sex and the City» ο χαρακτήρας ήταν μια δυναμική –στα όρια του κυνισμού– γυναίκα καριέρας που είχε ηθικές αξίες και πάντα πρέσβευε τη δικαιοσύνη και την ειλικρίνεια. Πολλοί θαυμαστές της σειράς είχαν απογοητευτεί και τότε με την επιλογή των δημιουργών να παντρευτεί τον Steve, γιατί ήταν μια μικρή προδοσία στην ιδέα της ανεξαρτησίας και της χειραφέτησης που πάντα πρέσβευε το «Sex and the City». Όμως όλοι ήταν έτοιμοι να αποδεχτούν τη happy end λογική που τεκνοθέτησαν οι σεναριογράφοι τότε, γιατί ακολουθήθηκε σχεδόν σε όλους τους γυναικείους χαρακτήρες, οι οποίοι βρήκαν τον άντρα των ονείρων τους στο τέλος, αν και το δίκαιο θα ήταν να καταλήξει η σειρά στο προφανές και λογικό συμπέρασμα ότι οι γυναίκες ζουν ωραία και χωρίς την παρουσία αντρών και σίγουρα δεν χρειάζονται έναν για να ολοκληρωθούν ή να αυτοπροσδιοριστούν. Όταν κυκλοφόρησαν λοιπόν οι πρώτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα που έδειχναν τη Miranda με τ@ν Che, οι fans κατάλαβαν ότι η Miranda θα έχει queer storyline στο σίκουελ και όλοι είχαν ενθουσιαστεί, γιατί αυτό θα ήταν πιο ταιριαστή και αντισυμβατική κατάληξη από την επιλογή του Steve. Αυτό που θα έπρεπε να ήταν μια εύκολη νίκη για τη σειρά που αγαπούν τόσο οι LGBTQIA+ άνθρωποι αποδείχτηκε φιάσκο, καθώς η Miranda εξερευνά τη σεξουαλικότητά της κοροϊδεύοντας τον Steve, καθιστώντας τ@ν Che τρίτο πρόσωπο χωρίς να το γνωρίζει και αφήνοντας μια ενοχικότητα γύρω από τις queer σχέσεις. Κυριολεκτικά κάνει σεξ με το queer αφεντικό της φίλης της Carrie στην κουζίνα της δεύτερης όσο εκείνη κοιμάται, καθώς τη φροντίζει κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής της από ένα σοβαρό χειρουργείο. Σε μια άλλη σκηνή, προσπαθώντας να σώσει την ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή με τον άντρα της προβαίνει σε εφηβικού χαρακτήρα αντίδραση και προσπαθεί να κάνει σεξ με τον Steve, στον οποίο τελικά μετά από λίγο βάζει πάγο επειδή δεν της δίνει τη συγκίνηση που νιώθει με τ@ν Che. Αλλού ζητά διαζύγιο από τον Steve και τρέχει στο αεροδρόμιο για να πάει στο Κλίβελαντ να βρει τ@ν Che φωνάζοντας «Είμαι στο rom com μου». Όλα τα παραπάνω ΔΕΝ ταιριάζουν με το χαρακτήρα της Miranda. Κανείς δεν πίστευε ποτέ ότι θα φτάσει να νιώθει συμπάθεια για το χαρακτήρα του Steve, που όμως αδικείται στο «And Just Like at…».

Πού πήγε η μόδα;

H Patricia Field κατάφερε στην αλλαγή της χιλιετίας συνδυάζοντας couture και vintage κομμάτια να ντύσει τη σύγχρονη γυναίκα και ν’ αλλάξει για πάντα τον τρόπο που βλέπουν οι γυναίκες το στυλ απελευθερώνοντάς τες από τις νόρμες που η κοινωνία ήθελε να ακολουθούν. Το αντισυμβατικό στυλ της Carrie και των άλλων γυναικών του «Sex and the City» έντυσε τις γυναίκες για χρόνια και έθεσε τις βάσεις για μια γενικότερη αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζονταν τα ρούχα, μιας και άθελά τους οι ενδυματολογικές επιλογές τους έγιναν η στολή χειραφέτησης στις αρχές του millennium. Το «And Just Like at…», εκτός από μερικές στιγμές νοσταλγίας με iconic ρούχα από την αρχική σειρά που δίνουν χαρά σε όλους τους φανατικούς, προσφέρει μια άνευρη εκδοχή για το πώς ορίζεται η στυλάτη 50άρα του 2022. Ζούμε σε μια εποχή που έχουμε ξεπεράσει τα κλισέ ότι το στυλ έχει ηλικιακά group. Δεν υπάρχουν ρούχα που προορίζονται για συγκεκριμένο σωματότυπο ή ηλικία και το έχουμε αποδεχτεί όλοι. Η μόδα είναι παρούσα με έναν βαρετό τρόπο, σαν να προσπαθούν οι δημιουργοί να δείξουν ότι δεν εστιάζουν σε τόσο ανούσια πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα τα ρούχα.

Τι σώζεται τελικά από τη σειρά;

Είναι τόσο κακό τελικά το σίκουελ όσο υποθέτει κάποιος διαβάζοντας τις παραπάνω παρατηρήσεις; Όχι. Απλώς όλοι οι φανατικοί είχαμε τεράστιες προσδοκίες, γιατί καλώς ή κακώς μεγαλώσαμε με την αρχική σειρά και την αγαπήσαμε παρά τα προβλήματα που προφανώς είχε, τα οποία συνειδητοποιήσαμε εκ των υστέρων. Αυτό το τηλεοπτικό πόνημα φαίνεται να έχει καλές προθέσεις που χάνονται σε μια πρόχειρη και παρωχημένη εκτέλεση, κάτι που δεν συνάδει με την ουσία του «Sex and e City» και το κάνει να φαίνεται παλιακό και ανεπίκαιρο. Δεν χρειαζόμαστε storylines για φανταστικές, δυναμικές και πετυχημένες γυναίκες που πνίγονται στο γάμο τους επειδή δεν έχουν ή δεν μπορούν να κάνουν παιδιά, γιατί είναι στερεότυπο που έχουμε γκώσει να βλέπουμε και δεν είναι αληθινό απαραίτητα. Δεν χρειαζόμαστε ιστορίες με γυναίκες που ανέχονται κακοποιητικούς άντρες και η απόρριψή τους από αυτούς τις αφήνει συναισθηματικά κατεστραμμένες, γιατί αυτός ο φαύλος κύκλος έχει σπάσει στην εποχή
μας. Θέματα σαν τα παραπάνω τα έχουμε λύσει εδώ και καιρό. Οι ζωή των γυναικών δεν περιστρέφεται γύρω από τα παιδιά και τους άντρες και δεν είναι σίγουρα η ατζέντα που απασχολεί τις γυναίκες του 2022. Η εποχή έχει αλλάξει και αυτό δεν αποτυπώνεται ρεαλιστικά στο «And Just Like at…» που ομφαλοσκοπεί σε κλισέ που είχαμε κάποτε για τις γυναίκες που έχουν περάσει τα 50, μη δυνάμενο να μιλήσει για το σύγχρονο προβληματισμό της κοινωνίας σχετικά με τη θέση της γυναίκας. Για μένα προσωπικά, η πιο όμορφη προσθήκη ήταν αυτή της Sarita Choudhury, που υποδύεται τη μεσίτρια Seema Patel, τη νέα κολλητή της Carrie έξω από τον κλασικό κύκλο των φίλων της, καθώς είναι ένας χαρακτήρας που έχει νόημα να προστεθεί στο cast και μπορεί να εξελιχθεί σε ενδεχόμενη επόμενη σεζόν. Όσον αφορά τον πολύκροτο θάνατο του Mr Big, που προκάλεσε αναίτιο σοκ σε πολλούς, έχω να πω ότι ήταν η πιο θετική εξέλιξη που θα μπορούσε να συμβεί στην Carrie, γιατί ανέδειξε περισσότερο από ποτέ το χαρακτήρα και τα πολλά επίπεδα που κρύβει και μας απέδειξε ότι η ζωή μπορεί να είναι υπέροχη, περιπετειώδης, γεμάτη και χαρούμενη ακόμα και single, ένα status που αντιπροσωπεύει ένα τεράστιο κομμάτι της κοινωνίας σήμερα.

And Just Like That… Επιτυχία ή Φιάσκο;

Λυδία Κονιόρδου – The Leading Lady

SHOPPING // Treat Yo Self

leave a reply Cancel reply

Διαφημιση

Τελευταια Νεα

Post navigation

Λυδία Κονιόρδου – The Leading Lady

SHOPPING // Treat Yo Self

leave a reply Cancel reply

Παρομοια αρθρα

Ο Λάκης Λαζόπουλος και η παρέα του μας λένε «Βρε Καλώς Τους» στο Θέατρο Βρετάνια

Πώς θα μειώσετε το στρες που νιώθετε καθημερινά

Body Shaming : Η μάστιγα του καλοκαιριού και πως να οχυρωθούμε από τον ρατσισμό

O ”ΒΑΣΙΛΙΆΣ ΛΗΡ” του William Shakespeare στο Θέατρο ARROYO

Stereo Nova: Απόψε ένα throwback στους ήχους της αθωότητας μας

Διαφημιση

Τελευταια Νεα