Είναι Ελληνοκύπριος με χιλιάδες θαυμαστές και θαυμάστριες στη χώρα του, ένα εξαιρετικό μουσικό ένστικτο, καθαρόαιμη pop φωνή και επιδέξια κινησιολογία. Στην Αυστραλία είναι ήδη γνωστός από το 2015, όταν έφτασε στον τελικό του «X Factor» σε ηλικία μόλις 17 χρόνων. Στη συνέχεια ταξίδεψε στο Λονδίνο για audition με τον Simon Cowell, το δημιουργό και ακριβοθώρητο κριτή του show. Κάτι πολύ δύσκολο. Υπέγραψε με τη Sony Music της Αυστραλίας και τα videos που έκανε με διασκευές στο YouTube συγκέντρωσαν πάνω από 3 εκατομμύρια προβολές. Στο TikTok έχει πάνω από 700 χιλιάδες ακόλουθους και στο Ιnstagram πάνω από 1,5 εκατομμύριο. Και εκεί αρχίζει να γίνεται περιζήτητος, με χιλιάδες fans, κερδίζοντας από τα media τον τίτλο του next best thing στην pop μουσική.
Υπογράφει με την Panik Records και η Κύπρος ανακοινώνει ότι θα εκπροσωπηθεί στη Eurovision που θα γίνει στο Λίβερπουλ από τον Ελληνοκύπριο τραγουδιστή Andrew Lambrou. Συναντιόμαστε σ’ ένα καφέ στην Ερμού. Είχα δει τα videos με τις εμφανίσεις του στο YouTube και περίμενα να συναντήσω ένα φιλόδοξο παιδί που έχει κάνει πολλά πράγματα νωρίς και έχει μια δικαιολογημένη για την ηλικία του έπαρση. Αντίθετα, είδα ένα συνεσταλμένο παιδί, χαρούμενο με όλα αυτά που του συμβαίνουν, με μια συστολή και μια ευγένεια που έρχεται σε κόντρα με τις εμφανίσεις του στα shows της Αυστραλίας και της Νέας Υόρκης – η υπενθύμιση του να μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο. Ένα παιδί που αγαπάει οτιδήποτε ελληνικό –αν και ελάχιστα έχει επισκεφτεί την Ελλάδα και την Κύπρο στη ζωή του–, χωρίς δεύτερες σκέψεις και με σεβασμό στο team που είχε έρθει μαζί του. Όμορφος, έξυπνος, πολύ ώριμος για την ηλικία του. Μαζί του, οι άνθρωποι της Panik και η Εύη Παπαμιχαήλ, που είναι αρχηγός της κυπριακής αποστολής. Μια γυναίκα-θρύλος για τους fans του θεσμού, αφού είναι στη θέση αυτή τριάντα δύο συνεχόμενα χρόνια.

Μίλησέ μου λίγο για σένα.
Γεννήθηκα στις 25 Μαΐου του 1998 στο Σίντνεϊ της Αυστραλίας και μεγάλωσα εκεί. Οι γονείς μου είναι Κύπριοι μετανάστες.
Πώς βρέθηκαν εκεί;
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου πήγαν στην Αυστραλία αρχικά ως μετανάστες. Οι τρεις είναι από την Κύπρο και η μία γιαγιά μου κατάγεται από τη Λήμνο. Δηλαδή στο DNA μου υπάρχει και ένα τέταρτο Ελλάδας. Οι γονείς μου γεννήθηκαν εκεί. Με λίγα λόγια, είμαι τρίτης γενιάς Ελληνοκύπριος μετανάστης.
Οι γονείς σου τι δουλειές κάνουν;
Η μητέρα μου είναι κομμώτρια και ο πατέρας μου δουλεύει στο δημοτικό συμβούλιο. Έχω πάει στην Κύπρο δύο φορές.
Το διαβατήριο τι υπηκοότητα γράφει;
Αυστραλός, αλλά τώρα είμαι στη διαδικασία να βγάλω και το κυπριακό διαβατήριο. Είναι κάτι που θέλω πολύ.
Τι παιδί ήσουν;
Νομίζω ήρεμο παιδί και λίγο κλεισμένος στον εαυτό μου. Έχω μια μεγαλύτερη αδελφή και ένα μικρότερο αδελφό. Δεν ασχολούνται με τη μουσική, αλλά τους αρέσει. Γενικά μεγάλωσα πολύ προστατευμένα και γαλουχήθηκα με όλες τις ελληνικές
παραδόσεις. (Σ.σ.: Όντως τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών είναι πολύ κοντά στην οικογένεια, ακριβώς όπως τα περιγράφει στην ταινία «Γάμος αλά ελληνικά» η Nia Vardalos. Και χωρίς διάθεση να κάνω ψυχογράφημα δεν είμαι άλλωστε ειδικός, ένα τέτοιο ευγενικό, καλό παιδί δείχνει πως τρέφει πολλή αγάπη για την Κύπρο και την Ελλάδα, ασχέτως αν την έχει επισκεφτεί ελάχιστες φορές.)
Πότε κατάλαβες ότι θέλεις να ασχοληθείς με τη μουσική;
Από 5 χρονών. Οι γονείς μου με έγραψαν σε ένα ωδείο να κάνω μαθήματα πιάνου, άρχισα να κερδίζω στους διαγωνισμούς και όλοι οι καθηγητές μού έλεγαν «προχώρα, αυτό είναι το ταλέντο σου». Και μετά άρχισα να τραγουδάω και το απολάμβανα. Ήξερα ότι αυτό θέλω να κάνω στη ζωή μου, αυτό μου έδινε χαρά. Και ευτυχώς όλα πήγαν καλά μέχρι τώρα.
Τι μουσικές άκουγες;
Πολλά κομμάτια των ’80s που άκουγαν και οι γονείς μου. George Michael –που είναι από τους αγαπημένους μου Michael Jackson, Whitney Houston, Prince και Kylie Minogue. (Σ.σ.: Μεταφυσικό, αλλά όταν λέει το όνομα της Kylie στο καφέ αρχίζει να παίζει τραγούδι της!) Και, φυσικά, πολλή ελληνική μουσική. Όπως Άννα Βίσση και Γιάννη Πάριο.
Άκουγες Πάριο μικρό παιδί;
Ναι. Και όταν ήμουν 10 χρονών έμαθα το «Πιο καλή η μοναξιά» με τη βοήθεια της αδελφής του παππού μου και τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς το τραγούδησα στους γονείς μου ως δώρο Χριστουγέννων. Οι μουσικές σπουδές απαιτούν και πειθαρχία και αφοσίωση.
Χώρος για παιχνίδι;
Δεν το είδα έτσι. Το αγαπούσα. Και όταν αγαπάς κάτι δείχνεις πειθαρχία. Δεν το έβλεπα σαν κάτι που με δυσκόλευε, που μου στερούσε το παιχνίδι ή με κούραζε. Αντιθέτως, μου έδινε πολλή ενέργεια. Αναπλήρωνε την ανάγκη του παιχνιδιού. Και τώρα με τη Eurovision υπάρχει πολλή δουλειά αλλά μου αρέσει. Δεν θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο ή να έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο.

Ως έφηβος δεν έχεις ξεφύγει ποτέ;
Όχι. Μάλλον οι γονείς μου έκαναν καλή δουλειά (γέλια).
Πώς διασκέδαζες;
Έβλεπα πολύ σινεμά. Αγαπημένες μου ταινίες ήταν το «Harry Potter», οι ήρωες της Marvel και κορυφαίο θεωρώ τον «Άρχοντα των δαχτυλιδιών». Και σειρές βλέπω. Αγαπημένη μου είναι το «Peaky Blinders». Clubbing δεν έκανα, δεν μου άρεσε. Και ακόμα δεν μου αρέσει.
Εδώ στην Ελλάδα τι σου αρέσει;
Όταν έρχομαι εδώ νιώθω σαν στο σπίτι μου. Οι παππούδες, οι γιαγιάδες και οι γονείς μου φρόντιζαν και φροντίζουν να τηρούν στην Αυστραλία όλες τις ελληνικές παραδόσεις, τα έθιμα, τα φαγητά, την εκκλησία. Λατρεύω την Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και την Αυστραλία που και εκεί η ζωή είναι πάρα πολύ καλή.
Έχεις σκεφτεί πως ως Έλληνας αν πας στη Eurovision θα σε αποθεώσουν και αν χάσεις με την ίδια ευκολία θα σε «κρά-ξουν»; Γιατί είμαστε των άκρων. Και ειδικά οι Έλληνες fans της Eurovision. Με λίγα λόγια, είσαι έτοιμος και για το κακό σενάριο;
Παίρνω την κάθε μέρα όπως έρχεται. Δουλεύω σκληρά, κάνω το πάθος μου, απολαμβάνω τη διαδρομή και πιστεύω πολύ έντονα πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Οι άνθρωποι που συναντάμε, οι αποτυχίες, οι επιτυχίες συμβαίνουν για να μας μάθουν κάτι. Τα όνειρα είναι και καλά και κακά, το θέμα είναι να ξυπνάς και να συνεχίζεις.
Δηλαδή πιστεύεις στο πεπρωμένο; Στο κάρμα;
Ναι. Από μικρό παιδί, πριν κάνω μαθήματα πιάνου, είχα στο μυαλό μου ότι θα ακολουθήσω τη μουσική, και εδώ είμαστε. Και είμαστε καλά και συνεχίζουμε. Θέλω να κάνω την Κύπρο περήφανη και εστιάζω πάντα στο θετικό. Ναι, πιστεύω πως για κάποιο λόγο έχουμε έρθει σε αυτή τη Γη.
Τι σε κάνει να νιώθεις άσχημα;
Όταν δεν μπορώ να βρω τα κλειδιά μου το πρωί , εκεί ξεκινάει η μέρα λάθος, αλλά τη φτιάχνω. Και επίσης οι αγενείς άνθρωποι.
Σου έχουν φερθεί με αγένεια; Έχεις φάει bullying;
Φυσικά. Στο σχολείο ήμουν αφρατούλης, είχα λίγα κιλά παραπάνω, τραγουδούσα, έπαιζα πιάνο και αυτό κατά κάποιο τρόπο με στοχοποιούσε.
Και πώς από αφρατούλης απέκτησες αυτό το σώμα;
Είπα στη γιαγιά μου να σταματήσει να με ταΐζει τόσο πολύ και δεν με άκουσε. Αλλά τώρα όλα είναι υπό έλεγχο.
Τρως ελληνικά φαγητά;
Μα στο σπίτι η γιαγιά μου και η μητέρα μου περισσότερο ελληνικά φαγητά μαγείρευαν. Τα αγαπημένα μου; Γύρος, σπανακόπιτα, μουσακάς, παστίτσιο, σεφταλιές, λαχανοντολμάδες αβγολέμονο, τραχανάς, σουβλάκι, χαλούμι, γαλακτο-
μπούρεκο… Τα πάντα. Μένουμε στην Αυστραλία αλλά μέσα στο σπίτι και στην κουζίνα κυριαρχεί η Ελλάδα και η Κύπρος. (Σ.σ.: Μου δείχνει ένα video από το γάμο του ξάδελφού του που είχε γίνει λίγες μέρες πριν στην Αυστραλία και βλέπω να χορεύουν καλαματιανό, ζεϊ- μπέκικο, χασάπικο… Θα το επαναλάβω: σαν σκηνή από το «Γάμος αλά ελληνικά» της Nia Vardalos.)
Εσύ σκέφτεσαι να παντρευτείς;
Φυσικά. Και θέλω να κάνω και παιδιά.
Πότε; Σίγουρα μετά τη Eurovision (γέλια), αλλά σίγουρα νωρίς. Η οικογένεια είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να σου συμβεί.
Έχεις κάποια σχέση τώρα;
Δεν μπορώ να σου πω με σιγουριά. Ούτε ναι, ούτε όχι.
Τι εννοείς; Δηλαδή τι θα έγραφες στο προφίλ σου δίπλα στη λέξη σχέση; It’s complicated.
Οι γονείς σου τι σου λένε;
Είναι πολύ προστατευτικοί, υποστηρικτικοί. Από μικρό παιδί πήρα πολλή αγάπη. Και ακόμα και στα δύσκολα μού έλεγαν να ακολουθήσω το όνειρό μου, να μην ακούω τα άσχημα σχόλια για τα κιλά μου, ότι σημασία έχει να είμαι εγώ καλά με τον εαυτό μου και ότι εκείνοι θα είναι πάντα εκεί. Και είναι εκεί. Γι’ αυτό κι εγώ θέλω να κάνω τη δική μου οικογένεια σαν αυτή στην οποία μεγάλωσα.
Ποιο είναι το όνειρό σου;
Έχω πολλά όνειρα. Το μεγαλύτερο είναι να βρίσκομαι σε μια μεγάλη αρένα, να τραγουδάω ένα κομμάτι μου και το κοινό να τραγουδάει μαζί μου. Και έχει σημασία να είμαι χαρούμενος και ευτυχισμένος.
Σου το εύχομαι, γιατί το τραγούδι και γενικά η show business έχει πολλές δύσκολες πίστες και ανταγωνισμό.
Μεγάλωσα μέσα σ’ αυτό: Από 5 χρονών είμαι σε μουσικούς διαγωνισμούς. Και πολλές φορές πρέπει να μάθεις να ακούς και τον εαυτό σου, τι έχει να σου πει. Να ακούς το συναίσθημά σου. Δεν ζω σε ένα ροζ σύννεφο, ξέρω ότι θα έρθουν και άβολες στιγμές, αλλά αυτό που μετράει είναι το πώς θα τις διαχειριστείς.
Τι θα κάνεις με αυτές. Και πώς διαχειρίζεσαι τα άσχημα συναισθήματά σου;
Μιλάω. Δεν τα κρατάω μέσα μου. Όταν έρθουν οι άσχημες σκέψεις θα πάω στους γονείς μου, στα αδέλφια μου, στη γιαγιά μου και θα ζητήσω τη συμβουλή τους. Δεν θα επιτρέψουν να με πνίξουν.

Ποιο είναι το πιο κολακευτικό σχόλιο που έχεις ακούσει από θαυμαστές;
Πολλά. Αλλά αυτό που με ευχαριστεί περισσότερο είναι όταν μου γράφουν στα social media «σήμερα δεν ήμουν καλά και άκουσα το τραγούδι σου και μου άλλαξε τη διάθεση». Και αυτομάτως μου φτιάχνει κι εμένα η διάθεση.
Στην Αυστραλία είσαι διάσημος;
Στην ουσία έγινα πέρσι, επειδή συμμετείχα στον τελικό για την εκπροσώπη ση της Αυστραλίας στη Eurovision. Τότε άρχισαν να με σταματάνε για φωτογραφίες στο δρόμο και ήταν πολύ ωραίο.
Χθες το βράδυ τι έκανες;
Είχα ένα όμορφο δείπνο στην Πλάκα με την ομάδα μου, που με ετοιμάζουν για τη Eurovision, και το μάνατζέρ μου. Αυτές τις μέρες θέλω να πάω και στην Ακρόπολη.
Σε έχει απορρίψει ποτέ κοπέλα που φλέρταρες;
Πιο παλιά ναι. Τώρα πολύ λιγότερο.
Και πώς αντέδρασες στην απόρριψη;
Αν νιώσω ότι τα αισθήματά μου βρίσκουν ανταπόκριση το διαισθάνομαι. Αν όχι, απλώς φεύγω. Και το θεωρώ απολύτως φυσιολογικό. Δεν ταιριάζουμε όλοι με όλους. Δεν υπάρχει τίποτα σχετικό με απόρριψη στο μυαλό μου. Είναι αυτό που σου είπα πριν. Δεν τα βρίσκουμε με κάποιους ανθρώπους επειδή ο Θεός θέλει για μας κάτι καλύτερο. Κάθε εμπόδιο για καλό, που λένε και οι γονείς μου.
Πες ένα στίχο από τραγούδι σου που σε εκφράζει.
Αυτή την περίοδο το «You can’t break a broken heart» (δεν μπορείς να ραγίσεις μια ραγι- σμένη καρδιά) – ο τίτλος του τραγουδιού που θα πάει στην Eurovision. Το αγαπάω αυτό το κομμάτι, μιλάει στην ψυχή μου και ελπίζω πως θα μιλήσει και στο κοινό.
Σου το εύχομαι. Τελευταία ερώτηση: Αν συναντούσες τον εαυτό σου παιδί τι θα του έλεγες;
Πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα ερώτηση. Θα του έλεγα να μην ντρέπεται για κάτι, γιατί ήμουν πολύ ντροπαλό παιδί, και να συνεχίσει να ακούει αυτούς που αγαπάει και αυτούς που τον αγαπούν.

Φεύγοντας με ευχαριστεί με πραγματική ευγένεια. Ακόμα έχει μια συστολή που δεν τη διακρίνεις στη δημόσια εικόνα του, η οποία είναι εξαιρετικά λαμπερή, δυναμική και φωτεινή. Δείχνει φτιαγμένος για να υπηρετήσει αυτό που αγαπάει και από ό,τι μου είπε ο μάνατζέρ του ξέρει να ακούει. Τον ρωτάω τι θα κάνει το βράδυ. «Έχω γύρισμα 7 το πρωί για το videoclip. Οπότε θα πάω γυμναστήριο να κουράσω το σώμα μου και να κοιμηθώ νωρίς.» Είναι το κλασικό παιδί μεταναστών. Πάει εκκλησία, τρώει ελληνικά φαγητά και αγαπάει την Ελλάδα και την Κύπρο, ίσως πολύ περισσότερο από όσο αν ζούσε εδώ, υποθέτω. Για την ακρίβεια σαν μια αρσενική εκδοχή της Καλομοίρας όταν την πρωτογνωρίσαμε. Και αυτό δεν είναι κακό.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΖΟΓΚΑ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ AEDAN O’DONELL