Ο Θοδωρής Αθερίδης μιλά για τη δική του Αθήνα. Αυτήν στην οποία ζει, κινείται, εργάζεται, διασκεδάζει.

Γιατί αγαπώ την Αθήνα: Γιατί το θέατρό μου από την πιο κοντινή θάλασσα απέχει μόλις μισή ώρα κι έτσι μπορώ να πεταχτώ στο Καβούρι να κάνω μια βουτιά και με τα αλάτια να γυρίσω πίσω και
να συνεχίσω την πρόβα. Και γιατί μένω στην Ακρόπολη και με τη μηχανή είμαι σε απόσταση μόλις 5 λεπτών από τα εγγόνια μου.

Όσα θα έδειχνα σε κάποιον που δεν έχει επισκεφθεί ποτέ την Αθήνα: Θα κάναμε έναν περίπατο στην Ακρόπολη και από το Θησείο θα ανεβαίναμε την Ερμού και θα καταλήγαμε στο Athénée, γιατί
έχει αυτή την ωραία ενέργεια του κέντρου. Ύστερα, θα πηγαίναμε μαζί στην Αθηναϊκή Ριβιέρα. Θα ξεκινούσαμε από τον Φλοίσβο και τον Άλιμο, θα συνεχίζαμε Γλυφάδα, Βούλα, Βουλιαγμένη, Βάρκιζα και θα φτάναμε μέχρι το Σούνιο.

Η εικόνα της Αθήνας που με αντιπροσωπεύει: Εγώ φωτογραφημένος σε ένα από αυτά τα ωραία νεοκλασικά της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, κάνοντας φιγούρα ότι είναι δικό μου!