Χρειάστηκε να παίξει μόνο έναν μικρό ρόλο στην τηλεόραση για να αρχίσουν όλοι να ασχολούνται μαζί του. ‘Όχι μόνο για το υποκριτικό του ταλέντο αλλά και για τη συγγενική του σχέση με τον Κώστα Μαρτάκη. Εκείνος, όμως, έχει όλα τα στοιχεία για να μας απασχολήσει ακόμα περισσότερο στο μέλλον, και για όλους τους σωστούς λόγους.

Ο Νικόλας είναι από εκείνους τους ανθρώπους που συμπαθείς από την πρώτη στιγμή. Ωραίος, καλοντυμένος, ευγενικός και χαμηλών τόνων, είναι ο τύπος που θα ήθελες να συστήσεις στη μαμά σου και αυτός για τον οποίο θα σε ζήλευαν οι φίλες σου. Αν ξεπεράσεις την εντυπωσιακή εμφάνιση, όμως, και συζητήσεις για λίγη ώρα μαζί του, ανακαλύπτεις ότι έχει και πολύ χιούμορ και ότι τελικά θα είχε πολλή πλάκα να κάνεις παρέα μαζί του. Έγινε πρόσφατα γνωστός, όταν εμφανίστηκε στις Άγριες Μέλισσες, σε έναν μικρό και σύντομο ρόλο, που όμως άφησε καλές εντυπώσεις. Στο κάτω-κάτω, δεν είναι και λίγο η πρώτη σου δουλειά να είναι συμμετοχή στην πιο δημοφιλή τηλεοπτική σειρά των ημερών μας. Βέβαια, ο κόσμος και ο Τύπος έπεσαν με τα μούτρα πάνω του όταν έμαθαν ότι είναι ο μικρότερος αδερφός του Κώστα Μαρτάκη. Ο Νικόλας, όμως, δεν είναι απλώς ο μικρότερος αδερφός κάποιου διάσημου. Είναι ένα νέο παιδί που επέλεξε να κάνει κάτι που αγαπάει και ελπίζει να αποδείξει ότι έκανε τη σωστή επιλογή.

Πες μου μερικά πράγματα για σένα.

Είμαι 28 χρονών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα ως ο βενιαμίν της οικογένειας και με πολλή αγάπη. Έχω δύο μεγαλύτερα αδέρφια από τον πρώτο γάμο της μητέρας μου, με τα οποία έχω πάρα πολύ καλή σχέση.

Ο ένας αδερφός σου είναι ο Κώστας Μαρτάκης, γεγονός για το οποίο έγινε μεγάλη συζήτηση τελευταία. Σε ενοχλεί που ασχολούνται με τον αδερφό τού Μαρτάκη και όχι με τον Νικόλα Πολίτη;

Μέχρι ένα σημείο το καταλαβαίνω, γιατί και ο Κώστας είναι δημόσιο πρόσωπο, είναι χρόνια στον χώρο και έχει μεγαλύτερη δημοσιότητα από μένα 100%, οπότε είναι λογικό. Μέχρι ενός ορίου, λοιπόν, δεν με πειράζει. Αλλά επειδή κι εγώ είμαι στα πρώτα μου βήματα, θέλω πιο πολύ ο κόσμος και τα Media να ασχολούνται με τη δουλειά μου και όχι τόσο με τη συγγενική μου σχέση με τον Κώστα.

Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;

Αυτό το έχω αποφασίσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τα 18 μου, αλλά δεν το ακολούθησα από την αρχή, γιατί όλοι με απέτρεπαν.  

Τι σου έλεγαν δηλαδή;

Ότι δεν θα τα κατάφερνα, ότι ο χώρος είναι πάρα πολύ δύσκολος, ότι δεν υπάρχουν δουλειές. Οπότε, αποθαρρύνθηκα. Έτσι, ασχολήθηκα με άλλα πράγματα, μέχρι που αποφάσισα να ξαναπιάσω το όνειρό μου πριν από ενάμιση χρόνο και ξεκίνησα να σπουδάζω στην Αθηναϊκή Σκηνή Κάλβου-Καλαμπόκη. Τώρα, βέβαια, που αποφάσισα να ασχοληθώ με την υποκριτική, είναι ακόμα χειρότερη εποχή από πριν, λόγω κορονοϊού.

Πώς βρέθηκες στις Άγριες Μέλισσες; Ποιος σε προσέγγισε;

Κανένας δεν με προσέγγισε. Είδα απλώς ότι υπήρχε η δυνατότητα να πάω για casting στις Άγριες Μέλισσες, πήγα, τους έκανα προφανώς και με πήραν. Ο ρόλος μου ήταν αρκετά μικρός, δεν ήταν πρωταγωνιστικός, αλλά πάντα σε κάθε σειρά, ό,τι κι αν γράφεται στο σενάριο και ό,τι κι αν παίζεται μπροστά στις κάμερες, κάθε ρόλος έχει το δικό του κομμάτι, το οποίο συντελεί για να βγει μια ιστορία.

Ήταν η πρώτη σου δουλειά ως ηθοποιός. Πώς ένιωσες μπροστά στις κάμερες;

Είχα, βέβαια, άγχος, το υπερβολικό άγχος που έχει κάθε άνθρωπος που κάνει για πρώτη φορά κάτι, αλλά επειδή το συνεργείο και οι συντελεστές είναι τόσο έμπειροι, με έκαναν να νιώσω πολύ άνετα. Επίσης, βοήθησε το ότι δεν ήταν κάτι live, όπως όταν είσαι πάνω στη σκηνή κι αν πάθεις κάτι δεν μπορεί κανένας να σε καλύψει εύκολα. Είναι τηλεοπτικό και μπορείς να ξαναγυρνάς τις σκηνές μέχρι να βγει το σωστό αποτέλεσμα. Οπότε, ήταν φανταστική εμπειρία.

Τι σε ενδιαφέρει πιο πολύ; Η τηλεόραση, το θέατρο ή ο κινηματογράφος;

Με ενδιαφέρει να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου παντού. Μου αρέσουν και το θέατρο, και η τηλεόραση, και ο κινηματογράφος, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι. Σίγουρα, ως άνθρωπος του καλλιτεχνικού χώρου, προτιμώ τον κινηματογράφο περισσότερο, αλλά με αφορούν όλα τα είδη, δεν μπορώ να πω ότι η καρδιά μου είναι κάπου συγκεκριμένα.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που ονειρεύεσαι να παίξεις;

Αν μιλήσουμε για θέατρο, μου αρέσει πολύ ο ρόλος του Κοβάλσκι, στο Λεωφορείον ο Πόθος, του Tennessee Williams. Τον είχε κάνει ο Marlon Brando στην ομώνυμη ταινία. Αυτός ο ρόλος είναι όνειρο ζωής για μένα.

Ποια ήταν τα πράγματα με τα οποία ασχολήθηκες πριν από την υποκριτική;

Έχω περάσει από διάφορους κλάδους, αλλά πιο πολύ θα επικεντρωθώ στη ραπτική με την οποία ασχολούμαι τα τελευταία τρία χρόνια. Εργάζομαι στο Bespoke Athens και αυτή είναι και η βασική μου δουλειά αυτήν τη στιγμή, από αυτή ζω. Μου αρέσει το προσεγμένο αντρικό ντύσιμο πάρα πολύ. Ήταν και ο μπαμπάς μου ράφτης, τον έβλεπα να ντύνεται με κοστούμια και γραβάτες, αυτές ήταν οι εικόνες μου από πολύ μικρός, και ίσως και γι’ αυτό να ασχολήθηκα με αυτό.

Ράβεις ή και σχεδιάζεις;

Ούτε ράβω ούτε σχεδιάζω. Είμαι στο showroom του μαγαζιού και κάνω το fitting του πελάτη. Βοηθάω στον σχεδιασμό, βέβαια, όπως και όλη η ομάδα, αλλά φυσικά δεν είμαι ο βασικός σχεδιαστής. Νούμερο 1 σχεδιαστής είναι ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού, ο Βασίλης Μπουρτσάλας.

Θα σε ενδιέφερε στο μέλλον να συνδυάσεις την υποκριτική με την ενασχόλησή σου με τα ρούχα;

Ε, ναι, γιατί πιστεύω ότι είναι και αλληλένδετα. Θεωρώ ότι ένας ηθοποιός όση αισθητική έχει στον τρόπο που παίζει τόση αισθητική πρέπει να έχει και στην προσωπική του ζωή. Δηλαδή, να είναι καλαίσθητος, γιατί είναι ένας άνθρωπος που προβάλλει τον εαυτό του σε άλλους ανθρώπους, είτε στο θέατρο είτε στην τηλεόραση, και αυτό τον καθιστά δημόσιο πρόσωπο και άρα και κάποιον που επηρεάζει την κοινωνία.

Σε αφορά να επηρεάσεις την κοινωνία;

Μόνο με θετικό τρόπο. Αν μπορώ να τους επηρεάσω στο να ντύνονται καλύτερα, από άποψη αγάπης προς το κάλλος και όχι ναρκισσιστικά, θα μου άρεσε πολύ.

Ασχολείσαι με την εμφάνισή σου;

Όσο ασχολείται ένας νέος στα 28 του.

Πας, δηλαδή, στο γυμναστήριο και κάνεις διατροφή;

Προφανώς. Όλα αυτά τα προσέχω.

Δεν κάνεις παρασπονδίες;

Παρασπονδίες κάνω μόνο τις Κυριακές, που είμαι με το κορίτσι μου και θα φάμε ό,τι μπορούμε να φάμε, αυτά δηλαδή τα οποία στερούμαστε μέσα στην εβδομάδα για να διατηρηθούμε σε καλή κατάσταση.

Πώς αισθάνεται εκείνη που αρχίζεις να γίνεσαι γνωστός;

Εντάξει, δεν είμαι ακόμα στο level του αδερφού μου που τον αναγνωρίζουν στον δρόμο, και δεν είναι κι αυτός ο σκοπός μου κιόλας. Της αρέσει, όμως, πολύ που κάνω πρόοδο σε αυτό που αγαπάω.

Σε ενδιαφέρει η δημοσιότητα;

Με ενδιαφέρει στον βαθμό που προβάλλεται η δουλειά μου. Αλλά, όχι, δεν θα την κυνηγήσω. Δεν επέλεξα να κάνω αυτήν τη δουλειά για τη φήμη.

Τι σου αρέσει να κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;

Μου αρέσει πάρα πολύ το μπάσκετ. Παίζω όπως έπαιζε και ο Κώστας και παίζουμε πολύ και μαζί όταν μας δίνεται η ευκαιρία. Κάνω, επίσης, αρκετά κολύμβηση. Και φυσικά, πάω στο γυμναστήριο – και εκεί κάνω ό,τι μου πει το κορίτσι μου, που είναι η ειδικός, καθότι είναι γυμνάστρια.

Όταν βγαίνεις τα βράδια, πού πηγαίνεις;

Στην παρούσα φάση, δεν βγαίνω και πολύ. Αλλά υπό κανονικές συνθήκες, μου αρέσει να πηγαίνω στο θέατρο, εννοείται, και να βλέπω πολλές παραστάσεις. Πηγαίνω πολύ και στον κινηματογράφο και μου αρέσει να βγαίνω έξω για φαγητό. Γενικά, μου αρέσει η πιο ήσυχη διασκέδαση, αλλά όταν το σηκώνει η παρέα, μπορεί να το ρίξω και λίγο έξω.

Πώς είσαι στις παρέες σου;

Είμαι πολύ εξωστρεφής και κάνω πολλή πλάκα. Μη με βλέπεις τώρα που είμαι μαζεμένος. Όταν είμαι με τους φίλους μου, γίνομαι άλλος άνθρωπος.

Ποιο είναι το μεγαλύτερο ελάττωμά σου και ποιο το μεγαλύτερο προτέρημά σου;

Ως ελαττώματα θα αναφέρω ότι είμαι πολύ εγωιστής και ανυπόμονος. Τώρα, ως προτέρημα, δεν ξέρω τι να πω. Ότι έχω καλή καρδιά; Θα ακουστεί κάπως. Θα πω ότι είμαι πολύ υποστηρικτικός με τους φίλους μου.

Βιβλία διαβάζεις;

Πάρα πολύ, και λόγω της υποκριτικής διαβάζω ακόμα περισσότερο. Το τελευταίο βιβλίο που διάβασα ήταν το Για Ένα Φτωχό Θέατρο από τον Jerzy Grotowski που είναι ένας από τους πατέρες της υποκριτικής, όπως κι ο Stanislavski. Αυτό το βιβλίο είναι μια μέθοδος υποκριτικής.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ηθοποιοί;

Από ξένους, ο Robin Williams και ο Marlon Brando. Από Έλληνες, ο Άρης Σερβετάλης. Είναι φοβερός ηθοποιός σε ό,τι κι αν κάνει. Θα ήταν μεγάλη μου τιμή να συνεργαστώ κάποτε μαζί του.

Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια;

Σε πέντε χρόνια, θα είμαι 33 χρονών. Θέλω να έχω πετύχει σ’ αυτό που κάνω, και εννοώ να μπορώ να παίζω σε ωραίες δουλειές, και ίσως να έχω τη δική μου οικογένεια. Αγαπώ πάρα πολύ τα παιδιά.

Ποια είναι η επόμενη δουλειά στην οποία θα σε δούμε;

Δεν μπορώ να σου πω ακόμα τίποτα, αλλά οσονούπω θα βρίσκομαι σε κάτι πολύ ωραίο και λογικά θα είναι τηλεοπτικό.

Φωτογραφίες Κοσμάς Κουμιανός

Βοηθός φωτογράφου Γιώργος Μακρής

Grooming Ελισάβετ Δερέ

Styling Δέσποινα Κολιού

 

Ευχαριστούμε το NJV Athens Plaza Hotel (λεωφ. Βασ. Γεωργίου 2, Αθήνα) για την ευγενική παραχώρηση του χώρου για τη φωτογράφιση.