Ο δημοφιλής ηθοποιός μιλάει για την καραντίνα, την επιστροφή στην κανονικότητα και τις συνέπειες της πανδημίας στο επάγγελμά του.

Πώς πέρασες στην καραντίνα;

Δημιουργικά. Στην αρχή δυσκολεύτηκα, αλλά μετά βρήκα τους ρυθμούς μου. Κουρδίστηκα, με ρύθμισα, είπα στον εαυτό μου ότι θα είναι ένα δύσκολο τρίμηνο, οπότε έκανα αποδοχή, με την έννοια ότι αυτό κάποια στιγμή θα λήξει. Αλλά δεν είμαι από αυτούς που βλέπουν ότι κάτι καλό θα προκύψει μέσα από αυτό.

Εννοείς για τη δουλειά σου;

Εννοώ για όλα. Τα πάντα έχουν μπει σε ένα πλαίσιο ανασφάλειας και φόβου. Είναι η πρώτη φορά που όλος ο πλανήτης αντιμετωπίζει μια τέτοια συνθήκη και κατά κάποιον τρόπο είμαστε τα πειραματόζωα για το πώς θα την αντιμετωπίσουμε.

Εσύ τι φοβάσαι;  

Εμένα αυτή η αδρανοποίηση μπορεί άνετα να με τρελάνει, γιατί είμαι από τους ανθρώπους που έχουν μάθει να ονειρεύονται, να φαντάζονται και να υλοποιούν. Το να μένω ανενεργός είναι κάτι που δεν μπορώ να συνθηκολογήσω μαζί του. Αυτό το έχω στο κεφάλι μου για όταν πάρω τη σύνταξη, όχι ακόμη. Και σκοπεύω να βγω αργά στη σύνταξη.

Κάτι καλό θα υπήρχε όμως στη διάρκεια της καραντίνας.

Φυσικά. Είχα περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μου, κατέβασα τους ρυθμούς μου και άρχισα να απολαμβάνω πράγματα που τα είχα ξεχάσει, δηλαδή το σπίτι μου, τα βιβλία μου, τις μουσικές μου, να ρετουσάρω τις σκέψεις μου, να δω τα θέλω μου, να δω πού θέλω να πάω.

Εσείς θα ξεκινήσετε γυρίσματα για το σίριαλ Πέτα τη Φριτέζα;

Ναι, μας ειδοποίησαν προχθές ότι ξεκινάμε σιγά-σιγά την παραπάνω βδομάδα. Γενικά νιώθω, αν και δεν έχω ακούσει τι έχει ειπωθεί επίσημα, πως κάνουμε μια μικρή επανεκκίνηση. Το σίγουρο είναι πως πρέπει να συνεχίσει να δραστηριοποιείται το επαγγελματικό κομμάτι της κοινωνίας και φυσικά πρέπει να δούμε τι θα γίνει το καλοκαίρι με τις περιοδείες. Ποιες θα γίνουν, αν θα γίνουν και με ποιον τρόπο.

Είπαν ότι θα ανοίξουν τα θέατρα και οι κινηματογράφοι.

Ναι, αλλά με όρους. Δηλαδή, η Επίδαυρος που έχει 10.000 θέσεις, θα πρέπει να έχει μάξιμουμ 5.000 θεατές ή το Ηρώδειο που έχει 4,000 θέσεις, θα πρέπει να παίζει με 2.000 θεατές. Αυτό θα δημιουργήσει πολλά θέματα. Νομίζω πως είναι αυτονόητο πως δεν μπορούν να γίνουν οι παραγωγές που είχαμε συνήθως τα καλοκαίρια. Πρέπει όμως το θέατρο να επιστρέψει.

Σαφώς, αλλά βρέθηκε τρόπος. Πολλές παραστάσεις ανέβηκαν στο διαδίκτυο.

Και πολύ καλά έκαναν και ανέβηκαν, αλλά δεν θεωρώ ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να συνεχιστεί. Είναι μια προσωρινή λύση. Το θέατρο στο διαδίκτυο δεν αντιπροσωπεύει τη συνθήκη του θεάτρου. Το θέατρο είναι ζωντανή σχέση. Λέει στον θεατή: «Μπες στην αίθουσα και θα σε αρπάξω για λίγο από την πραγματικότητά σου για να σε κάνω να ξεχαστείς». Είναι βιωματική εμπειρία. Είναι οι ανάσες, είναι το κοινό, είναι πολλά. Είναι επίσης και μια έξοδος. Το σέβομαι και αντιλαμβάνομαι με τι σεβασμό το έκαναν οι συνάδελφοι, αλλά δεν θα πρέπει αυτό να μας μπερδέψει. Η σχέση αυτή πρέπει να μείνει ενεργή.

Το καλό πάντως είναι ότι τουλάχιστον ξεκινάτε τα γυρίσματα.

Θα το δούμε. Αυτός ο μήνας είναι πειραματικός. Γιατί αν αρχίσουμε γυρίσματα και ένας συνάδελφος, κάτι που απεύχομαι, έχει τον κορονοϊό, θα πρέπει να σταματήσουμε για 14 μέρες. Το οποίο σημαίνει ότι θα χαθεί όλη η σεζόν.