Απόψε, στις 11 το βράδυ, θα προβληθεί στο Mega ένα ειδικό πρόγραμμα με τίτλο Μένουμε Σπίτι με την Άννα Βίσση και τα τραγούδια της. Με αυτή την αφορμή, ανακαλύψαμε το πρώτα της εξώφυλλα και την πρώτη μεγάλη της συνέντευξη.

Ήταν Ιούνιος του 1975, όταν η Άννα πήρε τηλέφωνο στα γραφεία του περιοδικού Ρομάντσο, όπως της είχαν ζητήσει. Είναι η εποχή που μόλις έχει κυκλοφορήσει ο δίσκος της Τα Ψηλά Τα Παραθύρια, από τη Μίνως, στον οποίο τραγουδούσε με τον Γιώργο Νταλάρα. Έλεγε ότι ήταν πολύ χαρούμενη που ερμήνευε τα τελευταία τραγούδια του Κουγιουμτζή σε στίχους Ελευθερίου και Δασκαλόπουλου. Μέχρι τότε είχε ερμηνεύσει δεκατέσσερα τραγούδια, με πιο αγαπημένο το Ξεχασμένο Παραθύρι.

Δεν είχε ακόμα ξεκινήσει μουσικές σπουδές, ήθελε να πάει στο ωδείο και να μάθει κιθάρα. Είχε όμως ήδη δημιουργήσει μύθο γύρω από το όνομά της και το αποδεικνύει η ερώτηση της δημοσιογράφου: «Λένε πως τελευταία βεντετίζεις». Η απάντηση της Άννας ήταν: «Δεν το παίζω βεντέτα. Πώς λοιπόν μπορώ να φέρομαι σαν τέτοια;».

Η Άννα εκείνη την εποχή πηγαίνει στην τελευταία τάξη του γυμνασίου και βγάζει 17 μέσο όρο. Αρνείται κατηγορηματικά να ασχοληθεί ξανά με το θέατρο, λόγω της κακής εμπειρίας που είχε στα παρασκήνια. Η μεγάλη της επιθυμία είναι να μπει στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσει Νομική – όχι για να δικηγορήσει, αλλά για να πάρει πολύτιμες πληροφορίες για τη δουλειά της και να μπορεί να κατοχυρώνει τα δικαιώματά της.

Τι έγινε τελικά μέσα στα επόμενα χρόνια; Η Άννα Βίσση όντως τελείωσε τη Νομική, αλλά δεν χρειάστηκε να την εξασκήσει ποτέ. Επίσης έπαιξε τρεις φορές στο θέατρο, στα έργα Δαίμονες, Μάλα Η Μουσική Του Ανέμου και οι Καμπάνες του Edelweiss. Και φυσικά έκανε και συνεχίζει να κάνει τεράστια καριέρα.