Έχουμε κανονίσει να συναντηθούμε ανάμεσα σε δυο ταξίδια της. Έχει μόλις επιστρέψει από το Μιλάνο, όπου παρακολούθησε το φαντασμαγορικό show της Donatella Versace από την πρώτη σειρά και είδε την Jennifer Lopez να κάνει πασαρέλα με το θρυλικό «jungle dress», στη θρυλική εμφάνιση που έγινε viral. Την επόμενη μέρα, θα έφευγε για το Μονακό με τον σύζυγό της, δρ. Βασίλη Αποστολόπουλο, διευθύνοντα σύμβουλο του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών. Αν για οποιαδήποτε άλλη γυναίκα έστω και μία πρόσκληση σε ένα τέτοιο γεγονός θα αποτελούσε όνειρο ζωής, για τη Ρόη Δανάλη Αποστολοπούλου είναι κάτι συνηθισμένο – μόνο που η ρουτίνα της δεν περιορίζεται στα glam events. Είμαστε πολλά χρόνια φίλες, ούτε εγώ θυμάμαι πόσα. Η πολυδιάστατη προσωπικότητά της, όπως και οι πολλαπλοί ρόλοι που φέρνει εις πέρας με επιτυχία είναι μερικές από τις παραμέτρους μιας εξαιρετικά γοητευτικής ιδιοσυγκρασίας και μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι είναι μια απόλυτα rock περσόνα.

Πρόσωπο με πρόσωπο

«Θα μπορούσες να έρθεις σπίτι στις 13:00, να τα πούμε με την ησυχία μας;», με ρωτάει μέσω μηνύματος, για να ακολουθήσει ένα ακόμα: «Θα επιστρέψω νωρίτερα από το γραφείο, ώστε να προλάβουμε να τα πούμε πριν γυρίσουν τα παιδιά από το σχολείο και τους βάλω φαγητό». «Εσύ σερβίρεις στα παιδιά σου φαγητό;», είναι λοιπόν η εύλογη πρώτη ερώτηση που κάνω, μόλις καθόμαστε στο ηλιόλουστο καθιστικό με τις μεγάλες τζαμαρίες που βλέπουν στην πισίνα του σπιτιού της. «Εννοείται», είναι αμέσως η απάντησή της και δεν παύω να εκπλήσσομαι κάθε φορά που το ακούω. «Δεν έχω πλέον εσωτερική νταντά για να φροντίζει τις ανάγκες των παιδιών», προσθέτει. «Αν έχουμε να βγούμε ένα βράδυ με τον Βασίλη, θα πρέπει να το ξέρω από πριν. Αλλά και αυτές οι φορές είναι σπάνιες». Ε, λοιπόν, αυτή η συζήτηση θα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα από όσο πίστευα.

Η αλήθεια είναι πως όσο «talk of the town» και «statement» κι αν είναι οι εμφανίσεις της, όσο και να αναπαράγονται φωτογραφικά, είναι εξαιρετικά επιλεκτικές και καθόλου συχνές. «Βγαίνω σπάνια», με διαβεβαιώνει, «ίσως μόλις μία φορά τον μήνα. Δεν αντέχω παραπάνω. Ασχολούμαι πραγματικά και ουσιαστικά με τα παιδιά μου και όλο μου το πρόγραμμα περιστρέφεται γύρω από αυτά. Ναι, μπορεί μέσα από τις φωτογραφίες μου να νομίζει ο κόσμος πως όλη μέρα κάθομαι και ετοιμάζομαι για να κάνω το βράδυ μια εντυπωσιακή κοσμική εμφάνιση, όμως η αλήθεια απέχει πολύ από αυτό». Τη ρωτάω πώς είναι μια συνηθισμένη μέρα της, ένα τυπικό 24ωρο της. «Είμαι η πρώτη που ξυπνάει στο σπίτι», απαντάει, «για να ετοιμάσω εγώ η ίδια όπως θέλω το πρωινό των παιδιών και το σνακ τους για το σχολείο. Ασχολούμαι αποκλειστικά με εκείνα μέχρι να φύγουν για το σχολείο και μετά κάνω την πρωινή μου γυμναστική. Τρέχω 10 χλμ. μέσα σε 45 περίπου λεπτά και αυτή είναι η ψυχοθεραπεία μου. Αμέσως μετά, θα πάω στο ξενοδοχείο που ανήκει στην οικογένεια μου, το Theoxenia Palace, και θα ασχοληθώ στο γραφείο μου με όλα τα τρέχοντα θέματα της ημέρας. Είμαι πολύ τυχερή γιατί βρίσκεται στον ίδιο δρόμο με το σπίτι μου, συνεπώς κερδίζω αρκετό χρόνο. Θα ασχοληθώ με τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται εκεί, με τις αναβαθμίσεις που γίνονται στα δωμάτια, με το Spa, με όλα όσα θέλω να κάνω ακόμα στο ξενοδοχείο. Λίγο πριν να γυρίσουν τα παιδιά από το σχολείο, θα επιστρέψω και εγώ για να προλάβω να κάνω για ένα μισάωρο κολύμπι, το οποίο με βοηθάει να φύγει όλο το στρες του γραφείου. Όταν πια έρθουν τα παιδιά, είμαι ο πρώτος άνθρωπος που τα υποδέχεται. Καθώς τους σερβίρω, λέμε όλοι τα νέα μας και αυτό είναι το ομορφότερο κομμάτι της ημέρας, μέχρι να πάνε για διάβασμα και να ξεκινήσουν οι εξωσχολικές τους δραστηριότητες. Τότε βρίσκω άλλη μία ώρα δικιά μου και κάνω γυμναστική με τον προπονητή μου στο γυμναστήριο που έχω φτιάξει στο σπίτι. Μόλις επιστρέψει και ο Βασίλης, γύρω στις 8, καθόμαστε όλοι μαζί για φαγητό και κάπου εκεί ολοκληρώνεται το 24ωρο μου. Κάνω πολλά ταξίδια, αλλά στα περισσότερα -με ελάχιστες εξαιρέσεις- είμαστε όλοι μαζί, με τα παιδιά. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα ταξίδια, αλλά περισσότερο απ’ όλα μου αρέσει η ρουτίνα μου».

Δουλειά και πειθαρχία

Της ζητάω να μου μιλήσει για τον άντρα της και για τη σχέση τους. «Ο Βασίλης είναι σχέση ζωής», απαντάει και προσθέτει: «Γνωριζόμαστε από το σχολείο, είμαστε πλέον 21 χρόνια μαζί. Όπως είναι λογικό, η σχέση μας έχει περάσει από πολλά. Πιστεύω πως τώρα είμαστε καλύτερα από ποτέ, αλλά δουλεύουμε πολύ γι’ αυτό. Όποιος λέει πως η σχέση ενός ζευγαριού είναι μια απλή υπόθεση, λέει ψέματα. Πρέπει οι σύντροφοι, καταρχάς, να μιλάνε. Πρέπει να λένε τις αλήθειες τους. Τα θέλω τους». Τη διακόπτω. Της υπενθυμίζω πως, όταν συναντιέται αργά το βράδυ το ζευγάρι, έπειτα από τόσες υποχρεώσεις και άλλα τόσα προβλήματα, μπορεί να μην υπάρχει κέφι, αντοχές ή ακόμα και θέληση να αναλύσει ο ένας σύντροφος τις «αλήθειες» του άλλου. «Κοίτα», μου λέει, «εγώ είμαι ερωτευμένη με τον Βασίλη. Και όταν είσαι ερωτευμένος με τον σύντροφό σου, τον διεκδικείς. Από τον έρωτα αντλείς την όρεξη για να δουλέψεις για τη σχέση. Και ξέρεις κάτι; Στην αρχή γι’ αυτήν τη σχέση δούλευα περισσότερο εγώ. Τώρα, που δουλεύουμε και οι δύο, βλέπουμε πια τη διαφορά. Και ασχολούμαστε με τη σχέση μας γιατί έχουμε καταλάβει πως αυτό θα μας πάει πιο μπροστά. Πως έτσι θα ανέβουμε επίπεδο, τόσο ως άνθρωποι όσο και ως ζευγάρι».

Η εικόνα της είναι αποτέλεσμα της αυστηρής πειθαρχίας που έχει επιβάλει στον εαυτό της. Δεν αθλείται απλώς, προπονείται σαν πρωταθλήτρια. Δεν προσέχει απλώς τη διατροφή της, αλλά οργανώνει τα πάντα γύρω από έναν υγιεινό τρόπο ζωής. Δεν φοράει haute couture κατ’ υπόδειξιν κάποιου στιλίστα, αλλά δημιουργεί η ίδια την εικόνα της μέσα από το πρίσμα της προσωπικής της αισθητικής. Δεν είναι απλώς μητέρα τεσσάρων παιδιών, αλλά ασχολείται μαζί τους αποκλειστικά, έστω κι αν θα μπορούσε να έχει μια στρατιά από γκουβερνάντες. Ό,τι κάνει η Ρόη, το κάνει παθιασμένα, έστω κι αν είναι ο πιο νηφάλιος άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ και, εντέλει, ο πιο ισορροπημένος. «Να σε πάω κάποια χρόνια πίσω», λέει, «όταν επέστρεψα από τις σπουδές μου από την Αμερική και ανέλαβα το ξενοδοχείο ως γενική διευθύντρια – τότε η οικογένειά μου είχε μόνο το Theoxenia Palace, μετά φτιάξαμε το Theoxenia House και το Theoxenia στον Πειραιά. Ήταν η χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων, ήμουν όπως καταλαβαίνεις πάρα πολύ δραστήρια επαγγελματικά, αλλά τότε έγινε και ο γάμος μου. Ακολούθησαν οι εγκυμοσύνες και άφησα λίγο πίσω την καριέρα μου, όμως είναι τώρα δύο χρόνια που έχω επιστρέψει. Επιπλέον, έχω στα σκαριά και θέλω να βάλω -πάντα σε συνεργασία με τον άντρα μου- το κομμάτι της ευεξίας μέσα στο Ιατρικό Κέντρο. Το προσδόκιμο ζωής του ανθρώπου μεγαλώνει και αυτό που μας χρειάζεται είναι η ποιότητα της ζωής. Υπάρχουν διάφορες εξελίξεις μέσα από τη διατροφή, την άσκηση και την ευεξία, οι οποίες μας βοηθάνε να ζήσουμε πιο καλά».

«Τι κάνεις εσύ για να φροντίσεις τον εαυτό σου;», τη ρωτάω. «Γνωριζόμαστε άπειρα χρόνια», απαντάει, «και νομίζω ξέρεις πως αυτό το “κλικ” συνέβη με την απόκτηση του πρώτου μου παιδιού. Έκτοτε, είμαι η βελτιωμένη εκδοχή του εαυτού μου. Με κάθε γέννα ήταν σαν να γεννιέμαι και εγώ από την αρχή και να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Φρόντιζα να έχω ακόμα καλύτερη διατροφή, να ασκούμαι ακόμη πιο εντατικά, να βελτιώνομαι για την οικογένειά μου όσο πιο πολύ μπορούσα. Με κάθε παιδί, γέμιζε η καρδιά μου με αγάπη, η οποία μου έδινε δύναμη ώστε να αγαπήσω και εγώ τον εαυτό μου περισσότερο. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν τον εαυτό σου τον γνωρίζεις καλά. Έχω δουλέψει πάρα πολύ και συνεχίζω να δουλεύω γι’ αυτό, και με ψυχολόγο αλλά και με πολλά σεμινάρια που παρακολουθώ, με βιβλία που διαβάζω. Πρωταρχικό μου μέλημα είναι να βελτιωθώ ως άνθρωπος. Ξέρω πως έχω πάρα πολλή δουλειά ακόμα, αλλά βρίσκομαι σε έναν καλό δρόμο – και το καταλαβαίνω γιατί είμαι ευτυχισμένη». Θα έλεγε ότι η πειθαρχία της φτάνει σε επίπεδα πρωταθλητισμού; «Δεν θα χρησιμοποιούσα αυτήν τη λέξη», απαντάει, «γιατί σέβομαι πάρα πολύ τους πρωταθλητές και ξέρω τι σημαίνει να είναι αυτό όλη σου η ζωή. Είναι πολύ μεγάλο το άγχος και το στρες και γι’ αυτό δεν θέλω να χρησιμοποιήσουμε αυτήν τη λέξη για μένα. Ο σοβαρός αθλητισμός όμως αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο της ζωής μου, γιατί μου αρέσει να βλέπω τις προσπάθειές μου και το άμεσο αποτέλεσμά τους».

Εκ βαθέων

«Παντρεύτηκα αμέσως μετά τις σπουδές μου και έγινα μητέρα σε πολύ μικρή ηλικία», εξομολογείται. «Όλες αυτές οι μεγάλες αλλαγές λοιπόν έγιναν πολύ γρήγορα στη ζωή μου. Πάντα ψαχνόμουν. Διάβαζα, ρώταγα, έχω δουλέψω με ειδήμονες και τους καλύτερους στο είδος τους, με τους καλύτερους γυμναστές, με τους πιο εξειδικευμένους διαιτολόγους». Τη ρωτάω ποιος είναι ο διαιτολόγος της και μου απαντάει ότι δεν έχει. «Εγώ βγάζω το πρόγραμμα της διατροφής μου», εξηγεί, «ξέρω πλέον καλύτερα από τον καθένα τι ταιριάζει στον οργανισμό μου. Γι’ αυτό, όταν με ρωτάνε τι τρώω, συχνά δεν θέλω να απαντήσω, γιατί αυτά που τρώω εγώ δεν είναι αυτά που πρέπει και μπορεί να τρώει ο καθένας. Η σωστή διατροφή είναι εξατομικευμένη, έχει να κάνει με κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Εξαρτάται από τις δραστηριότητες, το ωράριο, τον μεταβολισμό μας». Θα μπορούσε να μας δώσει μια ενδεικτική εικόνα της διατροφής της; «Από το ’17 έχω κόψει εντελώς το κρέας, το κοτόπουλο και τη γαλοπούλα, και τρώω μόνο ψάρι», με ενημερώνει. «Τρώω πάρα πολλές σαλάτες, τα φρούτα και τα λαχανικά αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής μου. Τρώω επίσης ξηρούς καρπούς και πολλά όσπρια. Δεν καταναλώνω πλέον καθόλου γαλακτοκομικά προϊόντα, πίνω όμως γάλα αμυγδάλου, που συνήθως το φτιάχνω μόνη μου. Καταναλώνω πολλές αντιοξειδωτικές τροφές. Τώρα τελευταία ξεκινάω την ημέρα μου με έναν χυμό από σέλινο. Ξέρεις τι καλό κάνει;». «Αν το αντέξεις…», είναι το αυθόρμητο σχόλιό μου. Γελάει. «Ναι», παραδέχεται, «αν το αντέξεις δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε βοηθάει στη χώνεψη, και όχι μόνο».

Της μεταφέρω μια ερώτηση που μου ζήτησαν να της κάνω φίλες μου: «Δεν πεινάς;». «Ειλικρινά, όχι», μου λέει, «δεν πεινάω. Έχω εκπαιδεύσει όμως έτσι τον εαυτό μου. Ξέρω να προγραμματίζω το μυαλό μου. Το φαγητό δεν το βλέπω ως απόλαυση, αλλά ως ένα μέσο για να ζήσω. Όσο πιο σωστά φάω τόσο πιο καλά θα ζήσω. Μα, όταν βγαίνει το βράδυ με τον άντρα της, δεν θα φάει κάτι, δεν θα πιει, δεν θα ζηλέψει; «Όχι», με διαβεβαιώνει κατηγορηματικά, «δεν θα ζηλέψω και δεν θα ακουμπήσω τίποτα. Αυτό όμως δεν συνέβαινε πάντα. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, μιλώντας με τον εαυτό μου πολύ και ειλικρινά, και πατώντας γερά στα πόδια μου, μπορώ να γνωρίζω τι θέλω να υιοθετήσω και τι να αποφύγω. Παλαιότερα, αν πήγαινα σε ένα εστιατόριο θα ντρεπόμουν να μη φάω. Τώρα ξέρω πως αν θέλω να φάω θα το κάνω, αλλιώς μπορώ να πω απλώς όχι. Το γνωρίζουν πια και οι φίλοι μου. Είμαι καλή παρέα, γελάμε, περνάμε καλά, χωρίς να είναι απαραίτητη προϋπόθεση ότι πρέπει να φάω. Επίσης, δεν πίνω. Ούτε αλκοόλ ούτε καφέ. Όμως, Φαίη, αλήθεια, πιστεύεις πως έστω κι αν βγω ένα βράδυ από το πρόγραμμά μου θα παχύνω; Κάνω τόσο αυστηρή προπόνηση καθημερινά που ούτε που θα το καταλάβει ο οργανισμός μου». Τη ρωτάω αν την ακολουθεί και η οικογένειά της σε αυτό το αυστηρό, σχεδόν «ασκητικό» πρόγραμμα άσκησης και διατροφής. Αν γίνονται ατασθαλίες σε αυτό το σπίτι. Γελάει και μου ζητάει να μην τις λέω «ατασθαλίες». «Εννοείται πως τα παιδιά μου έχουν μια φυσιολογική διατροφή, είναι στην ανάπτυξη και τρώνε κανονικά τα πάντα. Το ότι έχω επιλέξει για τον εαυτό μου αυτόν τον τρόπο ζωής δεν σημαίνει πως τον επιβάλλω και στους άλλους. Θέλω φυσικά να τους δώσω κάποιες σωστές κατευθύνσεις, όμως δεν πρόκειται να αποκλείσω τα παιδιά μου από ομάδες φαγητών. Επίσης, αυτό που ίσως να μην ξέρεις, είναι ότι φτιάχνω καταπληκτικά γλυκά. Όλες τις τούρτες γενεθλίων των παιδιών μου και του Βασίλη τις φτιάχνω εγώ. Μπορεί βέβαια να μη χρησιμοποιώ όλο το βούτυρο και τη ζάχαρη που έχουν άλλα γλυκά, αλλά κανείς δεν μου παραπονέθηκε ποτέ».

Fashion icon

Επισημαίνω πως όσα χρόνια τη γνωρίζω, αγαπάει πολύ τη μόδα και τη γνωρίζει σε βάθος. «Ναι, την αγαπώ από πάρα πολύ μικρή, από την ηλικία που βρίσκονται τώρα οι κόρες μας. Από τότε κιόλας ξεκίνησε το όνειρο και ακόμα και τώρα η μόδα με ταξιδεύει το ίδιο. Επίσης, θεωρώ πλέον πως μπορώ να υποστηρίζω τα ρούχα που επιλέγω να φορέσω, τα οποία για εμένα είναι οι δημιουργίες που μιλάνε στην ψυχή μου».

Της έχω πει πολλές φορές σε ιδιωτικές μας συζητήσεις και το έχω γράψει δημόσια πως όχι μόνο δεν αντιγράφει καμία, αλλά και ότι είναι και πολύ δύσκολο για οποιαδήποτε να αντιγράψει αυτήν. Πρόκειται για το προσωπικό της στιλ, αυτό που έχει κατακτήσει μόνη της και κατά τη γνώμη μου δεν αρκεί να έχεις την οικονομική επιφάνεια και να συνεργάζεσαι με οίκους υψηλής ραπτικής ή ταλαντούχους στιλίστες. «Ίσως είναι επειδή δεν αντιμετωπίζω ένα φόρεμα ως ρούχο αλλά ως μια δημιουργία», εξηγεί η ίδια. «Και αυτήν τη δημιουργία τη σέβομαι απολύτως». Ποιους σχεδιαστές αγαπάει; «Αυτούς που αγαπάνε τη γυναίκα και θέλουν όταν φοράει μια δημιουργία τους να είναι ποθητή. Δεν με ενδιαφέρει η εκκεντρικότητα, αυτό αφορά άλλες. Το ζητούμενο για έναν σχεδιαστή πρέπει να είναι να κάνει τη γυναίκα σέξι και ελκυστική. Έτσι ήταν ο Gianni Versace, τον οποίο θεωρώ ιδιοφυΐα. Επίσης, μου αρέσει η ροκιά σε ένα ρούχο. Μια ροκιά που για να την υποστηρίξεις πρέπει να έχεις προσωπικότητα». Της λέω ότι θα τη χαρακτήριζα rock προσωπικότητα και το δέχεται. «Ναι, είμαι», λέει, «και αυτό μπορούν να το πουν οι άνθρωποι που με ξέρουν καλά».

Η Ρόη είναι πολύ κλειστός άνθρωπος, πάντα ήταν. Απλώς τώρα είναι ένας κλειστός χαρακτήρας με μια rock αυτοπεποίθηση. «Έτσι είναι», συμφωνεί, «όπως το λες. Και πλέον, ναι, αντλώ όλη αυτή την αυτοπεποίθηση από τον άντρα μου, απ’ όλα όσα έχω δημιουργήσει, που ξέρω πως τα έχω κατακτήσει εγώ μόνη μου». Έχει μια δική της, αφοπλιστική άνεση, με την οποία μπορεί να πετάξει τα sneakers που βάζει για να γυμναστεί και να φορέσει τα ψηλά της πέδιλα, να βγάλει τη φόρμα για να βάλει μια δημιουργία υψηλής ραπτικής. Και της ταιριάζει το ίδιο και η μία εικόνα και η άλλη. «Είμαι των άκρων», παραδέχεται. «Όσο μεγαλώνω και γνωρίζω τον εαυτό μου, ξέρω πια τι θέλω. Εγώ λοιπόν θέλω το πρωί τα αθλητικά μου και το βράδυ το 15ποντο. Δεν είμαι όμως καθόλου της μέσης κατάστασης. Δεν θα με δεις ποτέ με kitten heel. Θα με δεις με την ίδια άνεση εντελώς αμακιγιάριστη με κολάν και πιασμένα μαλλιά, αλλά και με την τουαλέτα που σχεδιάσαμε με την Donatella για να φορέσω στο Met Gala, με άψογο χτένισμα και μακιγιάζ. Και στις δύο περιπτώσεις, η εικόνα μου είναι απολύτως αληθινή».

Φωτογραφίες: Calliope

Make-up: Βάσω Νακοπούλου

Hair styling: Στέφανος Βασιλάκης