Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Η Πρόεδρος της διπλανής πόρτας

Όπως όλοι σχεδόν οι δικαστές, φαντάζει αυστηρή, λιγομίλητη, απρόσιτη και συντηρητική, ιδιαίτερα στο ντύσιμο και γενικότερα στο στιλ της. Ωστόσο, όσον αφορά την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Από τον Αιμίλιο Περδικάρη

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου δεν κρύβει τα συναισθήματά της. Στο πρώτο της διάγγελμα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ένιωσε την ανάγκη να πνίξει τη συγκίνησή της όταν έλεγε πως «πρέπει να βάλουμε το “εμείς” πάνω από το “εγώ”» για να τα καταφέρουμε. Οι ιδιαίτερες ευαισθησίες της φαίνονται και από τα ενδιαφέροντά της: γοητεύεται από το θέατρο και τον κινηματογράφο, μένει στο κέντρο της Αθήνας, στο Μεταξουργείο, και είναι φιλόζωη, με αδυναμία στις γάτες. Αγαπά το περιβάλλον και έχει οικολογική συνείδηση, της αρέσουν τα ταξίδια, οι επισκέψεις σε μουσεία και οι πεζοπορίες. Είναι φίλαθλος του Άρη Θεσσαλονίκης, στον λίγο ελεύθερο χρόνο της διαβάζει πολύ, ενώ πιστεύει στη δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 30 Μαΐου του 1956, με καταγωγή από τη Σταυρούπολη Ξάνθης.

Στα social media

Η προσωπική σελίδα που εδώ και αρκετά χρόνια διατηρεί στο Facebook δεν άλλαξε με το πού εγκαταστάθηκε στο Προεδρικό Μέγαρο. Αντιθέτως, με προσωπική της απόφαση, το προφίλ της παραμένει ανοιχτό, διότι θεωρεί ότι πρέπει να επικοινωνεί και από εκεί με τους πολίτες. Από εκεί απηύθυνε το πρώτο της μήνυμα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, το οποίο κοινοποιήθηκε από χιλιάδες χρήστες του. Εκεί, έχει μνημονεύσει επανειλημμένα με φωτογραφίες και σχόλια τον πατέρα της, στον οποίον είχε αδυναμία. Εκείνος την είχε εμπνεύσει για να κάνει καριέρα στο δικαστικό Σώμα.

Η ίδια, επίσης, είναι από τους διαχειριστές σελίδας στο Facebook που είναι αφιερωμένη στη μνήμη του καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Σταύρου Τσακυράκη, που έφυγε, πρόσφατα, πρόωρα από τη ζωή και ήταν ένας από τους πιο στενούς της φίλους. Η νυν Πρόεδρος είχε ασχοληθεί ενεργά και με το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στον Μόλυβο της Λέσβου, το περασμένο καλοκαίρι, στη μνήμη του και δεν έκρυψε την ικανοποίησή της για την επιτυχία του.

Οι φίλοι της Κατερίνας Σακελλαροπούλου λένε πως, μπορεί να είναι συναισθηματική και μετρημένη, ίσως και λίγο αντιφατική φυσιογνωμικά, αφού καταφέρνει να μοιάζει ταυτόχρονα και αυστηρή και προσιτή, αλλά δεν της λείπει το χιούμορ. Κυρίως, όμως, είναι ρεαλίστρια και προσηλωμένη στους στόχους και στα πιστεύω της. Ίσως αυτό να ήταν ένα από τα χαρακτηριστικά της που ξεχώρισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προτείνοντάς την για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα, που ανέλαβε για πρώτη φορά στη χώρα μας γυναίκα.

Ο ρεαλισμός και η προσήλωσή της, άλλωστε, τη βοήθησαν να διακριθεί και στο δικαστικό Σώμα. Δεν είναι τυχαίο ότι επελέγη από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη θέση της Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθώς όσοι τη γνωρίζουν λένε πως από τα φοιτητικά της χρόνια ήταν πολιτικοποιημένη και είχε άποψη αλλά ποτέ δεν ήταν κομματικοποιημένη και δεν ένιωθε την ανάγκη να μπει κάτω από την ομπρέλα οποιασδήποτε παράταξης. Δεν εντάχθηκε καν σε κάποια φοιτητική Νεολαία, παρόλο που κάτι τέτοιο ήταν must στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, όταν εκείνη φοιτούσε στη Νομική της Αθήνας. Οι συνομιλητές της παραδέχονται πως διαθέτει οξύ πολιτικό αισθητήριο, το οποίο φάνηκε από τις πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις της.

Η ορκωμοσία της νέας Προέδρου της Δημοκρατίας, στις 13 Μαρτίου 2020.

Το παρελθόν της

Διόλου τυχαία, στο παρελθόν ασχολήθηκε με τον συνδικαλισμό, έχοντας εκλεγεί δύο φορές πρόεδρος της Ένωσης Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ. Ακόμη και ως δικαστής, δεν έκρυψε ποτέ την προοδευτική της κατεύθυνση, αφού τάχθηκε υπέρ της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, διαφώνησε με την κατάργηση του Νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια και υποστήριξε την ένταξη των προσφυγόπουλων στα σχολεία. Κάποιοι είπαν, μάλιστα, πως με την εκλογή της ως Προέδρου της Δημοκρατίας δεν θα χαρεί ιδιαίτερα η Εκκλησία, όμως η ίδια απέδειξε ότι δεν έχει ταμπού και προκαταλήψεις: τελείωσε αμέσως τη συζήτηση για τη μορφή του όρκου της, επιλέγοντας να ορκιστεί Πρόεδρος με τον παραδοσιακό θρησκευτικό τρόπο και όχι με πολιτικό όρκο. Επιπλέον, ως δικαστής έχει ταχθεί κατά του «ξηλώματος» των εικόνων από τις δικαστικές αίθουσες.

Έχει άριστες σχέσεις με προσωπικότητες από όλο το πολιτικό φάσμα: είναι στενή φίλη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, έχει εξαιρετικές σχέσεις με τον Σταύρο Θεοδωράκη και απέκτησε διαύλους επικοινωνίας με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ όσο ήταν πρόεδρος του ΣτΕ δεν συνδέθηκε με αποφάσεις που ήταν αρεστές στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Την ημέρα της ορκωμοσίας, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον πρόεδρο της Βουλής, Κωνσταντίνο Τασούλα.

Από προεδρία σε προεδρία

Στο δικαστικό Σώμα, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, υπηρέτησε στο Ε’ Τμήμα του ΣτΕ, το οποίο είναι ευρέως γνωστό ως «περιβαλλοντικό», λόγω των υποθέσεων που εξετάζει. Συνεργάστηκε με τον Κωνσταντίνο Μενουδάκο – νυν πρόεδρο της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και εξίσου διαπρεπή δικαστικό λειτουργό, με τον οποίο διατηρεί στενή φιλία. Δίδαξε Δίκαιο Περιβάλλοντος στη Σχολή Δικαστών, είναι πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Δικαίου Περιβάλλοντος και έγραψε δεκάδες σχετικά επιστημονικά άρθρα.

Ήταν εισηγήτρια στην απόφαση για τη διατήρηση των Προσφυγικών της λεωφόρου Αλεξάνδρας, απέναντι από το γήπεδο του Παναθηναϊκού και δίπλα από τον Άρειο Πάγο. Επίσης, ήταν εισηγήτρια στην αντίστοιχη απόφαση για τα διατηρητέα στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στην Ακρόπολη, αλλά και σε αυτήν για τη μη εκτροπή του Αχελώου. Τον Οκτώβριο του 2018, έγινε πρόεδρος του ΣτΕ -επίσης η πρώτη γυναίκα σε αυτήν τη θέση-, ενώ η εκλογή της στην Προεδρία της Δημοκρατίας από τη Βουλή έγινε τον Ιανουάριο με 261 ψήφους. Περισσότερες έχουν λάβει μόνον ο Κάρολος Παπούλιας το 2005 και ο Κωστής Στεφανόπουλος το 2000. Εντύπωση προκάλεσε μάλιστα το γεγονός ότι στην πρόσκληση για την τελετή ορκωμοσίας της ζήτησε η ίδια να αναγραφεί το όνομά της «Κατερίνα» και όχι το «Αικατερίνη» που κανονικά ορίζει το πρωτόκολλο.

Συζεί με τον σύντροφό της, νομικό και πρώην δικαστή, Παύλο Κοτσώνη.

Στη νέα της θέση

Από όταν ανέλαβε καθήκοντα, η μέρα της ξεκινά νωρίς το πρωί διαβάζοντας όλες τις εφημερίδες, προτού μετακινηθεί στο γραφείο της στο Προεδρικό Μέγαρο. Σίγουρα η συγκυρία της κρίσης του κορονοϊού θα την καθυστερήσει από την πραγματοποίηση των εθιμοτυπικών ταξιδιών στο εξωτερικό -με πρώτο, ως είθισται, αυτό στην Κύπρο-, αλλά δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια ούτε προλαβαίνει να απολαύσει τους κήπους του Προεδρικού Μεγάρου. Επισκέφθηκε με δική της πρωτοβουλία το υπουργείο Υγείας, απηύθυνε τηλεοπτικό μήνυμα στον ελληνικό λαό για την 25η Μαρτίου με αναφορές στον κορονοϊό και τις ατομικές ελευθερίες, άνοιξε κανάλια επικοινωνίας με ξένους ομολόγους της και θα συνεχίσει να εργάζεται με τον ίδιο τρόπο, όπως λένε συνεργάτες της. Και μπορεί μεν να είναι προνοητική -άρα να δρα προληπτικά-, αλλά δεν είναι προληπτική. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού ορκίστηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας… Παρασκευή και 13!

Φωτογραφίες: Papadakis Press

 

ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ & ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Η Ελένη Σκούρα, από τη Θεσσαλονίκη, ήταν η πρώτη Ελληνίδα βουλευτής (1953, σε επαναληπτική εκλογή).

Η Λίνα Τσαλδάρη ήταν η πρώτη γυναίκα υπουργός, στην κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου Καραµανλή (1956, υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας).

Η Μαρία ∆εσύλλα εξελέγη πρώτη γυναίκα δήµαρχος (1956, Κέρκυρα).

Η Αλέκα Παπαρήγα υπήρξε η πρώτη γυναίκα αρχηγός κόµµατος (1991, ως Γενική Γραµµατέας του ΚΚΕ. Πρόεδρος του ενιαίου τότε Συνασπισµού ήταν η Μαρία ∆αµανάκη).

Η Άννα Μπενάκη-Ψαρούδα εξελέγη πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βουλής (2004).

Η Βασιλική Θάνου υπήρξε -έστω και ως υπηρεσιακή- η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ελλάδας (2015).

Η Ρένα Ασηµακοπούλου ήταν η πρώτη γυναίκα πρόεδρος Ανώτατου ∆ικαστηρίου (2011, πρόεδρος του Αρείου Πάγου).