O Robin Sharma για περισσότερα από 25 χρόνια υποστηρίζει ότι βοηθάει α ν θ ρ ώ π ο υ ς να αναπτύξουν τα έμφυτα χαρίσματά τους. Τα εκατομμύρια αντίτυπα βιβλίων που έχει πουλήσει και τα στάδια που γεμίζει ανά την υφήλιο επιβεβαιώνουν ότι δεν είναι ο μόνος που το πιστεύει αυτό. Έτσι, δεν αποτελεί ιδιαίτερη έκπληξη ότι στη διαπροσωπική επαφή μας ήταν ζεστός, επικοινωνιακός, οικείος, και απόλυτα εστιασμένος στον συνομιλητή του, δηλαδή εμένα!

Μέσα στα πρώτα λεπτά της γνωριμίας μας με ρώτησε για την προέλευση του ονόματός μου, ενδιαφέρθηκε να μάθει για το πρωινό μου, την κίνηση που συνάντησα, τον καφέ που προτιμώ, ενώ απορρόφησε τις απαντήσεις μου δίχως να στρέψει ούτε για ένα δευτερόλεπτο τα μάτια του από τα δικά μου.

Η χειραψία του ήταν σταθερή, αλλά όχι υπερβολική, και ο τόνο της φωνής του παρέμεινε χαμηλός, διατηρώντας, όμως, έναν μελωδικό ενθουσιασμό. Ήταν ντυμένος κάζουαλ, νεανικά. Πανομοιότυπα όπως και σε κάθε δημόσια εμφάνισή του.

Το ρολόι δεν είχε ακόμα δείξει 12 το μεσημέρι, αλλά εκείνος είχε ήδη κάνει γυμναστική, διαλογισμό, δύο περιπάτους στην Αθήνα, γράψιμο, διάβασμα, και αρκετές συναντήσεις. Εξάλλου, είναι ο άνθρωπος που δημιούργησε ένα παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων που ξυπνάνε το χάραμα, με το βιβλίο του «Το κλαμπ των 5 π.μ.». Πλέον, έχει να επιδείξει το νέο του εγχείρημα: «Ο πλούτος που δεν αγοράζεται με χρήμα».

Όπως είναι φυσικό, αυτό αποτέλεσε και το εφαλτήριο της κουβέντας μας.

Ποια ήταν η κινητήριος δύναμη πίσω από τη συγγραφή του νέου σας βιβλίου;

Οι περισσότεροι άνθρωποι έμαθαν στην πορεία της ζωής τους ότι ο πλούτος προϋποθέτει έναν φουσκωμένο τραπεζικό λογαριασμό, ένα τεράστιο σπίτι, ένα ακριβό αμάξι, και ένα κερδοφόρο πακέτο μετοχών. Αυτό έχει αφήσει πολλούς από εμάς να νιώθουμε αποτυχημένοι.  Ήθελα να γράψω αυτό το βιβλίο που περιέχει το μοντέλο των οκτώ μορφών πλούτου για να ξεκαθαρίσω ότι ναι μεν το χρήμα είναι σημαντικό –εξασφαλίζει το φαγητό στο οικογενειακό μας τραπέζι, μία αίσθηση ελευθερίας, και ωραία πράγματα– αλλά δεν είναι το μόνο που μας κάνει πλούσιους. Υπάρχουν άλλες επτά μορφές πλούτου, στις οποίες μπορεί να εστιάσει κανείς, ώστε να είναι επιτυχημένος και να ζήσει μία πλούσια ζωή. Για δεκάδες χρόνια λειτουργώ ως μέντορας σε δισεκατομμυριούχους, CEOs, σταρ του αθλητισμού, και πολλοί από αυτούς διαπίστωσα ότι είναι πλούσιοι σε χρήμα, αλλά φτωχοί σε ό,τι αφορά στην ίδια τη ζωή. Έχουν εντυπωσιακές επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, πάνε υπέροχα πολυτελή ταξίδια, αλλά πνευματικά είναι φτωχοί. Επίσης δεν έχουν δυνατές οικογενειακές σχέσεις. Δημιουργήσα, λοιπόν, αυτό το μοντέλο των οκτώ μορφών πλούτου για να τους το διδάξω. Είχε εντυπωσιακά αποτελέσματα που τους μεταμόρφωσαν και ήθελα να το μοιραστώ με το ευρύτερο κοινό. Ένα επιπλέον κίνητρο πίσω από τη συγγραφή του βιβλίου είναι το γεγο-νός ότι ο κόσμος είναι πραγματικά περίπλοκος σήμερα.

Αναφέρεστε συχνά σε αυτό και στις ομιλίες σας, ασκώντας κριτική και στα σόσιαλ μίντια.

Τόσοι άνθρωποι είναι πια εθισμένοι στα σόσιαλ μίντια και νιώθουν ανεπαρκείς συγκρίνοντας τον εαυτό τους με τις ζωές που βλέπουν στις οθόνες τους. Έτσι χάνουν τον πλούτο που υπάρχει ακριβώς δίπλα τους. Παρακολουθούν κάποιον ιν- φλουένσερ με μία ακριβή τσάντα, ή ένα ζευγάρι εντυπωσιακά παπούτσια. Τον κοιτούν να απολαμβάνει ένα γεύμα σ’ ένα πολυτελές εστιατόριο και σκέφτονται «τελικά μάλλον δε ζω τόσο καλή ζωή». Ξεχνούν τη δεύτερη, όμως, μορφή πλούτου: την ευεξία. Αν κάποιος έχει καλή υγεία έχει και απίστευτο πλούτο. Το ίδιο συμβαίνει και με την οικογένεια, την τρίτη μορφή πλούτου. Αν έχει υπέροχες σχέσεις με τους γονείς, τα παιδιά του, τη σύντροφό του, τα αδέλφια του, τους κολλητούς του φίλους έχει μία αξία στα χέρια του, μεγαλύτερη από όλο το χρυσάφι του κόσμου. Και πάει λέγοντας…

Έχετε συνεργαστεί με αρκετούς διάσημους και πλούσιους ανθρώπους. Αυτούς που στα μάτια του κοινού ενσαρκώνουν την απόλυτη επιτυχία. Έχουν άραγε κάτι που τους ενώνει; Ένα κοινό ίσως χαρακτηριστικό;

Ναι. Χαρακτηριστικά που συνέβαλαν στην άνοδο και επιτυχία τους. Ας πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι δε θα μπορούσαν να νοιάζονται λιγότερο για τη γνώμη των άλλων. Οι περισσότεροι από εμάς τι κάνουμε; Αν κάποιος μας πει «ξέρεις, αυτό δεν είναι εφικτό», τον ακούμε. Μας επηρεάζει. Ένας δισεκατομμυριούχος δε νοιάζεται ό,τι και να του πεις. Για την ακρίβεια δε νοιάζεται καν για το τι σκέφτεσαι για εκείνον.

Και δε νοιαζόταν ακόμα και πριν βγάλει το πρώτο του εκατομμύριο;

Ακριβώς! Λέει θα δημιουργήσω μία εφαρμογή που θα αλλάξει τον κόσμο. Θα φτιάξω μία εταιρία, ένα προϊόν, το οτιδήποτε, και ο κόσμος του λέει «δεν μπορείς. Δε γίνεται!» Αυτός απαντά: «Απλώς δείτε με να το κάνω. Δείτε με να πετυχαίνω».

ΟΚ. Δεν τους πτοεί τι σκέφτονται οι άλλοι. Κάτι άλλο;

Τεράστια πειθαρχία. Πρόσεχε, όμως. Πειθαρχία που έχουν χτίσει, κάνοντας με ευλαβική συνέπεια δύσκολα πράγματα. Επίσης, αυτοί οι άνθρωποι είναι κάτι σαν πειρατές. Σκέφτονται. «Χμ!! ο κόσμος πιστεύει ότι δεν μπορώ να τρέξω 1,5 χιλιόμετρο σε τέσσερα λεπτά. Εγώ θα το τρέξω όμως σε δύο λεπτά». Κατάλαβες;

Είναι πειρατές με την έννοια ότι οι κανόνες δεν ισχύουν για εκείνους;

Ναι, και φυσικά δεν ακολουθούν το κοπάδι. Και κάτι άλλο σημαντικό. Τις περισσότερες φορές οι άνθρωποι αυτοί μπορούν να επικοινωνήσουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους.

Δηλαδή;

Ο Στιβ Τζομπς, ας πούμε, ο ιδρυτής της Apple. Κλασικό παράδειγμα παραμόρφωσης της πραγματικότητας.

Όταν άκουγε κανείς την ιδέα του σκεφτόταν «μα αυτό δεν μπορεί να λειτουργήσει». Με την παρουσία του, όμως, μάγευε το κοινό και ξαφνικά ο ίδιος δύσπιστος ανθρωπος έλεγε «μα τι καταπληκτική ιδέα!»

Πειρατές και μάγοι. Τι άλλο;

Διαθέτουν συνήθως τεράστια επίπεδα ενέργειας.

Πώς; Είναι στο DNA τους αυτή η ενέργεια; Γιατί οι υπόλοιποι σερνόμαστε (γέλια).

Θα έλεγα η διάνοια για την οποία μιλάμε είναι λιγότερο γενετική και πολύ περισσότερο συνδεδεμένη με τις συνήθειες μας. Ζούμε σ΄ έναν κόσμο που τόσοι θέλουν παγκόσμιας κλάσης ανταμοιβή, δίχως να κάνουν αυτό που προϋποθέτει η παγκόσμια κλάση. Δεν κρίνω τώρα, απλώς παρατηρώ τι συμβαίνει. Οι περισσότεροι ξυπνούν και το πρώτο που κάνουν είναι να πιάσουν το κινητό τους. Επιλέγουν να μείνουν στο κρεβάτι χαζεύοντας ανόητα βίντεο, ή διαβάζοντας ειδήσεις που είναι τοξικές, και συνομιλώντας περί ανέμων και υδάτων με διαφόρους. Οι άνθρωποι, όμως, είναι υπέροχα πλάσματα. Όλοι έχουμε το χάρισμα της νευρωνικής πλαστικότητας. Την ικανότητα των νευρωνικών δικτύων στον εγκέφαλο να αλλάζουν μέσω της ανάπτυξης και της αναδιοργάνωσης. Εξελισσόμαστε! Πρέπει, όμως, να κάνουμε την απαραίτητη δουλειά ξανά και ξανά.

Μιλώντας για βελτίωση μπορείτε να θυμηθείτε μία καθοριστική στιγμή που άλλαξε τη ζωή σας και συνέβαλε στη δική σας εξέλιξη;

Είναι πολλές, αλλά σίγουρα θα ξεχώριζα μία πέντε χρόνια νωρίτερα, όταν στάθηκα στο μικροσκοπικό κελί του Νέλσον Μαντέλα στη Νότια Αφρική. Είδα τις συνθήκες στις οποίες έζησε. Τα πρώτα χρόνια δεν του επέτρεπαν καν να φοράει ρούχα κι όταν, σπανίως, τον άφηναν να πλυθεί, οι φρουροί τον χλεύαζαν. Υπέφερε, αλλά αναδύθηκε από την κόλαση και δεν κράτησε μέσα του τον θυμό για να μη δηλητηριάσει τον ίδιο του τον εαυτό. Αυτή ήταν μία μεταμορφωτική εμπειρία για εμένα. Φυσικά θα συμπεριελάμβανα και τις τραγωδίες της ζωής μου. Όταν τις βίωνα η καρδιά μου θρυμματίστηκε, αλλά χωρίς αυτές δε θα ήμουν ο καλλιτέχνης που είμαι σήμερα. Δε θα είχα τη σοφία που έχω.

Έχετε παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι τείνουν να αποφύγουν με κάθε μέσο τον πόνο. Και έτσι δεν έχουν όλα αυτά τα οφέλη που αναφέρετε…

Ναι και, πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου βοηθητικό. Εξού και το παλιό αλλά σοφό ρητό: «μία κακιά ημέρα για το εγώ μας είναι μία υπέροχη ημέρα για την ψυχή μας». Τα δύσκολα συναισθήματα που καταπιέζουμε επανέρχονται με απροσδόκητους τρόπους. Ακόμα κι αν κάποιος σε εκνευρίσει στην κίνηση και σε κάνει να αισθανθείς άσχημα, αυτό χτίζει πικρία. Υπάρχει και ένα κεφάλαιο στο τελευταίο μου βιβλίο: μην είστε συλλέκτες πικρίας.

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχετε λάβει και ποια η χειρότερη;

Η καλύτερη είναι να τρέχεις στον δικό σου αγώνα δρόμου. Να καλλιεργήσεις τη δική σου μεθοδολογία που θα σε οδηγήσει στη νίκη και στην επιτυχία και μετά να την ακολουθήσεις με απόλυτη πειθαρχία. Μπορώ να αναφερθώ και σε άλλες συμβουλές που θεωρώ εξαιρετικά χρήσιμες και πετυχημένες;

Φυσικά. Όσο περισσότερες, τόσο καλύτερα!

Αν δε γνωρίζεις κάτι, μάθε το! Η γνώση είναι η απάντηση και η αντίστασή σου στο χάος. Διάβασε, ρώτησε, μίλα με ειδικούς, μίλα με σοφούς ανθρώπους. Η τρίτη και σημαντικότερη συμβουλή είναι «ή θα ακούς αυτούς που ασκούν κριτική, ή θα αλλάξεις τον κόσμο. Και τα δύο δε γίνονται».

Η κακή συμβουλή;

Όταν μοιράζομαι με κάποιον ένα πρότζεκτ για το οποίο είμαι παθιασμένος και εκείνος ή εκείνη μου λέει: «δεν είναι ρεαλιστικό». Εγώ, λοιπόν, σας λέω μην είστε ρεαλιστές. Μην είστε συνετοί! Ακολουθείστε το ένστικτό σας κι όχι μόνο τη λογική σας.

Εσείς ακολουθήσατε το ένστικό σας και τα καταφέρατε. Έχετε χρήμα δόξα, αποδοχή. Τι είναι, όμως, αυτό που σας κινητοποιεί ακόμα και μετά από την κατάκτηση όλων των παραπάνω;

Χα χα. Καταπληκτική ερώτηση. Απολαμβάνω αυτό που κάνω. Αυτή την ερώτηση. Αυτή τη συνέντευξη. Αυτή τη στιγμή που μοιραζόμαστε εμείς οι δύο. Είμαι σ την Αθήνα. Είδα το βράδυ την πανσέληνο κα την Ακρόπολη. Είμαι καλλιτέχνης. Πρέπει να ασκώ την τέχνη μου. Πρέπει να γράφω. Επίσης πιστεύω αληθινά ότι αυτός είναι ο σκοπός μου. Έχω έρθει στη γη για να βοηθήσω τον κόσμο να βρει τον πραγματικό του σκοπό. Και επίσης έχω αυτή τη βαθιά πίστη ότι τίποτα δεν αποτυγχάνει όπως η επιτυχία. Τη στιγμή που νιώθεις ότι βρίσκεσαι στην κορυφή του κόσμου ξεκινάει και η πτώση σου.

Ακριβώς αυτό είπε και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε μία πρόσφατη συνέντευξή του. Όταν νιώσεις ότι πέτυχες, τότε είναι που θα έρθουν τα πάνω κάτω.

Αλήθεια; Δεν το ήξερα. Ενδιαφέρον ε;

Μιλάτε και γράφετε συνέχεια για τη ρουτίνα, τις συνήθειές μας. Αλήθεια πώς μοιάζει μία δική σας ημέρα;

Εξαρτάται από την ημέρα.

Άρα υπάρχει ευελιξία ακόμα και μέσα στην πειθαρχημένη σας καθημερινότητα;

Ναι, αλλά μην μπερδεύουμε την ευελιξία με την τεμπελιά. Κάποιες φορές ακούω ανθρώπους να λένε «πρέπει να έχω κάνει τσεκ σε μία λίστα 32 πραγμάτων για να πω ότι η ημέρα μου ήταν καλή». Αυτό δεν είναι ευελιξία. Αντιθέτως μοιάζει με κάποιον που βρίσκεται υπό τεράστια πίεση και εμφανίζει ψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Είναι μία λεπτή ισορροπία: να κάνω το καλύτερο που μπορώ και να προσαρμόζομαι. Μετά από μία 12ωρη πτήση, όπως αυτή που είχα για να έρθω εδώ, θα κάνω τις αντίστοιχες προσαρμογές. Γενικά, όμως, ξυπνάω στις 4.00 το πρωί. Κάνω τον διαλογισμό μου, τις προσευχές μου και στις 5.00 θα είμαι στο γυμναστήριο. Μετά περίπατος, δουλειά… Κάνω μπάνιο και συγχρόνως ακούω podcast, βγάζω τον σκύλο μου βόλτα. Τρώω δείπνο με τους δικούς μου και κοιμάμαι στις 21:30.

Νιώθετε ποτέ να σας βαραίνει το γεγονός ότι λειτουργείτε συμβουλευτικά απέναντι σε τόσους ανθρώπους. Είναι μία ιδιαίτερη ευθύνη όλο αυτό από τη στιγμή που δεν είστε θεός αλλά ένας άνθρωπος χωρίς όλες τις απάντήσεις;

Ποτ έ δε θεώρησα τον εαυτό μου γκουρού…

Έτσι, όμως, σας αποκαλούν.

Μπορούν να λένε και να πιστεύουν ό,τι θέλουν. Στα βιβλία γράφω και εξηγώ ότι είμαι work in progress. Δε θεωρώ ότι είμαι τέλειος και δεν παριστάνω ότι η ζωή μου ειναι τέλεια. Είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Νιώθω έτσι και γι’ αυτό δεν υπάρχει αυτή η πίεση στην οποία αναφερθήκατε. Τυγχάνει αυτή να είναι η δουλειά μου. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ να δημιουργώ αυτό το περιεχόμενο που βοηθάει εκατομμύρια ανθρώπους. Δεν υπάρχει, όμως, καμία διαφορά ανάμεσα σ’ αυτό που κάνω και σ’ αυτό που κάνει ένας ταξιτζής, ο θυρωρός του ξενοδοχείου στο οποίο βρισκόμαστε, ή ακόμα και εσείς.

Μιλήσαμε για το κοινό που σας ακολουθεί και σας εμπιστεύεται. Υπάρχουν, όμως, και οι σκεπτικιστές. Εκείνοι που σας έχουν αποκαλέσει προϊόν μάρκετινγκ.

Υπάρχουν αυτοί που κρίνουν. Αυτοί που κρίνουν εμένα και τα βιβλία μου. Δεν καταλαβαίνω βέβαια την κριτική τους, αλλά φυσικά δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους. Και αυτό είναι ΟΚ. Τα βιβλία μου δεν είναι για όλους. Όταν προσπαθείς να ευχαριστήσεις τους πάντες καταλήγεις να μην είσαι τίποτα για κανέναν. Θα απαντούσα ότι δεν είναι μάρκετινγκ κάτι που απαιτεί τόση δουλειά, αγάπη, αφοσίωση, και κάνω επί 31 χρόνια. Υπάρχει τεράστια κριτική στον κόσμο, επειδή υπάρχουν και πολλοί δυστυχισμένοι άνθρωποι. Οι ψυχολόγοι το λένε προβολή. Είναι εύκολο να προβάλεις τη δική σου δυστυχία σε άλλους που κάνουν πράγματα για να αισθανθείς εσύ καλύτερα.

Είστε πάντως από τους λίγους που παραδέχονται ότι ζούμε σε περίεργες και δύσκολες εποχές. Το είπατε και προηγουμένως: «ο κόσμος είναι πραγματικά περίπλοκος σήμερα».

Είναι αλήθεια.

Τώρα έχουμε δύο ενεργούς πολέμους. Ταξιδεύετε, επικοινωνείτε με κόσμο. Σε αυτό το κλίμα πόλωσης πώς διατηρείτε την άποψή σας, αλλά και προσπαθείτε αυτή να μην απομονώσει κάποιους;

Μείνε στο κέντημά σου. Που σημαίνει ξέρω τι κάνω. Δεν είμαι πολιτικός, δεν είμαι διανοούμενος. Είμαι ένας δάσκαλος ηγεσίας, ένας συγγραφέας αυτοβελτίωσης, ένας οικογενειάρχης, ένας πνευματικός άνθρωπος. Εστιάζω σε αυτά. Δεν μπλέκομαι σε πράγματα που δεν είναι δουλειά μου και δε με ενδιαφέρει καν η σύγκρουση. Κάποιοι άνθρωποι ψυχολογικά λατρεύουν τη σύγκρουση.

Τι θα λέγατε σε κάποιον που κάνει όλα τα απαραίτητα βήματα αυτοβελτίωσης, αλλά δε γνωρίζει ποιος είναι ο στόχος του, ο προορισμός του, το ταλέντο του. Δεν έχει βρει το κάλεσμά του;

Συχνά, η έλλειψη στόχου είναι ο φόβος. Σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι ότι δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, αλλά ότι δεν προτίθε-σαι να εγκαταλείψεις το λιμάνι της ασφάλειάς σου. Αυτό που θα έλεγα είναι «κάνε». Όπως λέω και στο βιβλίο, ξεκίνα. Θέλεις να γράψεις βιβλίο; Γράψε μία σελίδα. Θέλεις να βρεις την αγάπη; Βγες το πρώτο ραντεβού. Αν θέλεις να βρεις τον προορισμό σου δοκίμασε το ένα κι αν δεν πετύχει, δοκίμασε κάτι άλλο. Η νίκη δεν είναι να ανέβεις στο βάθρο, αλλά η διαδικασία. Ακόμα και αν είσαι 80 ετών και δεν έχεις καταλήξει κάπου, το ότι είσαι ακόμα στο παιχνίδι και έχεις προσπαθήσει και έχεις πέσει και έχεις ξανασηκωθεί, σημαίνει ότι έχεις κερδίσει.

Συχνά στις ομιλίες σας προτείνετε βιβλία. Αν ήσασταν εγκλωβισμένος σ΄ ένα νησί με ένα μόνο βιβλίο, ποιο θα ήταν αυτό;

Μπορώ να πάρω στο νησί αυτό τρία βιβλία;

Έστω…

Το πρώτο θα ήταν «Ο Προφήτης» του Χαλίλ Γκιμπράν. Το δεύτερο είναι το «Εις εαυτόν» του Μάρκου Αυρήλιου και το τρίτο «Ο Φύλακας στη Σίκαλη» του Σάλιτζερ.

Τα δύο πρώτα τα καταλαβαίνω. Το τρίτο με εξέπληξε.

Πιστεύω ότι είναι αριστούργημα. Αγαπάω τον έφηβο ήρωα. Είναι ενάντια στους υποκριτές, είναι λίγο πειρατής, βλέπει τον κόσμο μέσα από τον δικό του μοναδικό φακό. Το αγαπώ.

Μιλάτε πολύ για τον πατέρα σας δημόσια και λιγότερο για τη μητέρα σας.

Το αλλάζω αυτό γιατί μου παραπονέθηκε η μητέρα μου. Στο νέο βιβλίο θα τη συναντήσετε συχνά! Και οι δύο γονείς μου έχουν ασκήσει τεράστια επιρροή πάνω μου.

Τι είναι αυτό που κρατάτε από αυτούς; Από την παιδική σας ηλικία;

Την αγάπη τους. Είναι παντρεμένοι πάνω από εξήντα χρόνια και λατρεύουν ο ένας τον άλλον. Το λατρεύω αυτό. Δίνω μεγάλη αξία στον σεβασμό που με έμαθαν και στην αφοσίωσή τους στην οικογένεια. Είναι κάτι που έμαθα από αυτούς και ακολουθώ και εγώ. Ήταν επίσης τρομερά γενναιόδωροι και αυτό ήταν πολύτιμο μάθημα για εμένα. Ήταν πάντα εκείνοι που θα καλούσαν τους γείτονες και θα μοιράζονταν το φαγητό τους.

Εσείς πώς διαχειρίζεστε την αναγνωσιμότητα σας; Με αντίστοιχη γενναιοδωρία;

Ένας παίκτης της ομάδας μπασκετ Lakers είχε έρθει σε μία ομιλία μου και μετά ταξιδέψαμε μαζί. Υπέγραψε εκατοντάδες αυτόγραφα στο αεροδρόμιο. Μίλησε με όλους όσους τον πλησίασαν μέχρι να επιβιβαστούμε. Φωτογραφήθηκε με όλους. Θυμάμαι του είχα πει: «Είσαι τόσο καλός με όλους». Και μου απάντησε: «Μα κοστίζει τόσο λίγο να κάνεις κάποιον τόσο ευτυχισμένο».

Κάνετε το ίδιο;

Κανείς δεν είναι τέλειος. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε να απαντήσω σε όλους, να ηχογραφήσω μηνύματα για τους ανθρώπους που απευθύνονται σε εμένα, να συνομιλήσω με όσους βρίσκονται στο διά- βα μου. Ξέρετε πόσο πολύ χάρηκα τη γνωριμία μου με τον θυρωρό στο ξενοδοχείο! Από την κουβέντα μας έμαθα ότι κάνει εντατικά μαθήματα ιαπωνικών. Προσφέρθηκα να του φέρω ένα καφέ στις 5.00 το πρωί που ήμασταν οι μοναδικοί δυο ξύπνιοι άνθρωποι. Η ζωή είναι πιο όμορφη και γλυκιά όταν μοιράζεσαι μία ωραία κουβέντα και έναν καφέ!

ΑΠΟ ΤH ΝΕΦΕΛΗ ΛΥΓΕΡΟΥ