«Το μάτι πρέπει να μάθει να ακούει πριν να κοιτάξει», Robert Frank
Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα
Όχι άλλη αυθεντία, κύριε Θεοφάνους
Με τις διαδικτυακές πλατφόρμες να αλώνουν πλέον παγκόσμια το τηλεοπτικό τοπίο, να μονοπωλούν την τηλεθέαση και να σαρώνουν ακόμα και στα κινηματογραφικά Oscar με τις δικές τους παραγωγές, το κοινό έχει απελευθερωθεί σε επιλογές: την ώρα που θα δει αυτό που επιθυμεί, το τι επιθυμεί να δει, την ποικιλία και την ποιότητα όσων επιλέξει. Μιλάμε για μια αισθητική υψηλή, καθώς οι σημαντικότεροι και οι πλέον επιφανείς επαγγελματίες έχουν αγκαλιάσει τη μικρή οθόνη -την τηλεοπτική ή του computer- απελευθερωμένοι και οι ίδιοι στην έκφρασή τους. Είναι η «χρυσή εποχή» της μικρής οθόνης, παγκοσμίως, στην οποία όλοι μπορούμε να δούμε τα ίδια προϊόντα με μια συνδρομή. Όλοι; Όχι. Στον μικρόκοσμο της ελληνικής τηλεόρασης, που (αυτο)θεωρείται σαν συμπαντική μεγαλοσύνη, τα ίδια πάντα πρόσωπα (παρουσιαστές, στελέχη, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, αρχισυντάκτες και δημόσιες σχέσεις) αλλάζουν κανάλια, αναπαράγουν τα ίδια σουσουδίστικα τους σουσούμια, εμμένουν σε αρχές και κόλπα της απαρχής της ιδιωτικής τηλεόρασης της χώρας του 20ού αιώνα. Τρανό παράδειγμα; Ο κ. Γιώργος Θεοφάνους, πάντα κριτής, αυτήν τη φορά στο X-Factor του Open. Έχοντας γυρίσει τουλάχιστον τρία από τα τέσσερα ιδιωτικά αναλογικά κανάλια, με διαφορετικά ή με το ίδιο talent show, με εφαρμογή σε κάθε ηλικία, από μωρά μέχρι μεσόκοπους, έχει πια την επικοινωνιακή γνώση τού πώς πρέπει να φέρεται ένας κριτής, τόσο ώστε να γράψει εγχειρίδιο. Με μεγάλη προσπάθεια να φανεί ηπιότερος απ’ ό,τι σε παρελθοντικές αντίστοιχες εμφανίσεις του, έχει στιγμές που σπάει. «Εσάς πόσες ευκαιρίες σας δώσανε;», τον ρωτάει μια χαριτωμένη κοπέλα θέλοντας να αντισταθεί στην ομοφωνία για το ότι δεν την περνάνε στην επόμενη φάση του talent show. «Και εμένα μία. Μόνο που εγώ είχα κάτι: ταλέντο». Οι παρακαθήμενοί του, συνάδελφοι στην κρίση και στην επίκριση, Ασλανίδου, Μάστορας, Τσαουσόπουλος, δεν μιλάνε. Δεν αντιδρούν. Δεν σχολιάζουν κάτι. Έτσι κι αλλιώς, ένα παιχνίδι είναι και τα θέλει αυτά. Μόνο που η κοπελίτσα απέναντί τους έχει συναισθήματα κανονικού ανθρώπου και όχι παίκτη-ρόλου σε παλαιικό show.
Ναι, γνωρίζουμε πως αυτού του είδους τα προγράμματα ανεύρεσης ταλέντων δεν κάνουν καλό παρά μόνο στους κριτές και στους παρουσιαστές και τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Δεν θυμόμαστε κανέναν νικητή απ’ αυτούς που παράγονται περισσότερο απ’ ό,τι καταναλώνονται, ενώ μπερδευόμαστε πια για το πότε ο star παρουσιάζει και πότε κρίνει, σε σημείο ημικρανίας και ζαλάδας. Όμως, ο τόσο ταλαντούχος στα τραγούδια του και τρυφερός κύριος Θεοφάνους δεν μπορεί ως επαγγελματίας δεκαετίες τώρα κριτής να κοιτάει άγρια, να κάνει γκριμάτσες δυσαρέσκειας, να αποστομώνει από θέση ισχύος τα νέα παιδιά, που τα έχουν χαμένα σε ένα μη οικείο περιβάλλον, και αυτό να θεωρείται επιτυχία. Στην πολύ επιθετική κριτική διαπρέπει και ο κ. Τσαουσόπουλος, ο οποίος το έχει πάρει πολύ σοβαρά το πράγμα. «Κάψαμε ρεύμα τσάμπα», σχολιάζει σε έναν ευειδή, αλλά εντελώς εκτός τόνου υποψήφιο για τραγουδιστικό είδωλο. Κονταρομαχούν οι δύο κύριοι, Θεοφάνους και Τσαουσόπουλος, για το ποιος θα πει την πιο αυστηρή κουβέντα και θα κάνει την πιο απόλυτη κριτική. Διότι το τραγούδι, η μαγειρική, το modeling, το να δοκιμάζεις ρούχα για να ’σαι καλή στιλίστρια σε σκούφιες και μπερέδες είναι πολύ σοβαρές υποθέσεις. Θέλουν αγριάδα, κακοτροπιά, ύφος αλαζονικό, προσβολή και μείωση προσωπικότητας. Αλλά, απέναντί τους έχουν παιδιά. Σε ηλικίες που τους επιτρέπεται και τα ταλέντα τους να μην έχουν υπολογίσει, και όνειρα για μια άπιαστη, λαμπερή, πολύχρωμη ζωή να έχουν. Καλά, λοιπόν, τα show και οι ρόλοι, αλλά ξεπερασμένα και παλαιικά. Όσο και το να ταπεινώνεις ανθρώπους. Και αν το κοινό γελάει γιατί το προστάζει ο ανιματέρ και κάποιοι άλλοι από το σπίτι τους αποθεώνουν τον Θεοφάνους, τον Τσαουσόπουλο ή την κυρία Ζενεβιέβ του GNTM στο twitter, είναι γιατί κάποτε τους κορόιδεψαν και εκείνους και καμουφλάρονται πίσω από τελειότητες. Σαν κριτές. Σαν ογκόλιθοι διασημότητας.
Σημειωσούλα: Καθόλου τυχαίο που όταν το The Voice στάθηκε απέναντι απ’ το X-Factor, το δεύτερο καταβαραθρώθηκε σε πολύ χαμηλά μονοψήφια νούμερα. Τέλος εποχής στο να σπάμε πλάκα με «διαφορετικούς» και να κάνουμε τις αυθεντίες.
H happy η day από το πρωί φαίνεται
Πόση πολυκοσμία σε αυτό το πάνελ της Σταματίνας πια. Σε λίγο, όσοι είναι οι συμμετέχοντες θα είναι και οι θεατές. Οι Χάρης Χριστόπουλος, Κώστας Φραγκολιάς και Μαρία Αντωνά και φωτογραφία τους να αφήσουν και να πεταχτούν σε καμία δουλίτσα, είδηση δεν θα πάρουμε.
Το Κουκλόσπιτο και ο μαυρο-Ίψεν την πληρώνουν.
Η νικήτρια του περσινού GNTM, Ειρήνη Καζαριάν, δεν κάνει τηλεόραση, ως είθισται σε νικητές reality και talent show, αλλά θέατρο. Ο σκηνοθέτης της παράστασης, υιός Μίμη Ανδρουλάκη, τη χαρακτήρισε «ιψενική φιγούρα». Ευτυχώς που δεν την είπε και ηθοποιό δηλαδή.
Μέγκι Nτρίο, η στοχαστής
Αυτή πάλι, επίσης από το περσινό GNTM, κάνει -κατά κάποιον τρόπο!- τηλεόραση με τον ρόλο της ξινής, εμπρηστικής, πάντα βαριεστημένης και υπεράνω «πανελατζούς» στην Κατερίνα Καινούργιου. Περιμένουμε να εκφέρει άποψη σαν να ’ναι ο Τσόμσκι και να εκπονεί τη νέα Γλωσσολογική Θεωρία.
GNTM 2 με τηλεθέαση και υστερία
Λιποθυμίες, φευγιά, κλάματα, παρακάλια από τις υποψήφιες μοντέλες του GNTM 2. Τώρα, γιατί τα κοριτσάκια κάνουν έτσι για την ανύπαρκτη πια προοπτική καριέρας, στην ανύπαρκτη μόδα της υπαρκτής τουλάχιστον χώρας; Δεν βλέπουν την περσινή νικήτρια; «Ιψενική φιγούρα» έγινε.
Shake it baby, Νίκο Μουτσινά
Στους νικητές της τηλεθέασης, ευνοημένος από την τηλεοπτική αλλαγή, και δίκαια φυσικά, λόγω ταλέντου και ευφυΐας, είναι ο Νίκος Μουτσινάς. Όμως, πολύ χορός, τραγούδι και γέλια και λίγη δράση και κουβέντα. Είπαμε κέφι, αλλά αυτό πια δεν είναι εκπομπή, είναι μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ.
Strike a pose, Χριστίνα Μπόμπα
Έπειτα από διακοπές ετών, παραμονή σε εξωτικούς προορισμούς, κρουαζιέρες, λαμπερές πόζες, κοσμικές εμφανίσεις, selfies στα social, parties, χορούς, εκδρομές και ταξίδια, ήρθε η ώρα να ενδώσει στη γοητεία της TV –ή μήπως να ενδώσει η TV στη δική της γοητεία; Στο The Voice δοκιμάζεται ω παρουσιάστρια στο πλευρό του Γιώργου Λιανού.
