Τα συμπτώματα της νόσου και η έξαρσή της, η άρνηση της ίδιας να το παραδεχτεί, ο αλκοολισμός, η κατάρρευση και, τελικά, η δύναμη της αποδοχής. Η Selma Blair μιλάει πλέον ανοιχτά για τη σκλήρυνση κατά πλάκας.

Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα

Ω ναι, τα είχε όλα. Φήμη, ταλέντο, καταξίωση, εντυπωσιακή εμφάνιση και ένα βλέμμα κοφτερό. Είχε και την οικονομική άνεση για να ζει στο Los Angeles, σε εκείνες τις ονειρικές γειτονιές του, τις φτιαγμένες για τους σημερινούς γαλαζοαίματους που ο πλανήτης λατρεύει να κάνει πρωταγωνιστές στα δικά του, προσωπικά όνειρα. Όταν, όμως, η ζωή της χολιγουντιανής πρωταγωνίστριας Selma Blair έπαψε να θυμίζει ταινία με happy end, εκείνη αποκάλυψε τη στόφα αγωνίστριας, μιας γυναίκας σπουδαιότερης από κάθε φήμη, ευκαιριακής ή διαρκείας. «Πρέπει να χτυπούμε, να χτυπούμε τη μοίρα μας, ως ν’ ανοίξουμε πόρτα, να γλιτώσουμε», γράφει ο Νίκος Καζαντζάκης. Η Selma Blair μάλλον δεν έχει υπόψη της τον σπουδαίο Κρητικό, αλλά γνωρίζει, ανθρωπινά, σ’ όλο της το κορμί, την αλήθεια τής παραπάνω φράσης.

Λίγο από «Μια φορά και έναν καιρό»

Η Selma Blair Beitner γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 1972, στο Southfield, ένα αριστοκρατικό προάστιο της «πιο μίζερης πόλης των ΗΠΑ» (σύμφωνα με το Forbes), δηλαδή του Detroit. Μεγάλωσε στον απόηχο του πλούτου που έφερναν οι αυτοκινητοβιομηχανίες εκεί, πριν να εγκαταλείψουν την πόλη που έγινε ένα φάντασμα με ερημωμένα κτίρια. Ήταν η μικρότερη από τις τέσσερις κόρες της πολύ σημαντικής δικαστίνας Molly Ann και του δικηγόρου, ενεργού στο Δημοκρατικό Κόμμα και ακτιβιστή για τα δικαιώματα των εργατών, Elliot Beitner. Μεγαλωμένη σε ένα αυστηρά θρησκευόμενο περιβάλλον, η Bat Sheva, όπως είναι το ιουδαϊκό όνομά της, πήγε σε εβραϊκό ιδιωτικό σχολείο και ήθελε όταν μεγαλώσει να γίνει μπαλαρίνα, για να στροβιλίζεται σχεδόν χωρίς βαρύτητα σε σύννεφα από τούλια, αλλά και εκπαιδεύτρια αλόγων, ώστε να ζει με τα καθαρόαιμα υπέροχα ζώα όλο τον καιρό. Τελικά, αποφασίζει να γίνει ηθοποιός. Οι γονείς της το απαγορεύουν. Στα 20 της, λίγο πριν από την επίσημη ενηλικίωσή της στα 21, αλλάζει το όνομά της και φεύγει, ελεύθερη και γεμάτη όνειρα για -πού αλλού;- τη Νέα Υόρκη. Παρακολουθεί μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και Υποκριτική στο περιβόητο εργαστήρι της Stella Adler. Ζει στους κοιτώνες για αστέγους του Στρατού της Σωτηρίας. Δεν τρώει, κρυώνει, εξουθενώνεται σε μια τεράστια πόλη, που δεν ξέρει κανέναν. Επιστροφή στο Michigan, στο «Μεγάλο Νερό» κατά τους Ινδιάνους, υπό την οικογενειακή, εβραϊκή ευκατάστατη προστασία. Παίρνει πτυχία Καλών Τεχνών και Φωτογραφίας, Ψυχολογίας και Αγγλικής Λογοτεχνίας. Μετά, θέατρο και ενασχόληση με παιδικά θεάματα. Με την ιδιαίτερη βραχνή φωνή της, κάνει αφηγήσεις και video clips και να οι πρώτοι μικροί ρόλοι σε κινηματογράφο και τηλεόραση, και μετά κι άλλοι και περισσότεροι. Hollywood, μεγάλοι σκηνοθέτες, σπουδαίοι παραγωγοί, λαμπεροί συνεργάτες. Ένας γάμος με τον Ahmet, γιο του Frank Zappa, ένα γερό παιδί, ένα υπέροχο σπίτι, εκείνη η δίπατη μονοκατοικία της Carrie Fisher στο Beverly Hills, ένας χωρισμός. Και γύρω πυκνώνουν οι σκιές.

Πώς η ωραία συναντά τον δράκο της

Είναι η αντισυμβατικά ωραία γυναίκα, με καλλιέργεια και προσωπικότητα, που θα γίνει fashion icon, που αλλάζει χρώματα στα μαλλιά. Είναι μούσα σπουδαίων σχεδιαστών μόδας, όπως οι Marc Jacobs, Isaac Mizrahi, Stella McCartney. Περπατά στις πασαρέλες τους. Γίνεται θέμα και εξώφυλλο και αναγνωρίζεται ως star με επιρροή στη μόδα στα μεγαλύτερα περιοδικά της. Τον Οκτώβριο του 2017, ενώ έχει ήδη δύο δεκαετίες στον στραφταλιζέ κόσμο του θεάματος, η πρωταγωνίστρια παραδέχεται δημοσίως πως έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά από τον σεναριογράφο James Toback. Σε συνέντευξή της στο Vanity Fair περιγράφει, με συγκινησιακή φόρτιση, τη στιγμή που ο άντρας την ακινητοποίησε και εκσπερμάτισε πάνω στον μηρό της. «Αν το πεις, θα σε σκοτώσω», την είχε απειλήσει. Και όμως, το είπε, παίρνοντας κουράγιο από το κίνημα «Me too». Bullying. Δημόσιος διασυρμός. Τελικά, ο Toback κατηγορείται για παρενόχληση από τουλάχιστον 259 γυναίκες. «Του αξίζει να είναι στη φυλακή», λέει στο CBS η Blair. Δείχνει αγωνιστικότητα και δύναμη. Μόνο που τώρα, θα χρειαστεί και από τα δύοπερισσότερο.

Τα συμπτώματα, ο αλκοολισμός, η κατάρρευση

Στη φημισμένη εκπομπή Goοd Morning Αmerica, η Blair κάνει την Αμερική να σταθεί για λίγο από τη φρενιασμένη της κινητικότητα: «Πάσχω από σκλήρυνση κατά πλάκας», λέει, «είχα τα συμπτώματα, αλλά δεν το έπαιρνα ποτέ σοβαρά. Έλεγα, “κούραση θα ’ναι ή κάτι ψυχολογικό”, ώσπου με έριξε κάτω. Ίσως είχα αυτή την ανίατη ασθένεια για τουλάχιστον 15 χρόνια. Και είμαι ανακουφισμένη που τουλάχιστον τώρα το ξέρω και μπορώ να ζήσω με αυτό». Στους λογαριασμούς της στα social media είναι αποφασισμένη να αφυπνίσει κόσμο, για να μην επαναπαυτεί κανένας άλλος που έχει συμπτώματα, ώστε να μπορέσει να τα αναστρέψει. «Θέλω να δώσω ελπίδα στον ίδιο μου τον εαυτό. Δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανείς αν δεν το ζητήσεις», γράφει. Είχε συμπτώματα, σε έξαρση, από το 2011, χρονιά που γέννησε τον γιο της. Η επιλόχειος κατάθλιψη δεν υποχωρούσε για τέσσερα χρόνια, δεν έβλεπε καθαρά τη νύχτα ή έβλεπε δίπλα περιγράμματα την ημέρα. Ένιωθε κόπωση και δεν μπορούσε να σηκωθεί από το κρεβάτι της για να πάει στη δουλειά. Οδηγούσε για να πάει τον γιο της στο σχολείο και στην επιστροφή ένιωθε τόσο κουρασμένη που σταματούσε στην άκρη του δρόμου και κοιμόταν. Ο χωρισμός με τον άντρα της την έκανε να μην παραδέχεται τους φριχτούς πόνους στη μέση, στα πόδια και στα χέρια της, για να μην επηρεάσει το παιδί της. «Ήμουν η σούπερ μητέρα, αλλά αν συνέχιζα έτσι, σε λίγο δεν θα υπήρχα». Ξεκίνησε να πίνει. Οι πόνοι ήταν τόσο δυνατοί, που θεωρούσε ότι μόνο έτσι μπορούσε να τους ναρκώσει. Τον Ιούνιο του 2016, καταρρέει σε μια πτήση μέσα στο αεροσκάφος. «Έκανα κακό στον εαυτό μου και το μετανιώνω». Μαθαίνει να ζει με την ασθένεια και συνεχίζει τη ζωή της με πάθος.

Another life, πραγματικά

Στα γυρίσματα του Another Life για το Netflix, παίζει μια αμοραλίστρια δημοσιογράφο, κάπου στο μέλλον, με εκατομμύρια followers, τόσο ισχυρή που μπορεί να επηρεάσει τις εξελίξεις σε όλο τον Γαλαξία. Γατίσιο βλέμμα, υπέροχα κοντινά πλάνα, μοναδικά βελούδινη και κάποτε σαν λεπίδα φωνή. Μια ερμηνεία όλο σκιές – και παύσεις, και βάθος, και κρυμμένες εσωτερικές αβύσσους. Πίσω από την οθόνη, πονάει. Ξεχνάει λόγια. Αλλά συνεχίζει. Δίπλα της, η ενδυματολόγος Allisa Swanson βλέπει τον αγώνα, τις οδύνες, την ατσάλινη θέλησή της. Την ντύνει και τη γδύνει στα γυρίσματα, σαν μωρό, γιατί κάποιες φορές δεν μπορεί όχι απλώς να βγάλει τα ρούχα της, αλλά ούτε καν να σταθεί όρθια. Το να κουμπώσει το παντελόνι της, είναι ένας πόνος αβάσταχτος. Αυτή η ενδυματολόγος, λοιπόν, είναι που την πείθει να μιλήσει. Γράφει στο Instagram πως ήταν 16 Αυγούστου του 2018 όταν έμαθε πως έχει σκλήρυνση κατά πλάκας και πως «είμαι σε επιδείνωση. Με τη χάρη του Κυρίου και την κατανόηση των παραγωγών στο Netflix, έχω μια θαυμάσια δουλειά. Είμαι συχνά χωρίς ενέργεια και κάποτε χαμένη. Πονάω. Μου πέφτουν και σπάω πράγματα. Η μνήμη μου είναι ομιχλώδης. Και η αριστερή μου πλευρά μοιάζει να ζητά οδηγίες από σπασμένο GPS. Αλλά συνεχίζω. Και γελάω, και ζω, και δεν ξέρω ακριβώς τι θα συμβεί μετά, αλλά εγώ θα έχω κάνει ό,τι καλύτερο μπορώ».

Εμφάνιση για Oscar

Ο κόσμος όλος θα μάθει για τον αγώνα της Selma Blair τη βραδιά των Oscars, όταν φτάνει στο φημισμένο party του Vanity Fair με μια υπέροχη τουαλέτα Ralph & Russo με κάπα, στηριζόμενη σε ένα μπαστούνι, ειδική παραγγελία για την ίδια, με χαραγμένο το μονόγραμμά της και ένα ροζ διαμάντι στη λαβή. Θα ξεσπάσει σε κλάματα και θα πει: «Μου πήρε πολλή ώρα να έρθω εδώ». Το Hollywood υποκλίνεται και ο φωτογράφος Marc Selinger της κάνει ένα πορτρέτο γεμάτο δύναμη, περισυλλογή και αποφασιστικότητα. Μήνες αργότερα, μια άλλη πόζα της στον φακό, μέσα σε νοσοκομειακό θάλαμο. Χαμογελά. Είναι ντυμένη με μακό μπλουζάκι και jeans, αλλά πάντα περίκομψη. Έχει χάσει όλα της τα μαλλιά. «Σήμερα, είναι μια μέρα ορόσημο», γράφει, «ετοιμάζομαι να φύγω από το νοσοκομείο έχοντας δεχτεί τη φροντίδα μιας απίστευτης ομάδας νοσοκόμων και ιατρικού προσωπικού και ενός οραματιστή γιατρού που πιστεύει, όσο κι εγώ, ότι θα γίνω καλά. Ήταν μια μεγάλη διαδικασία, η οποία θα επαναληφθεί. Είμαι σε ανοσοκαταστολή για τρεις μήνες τουλάχιστον. Για αυτό, όχι φιλιά, παρακαλώ. Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη και την υποστήριξη. Βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά τώρα. Θα μοιραστώ περισσότερα μαζί σας όταν θα είμαι έτοιμη».

«Θέλω…»

«Θέλω να παίξω ξανά με τον γιο μου, θέλω να περπατήσω στον δρόμο», γράφει και προσθέτει πως θέλει να σχεδιάσει ρούχα για ανθρώπους με δυσκολίες, που να είναι ευκολοφόρετα και άνετα. Θέλει επίσης να συνεχίσει την υποκριτική και με άλλους ωραίους ρόλους και να συνεχίσει τις ηχογραφήσεις της. Θέλει πίσω και τη ζωή της, με το ωραίο πονεμένο σώμα. Το σώμα της.