«Οι μέρες της καραντίνας  έχουν συμπέσει με την αρχή της άνοιξης. Ξυπνάω κάθε πρωί και βλέπω καινούργια μπουμπούκια στη βεράντα -και αυτό το φρέσκο πράσινο χρώμα των νέων φύλλων, πάνω στα καινούργια κλαδάκια που είναι μαλακά και τρυφερά. Έτσι θέλω να νιώθω για εμάς αυτή την περίοδο του αυτοπεριορισμού. Σαν ένα διάστημα δημιουργικής αδράνειας που θα δώσει καρπούς, προσωπικούς και συλλογικούς. Είναι η πρώτη φορά στη νεότερη ιστορία που αντί να μας χωρίζουν πράγματα με τον υπόλοιπο πληθυσμό παγκοσμίως, μας ενώνουν, και αυτό από μόνο του είναι σπουδαίο. Αυτές τις μέρες τις περνάω διαβάζοντας, μαγειρεύοντας και προσπαθώντας να αφουγκραστώ την κατάσταση που ζούμε. Και κάθε πρωί βγαίνω στη βεράντα και ψάχνω τα νέα μπουμπούκια της ημέρας».